I
f
IJ
1
«r
Wim
Hendriks
Trofee
schrapt
een race
ft
ZEELAND 13
en een afwasteiltje dat aan het
raam is geplakt bij de finish gepar
keerd. Op de bijrijdersstoel zit de
hoofdpersoon. Sinke laat zijn vin
gers continu over het toetsenbord
van een prehistorische laptop rol
len. Blauwe koptelefoon op zijn
hoofd, blik op opperste concentra
tie. Het is Sinke ten voeten uit. De
inschrijfpapieren die in het teiltje
zijn beland worden stuk voor stuk
verwerkt op een oude Toshiba, die
nog steeds op MS DOS draait. Het
computerprogramma waarmee hij
werkt, stamt uit de jaren tachtig
en heeft hij zelf bedacht. ,,Ik kwam
op het idee om tijden te registre
ren toen ik een kassabonnetje van
een bouwmarkt kreeg en daar
stond een tijd op geprint. Dat
moet met hardlooptijden ook
kunnen, dacht ik. Mijn systeem
was in de jaren negentig echt revo
lutionair in Nederland."
Floppy's
Thuis in zijn werkkamer tref je nog
steeds geen usb-sticks aan, maar
wordt alles nog opgeslagen op flop
py's. ,,Ja, die verkopen ze nog steeds
hoor." Maar het einde van zijn tijd-
waarnemerschap nadert, consta
teert Sinke met pijn in het hart.
,,Steeds meer organisaties willen
overstappen op de chip, dat zou be
tekenen dat ik ben uitgepierd."
Het zou een einde van een tijd
perk zijn. Honderden wedstrijden
voorzag Sinke van een uitslag, mis
schien wel een miljoen namen
voerde hij in op zijn computertje.
Maar aan alles komt een eind, beseft
Sinke. Van harte? Nee, dat gaat het
zeker niet. ,,Ik was uitgenodigd in
Goes om te komen kijken hoe het
nieuwe systeem gaat werken, maar
het leek me beter voor mijn bloed
druk om er maar niet heen te gaan."
Zijn gezondheid is hem veel
waard. Hij koestert die uurtjes in
de sportschool. ,,Er komt hier ook
nog een vrouw van 93, maar of ik
dat ga halen? Meer dan een beetje
op de loopband en hometrainer
kan ik niet meer." Het doet af en
toe wel pijn voor iemand die heel
zijn leven sportverslaafd was. Als
klein jochie begon hij met turnen,
trad in de voetsporen van zijn
moeder Nel die in 1939 Nederlands
kampioen werd. Daarna kruisten
zwemmen, waterpolo, hardlopen
en fietsen zijn pad. Zijn loopbaan
is imposant maar zoals Sinke het
zelf beschrijft: 'Allround, maar
nooit top'. „Eigenlijk heb jij hele
maal geen lichaam om te sporten",
zeiden ze vroeger tegen me.
Sinke bewees het tegendeel. Hij
zwom zes keer de Westerschelde
over tijdens de strijd om de Schel-
debeker, deed aan zo'n dertig tien
kampen mee en voltooide vijftien
Ik kwam op het idee
om tijden te
registreren toen ik
een kassabonnetje
van een bouwmarkt
kreeg en daar stond
een tijd op geprint
keer de hele triatlon van Almere.
Haalde zelfs een gouden medaille
in zijn leeftijdscategorie. Bij gebrek
aan meer deelnemers, dat dan weer
wel
Prostaatkanker
Tijdens zijn laatste finish moest de
klok na 14 uur, 59 minuten en 59 se
conden even worden stilgezet. An
ders was hij buiten tijd geëindigd.
Maar in 2012 was Sinke 'gewoon'
weer van de partij. Hij was toen 71
en had net 39 bestralingen achter de
rug wegens prostaatkanker. ,,Het
regende die dag en was koud. Na
100 meter zwemmen zat het er al
op, ik was onderkoeld geraakt en
werd uit het water gevist. Werd ik
meteen in zo'n foliedeken gewik
keld. Riep die speaker ook nog; dit
zal wel het einde van je carrière zijn
Sjaak. Lekker opbeurend."
