II het monumentale kerkgebouw? Wie redt 10 ZEELAND DE NENNIE VADER EN ZOON Ramon de Nennie timmert al 25 jaar aan de weg als kunstenaar, vormgever en organisator. Zijn vrije werk is doortrokken van de zoektocht naar betekenis. Monnikenwerk Hoe je te verhouden tot een absurde wereld die het goede predikt en toch ruim baan geeft aan het kwaad? Die vraag houdt De Nennie (Den Haag, 1958) voortdu rend bezig. Op zijn zoektocht kwam hij onder andere de schrij ver/denker Goethe tegen en de fi losoof Nietzsche. De laatste schreef als sluitstuk van zijn boek met aforismen De vrolijke weten schap veertien gedichten: de Liede ren van prins Vogelvrij. Die waren startpunt voor de werken die de Nennie toont in de Raadskelder van het Sluise belfort, samen met drie sculpturen van zijn zoon Bas- tiaan (Middelburg, 1990). Dialoog De schilderijen en sculpturen transformeren de middeleeuwse kelder tot een plek van confronta tie en bezinning. De Nennie gaat de dialoog aan met de gedichten van Nietzsche en put daarbij uit de kunstgeschiedenis. Aan Goethe is een portret geïnspireerd door de beeltenis die de schilder Tisch- bein van hem maakte. De Nennie zoomt in op de kop van Goethe en geeft hem zijn hoed in de hand. Die hoed is als een rad waarin dansers - ontleend aan de knipsels van Matisse - hun eeu- wigdurende bewegingen maken, als symbool van de mensheid. Goethe, die een kleurenleer ont wikkelde, beziet het tafereel van uit de kleurencirkel van zijn oog. Tegelijkertijd ademt hij een wolkje uit. Hij bezielt als het ware de wereld. Dat verwijst dan naar de idee dat je als mens jouw eigen wereld schept en er verantwoor delijk voor bent. De vrome Beppa is een uit drie doeken samengesteld schilderij met het Zigeunermeisje van Frans Hals als referentie. De Nennie gaf de vrouw een geisha-achtig ge zicht, verwijzend naar haar rol als gezelschapsdame annex prosti tuee. Er tegenover een beeld van een man: Nietzsche, die heer sende ideeën uit alle macht aan viel en zichzelf afficheerde als 'fi losoof met de hamer'. Hij zag God als uitvinding van priesters om anderen onder de duim te hou den. De Nennie verbeeldt de filo soof als een stoere wandelaar met duivelshorentjes op zijn hoed en een engeltje op zijn schouder. In De Nennie gaat de dialoog aan met de gedichten van Nietzsche het gedicht veegt Nietzsche de vloer aan met de in zijn ogen hy pocriete christelijke moraal. De Nennies ensemble is multi-inter- pretabel. Je kunt er bijvoorbeeld de spanning in zien tussen emo tie en ratio, schijn (het schilderij is nadrukkelijk een constructie) tegenover werkelijkheid (het beeld is 'echt'), verleiding versus beheersing. Wat valt er te beleven als je niet vertrouwd bent met kunstge schiedenis en filosofie? Dan biedt deze tentoonstelling lekker vlot geschilderde taferelen, een per soonlijke mythologie waarin ver leiding, lust en liefde een plaats hebben, waarin eenzaamheid, be dreiging en dood figureren, naast verlangen, hoop en avontuur. De speelse objecten van Bastiaan de Nennie vullen het werk van zijn vader prima aan. Het zijn biolo gisch afbreekbare 3D-prints van bestaande producten die hij digi taal naar zijn hand heeft gezet. Ik zie de 'totems' als de ironische belichaming van de moderne mens die is wat hij maakt en ge bruikt, daar blij mee is, maar min stens zo vaak geen raad weet met zichzelf. ijfendertig jaar geleden liep hij - bij wijze van assess ment - frank en vrij door de dakgoot van de kerk in Heikant. Wim Jakobsen kwam door de test en zag in de loop van de tijd veel veranderen in het werk van de Monumentenwacht. De wacht in specteert met vaste regelmaat mo numentale kerken in Zeeland. Ja- kobsen: ,,Weet je dat er in Zeeland in totaal evenveel kerken zijn als dagen in een jaar?" Monumentenwacht ,,Ons team bestaat uit bouwkundi gen, acht mannen en één vrouw. Tegenwoordig gaat geen van hen nog ongezekerd het dak op. Maar dat is niet de enige verandering. De ontkerkelijking heeft ook ge- volgen voor het onderhoud van gebouwen. Vaak moeten de kosten daarvoor opgebracht worden door de leden van een kerkelijke ge meente. Op Tholen is dat geen probleem, daar kan een gerichte collecte bij wijze van spreken al voldoende opbrengen. Voor ker ken waar 's zondags een handvol gelovigen komt, is het lastiger. Juist dan is het belangrijk een on derhoudsbeleid te voeren en in komsten te reserveren voor onder houd. Toen ik dit werk net deed had den kerken nog een eigen koster. Die koster kende ieder scheurtje en elke vochtplek in de kerk. Dat was van betekenis voor de inspec tie. Met het recht leggen van een dakpan kan een kleine lekkage al verholpen zijn. Je kon dan na de inspectie tevreden vaststellen dat we 'samen weer een monument hadden gered'. Iedere kerk had vroeger 'vaste' vrijwilligers. In Heinkenszand bijvoorbeeld waren die steevast van harte welkom bij meneer pastoor. Alle mensen die tussen de middag in en om de kerk aan het werk waren, kwamen bij hem aan tafel te zitten. Zijn huis houdster zorgde dan voor soep met knakworst. Tegenwoordig ha- len we ergens een sleutel op en weet geen mens meer of er aan dachtspunten zijn." ,,De kerken moeten van beeld bepalende kwaliteit zijn, dus strikt genomen komen ook niet-monu- mentale kerken voor inspectie in aanmerking", vertelt Jakobsen. ,,Een kerk is beeldbepalend als er gedetailleerde elementen zijn, die je niet zomaar kunt terugbrengen als de kerk zou worden gesloopt. Het kan het grondplan zijn of de dakbedekking." In vervolg op de inspectie maakt de Monumenten- wacht een rapport op met een op somming van eventuele gebreken. In een lijst van bouwonderdelen wordt aangegeven wat in goede, redelijke, matige of slechte staat is en er wordt advies gegeven voor het stellen van prioriteiten. Wat moet vrijwel direct worden aange- pakt, wat op een termijn van 3-6 jaar en wat binnen 6-10 jaar. ,,Klein herstel pakken we direct aan, tenminste als we er veilig bij kunnen. Als niet is geïnvesteerd in veiligheidsvoorzieningen is dat problematisch. In IJzendijke ligt bijvoorbeeld een rijtje dakpannen uit het lood. Daaraan verander je bij een inspectie dan niks." Voor zowel de inspecties als de veilig heidsvoorzieningen, het opstellen van een onderhoudsplan en het onderhoud zijn subsidies verkrijg baar. Nederlanders, zo blijkt uit on derzoek, vinden het behoud van een kerk in hun dorp van groot be lang. Jakobsen: ,,Als een dorpsge meenschap zich daar hard voor maakt, zie ik wel kansen." De vraag