Alsof het debacle nog niet groot
genoeg was, waren Sjaaks droge
kleren ook nog zoek. ,,Die waren al
naar de finish gebracht, bleek later.
Toen is dochter Natalie maar naar
de Zeeman in Almere gegaan om
een trainingspak voor me te kopen,
want ik had het stervenskoud."
Het afscheid van 'zijn' sport doet
nog steeds pijn. ,,Ik ben daarna
nooit meer in Almere wezen kij
ken, ik zou het ook niet kunnen.''
Sinke had zijn laatste triatlon graag
anders geregisseerd. Zoals hij graag
zelf de touwtjes in handen heeft.
Dat bleek eens te meer in 2004 toen
hij als docent afscheid nam van het
Scheldemond College. Elke aanwe
zige kreeg een door Sjaak samenge
steld boekwerk cadeau. ,,Deze her
inneringen zijn geschreven om te
voorkomen dat sprekers een lang
verhaal afsteken. Geen interesse,
maak de open haard er mee aan",
schreef hij in zijn openingswoord.
Het probleem is inmiddels be
kend in de Nederlandse wieler
sport. Door de verminderde po-
litie-inzet en de verplichte af
bouw van de inzet van burger
motoren is het voortbestaan van
veel wielerwedstrijden in Ne
derland in gevaar gekomen.
Ook de Wim Hendriks kwam
afgelopen jaar behoorlijk in de
problemen. De nieuwelingen
editie kon toen voor het eerst
niet doorgegaan en ook het
hoofdnummer dreigde afgebla
zen te worden. Op de valreep
sprong burgemeester Lonink
van Terneuzen toen in de bres,
waardoor in elk geval de klassie
ker voor elites en beloften zoals
vanouds kon plaatsvinden.
Dit jaar maakt de Wim Hendriks
Trofee voor het eerst deel uit van
de U23 Road Series. De organisa
tie wilde daarnaast de nieuwe
lingeneditie opnieuw aan het
programma toevoegen, maar ziet
daar alsnog vanaf. ,,De gestelde
eisen waren voor ons te streng",
meent wedstrijdsecretaris Lud-
wig Kouijzer.
Zo eist de politie dat alle toegang
tot het afgesloten parkoers volle
dig beveiligd wordt. ,,Wat betreft
kruisingen en splitsingen is dat
natuurlijk geen probleem. Dat
kunnen we oplossen met drang
hekken en verkeersregelaars.
Wij kunnen echter onmogelijk
garanderen dat er vanaf geen en
kele oprit een auto het parkoers
kan oprijden, maar dat is wel de
voorwaarde van de politie. Ook
verkeersregelaars op de motor
bieden geen uitkomst, aange
zien die geen stoptekens mogen
geven. Dat is enkel voorbehou
den aan de politie, waarop we
geen beroep kunnen doen voor
de nieuwelingenwedstrijd."
Onmogelijk
Uiteindelijk was echter de ver
plichting van het Waterschap de
druppel die de emmer deed
overlopen. ,,We hadden ondanks
alles veel tijd en energie gesto
ken in een nieuw parkoers voor
de nieuwelingen, volledig in de
polder. Daarbovenop eiste ech
ter het Waterschap als vergun
ningverlener een aansprakelijk
heidsverzekering in verband
met schadeclaims bij eventuele
ongevallen. Uit een rondgang bij
verzekeringsagenten bleek zo'n
verzekering onmogelijk te zijn."
zaterdag 8 februari 2020
GO
I
Sjaak Sinke actief in zijn ver
schillende hoedanigheden: als
tijdwaarnemer (linksboven),
hardloper (boven), wielrenner
(rechts) en zwemmer (rechtson
der). FOTO EIGEN ARCHIEF
r/" "ün;
Scheldebeker wedstrijd 1962
- Sjaak Sinke
De organisatie van de Wim
Hendriks Trofee was lange
tijd hoopvol, maar heeft als
nog besloten definitief te
stoppen met de nieuwelin
genwedstrijden. ,,De eisen
waren te streng, waardoor de
situatie voor ons niet langer
houdbaar was", verklaart
Ludwig Kouijzer namens de
organisatie.
Job de Feijter
Koewacht
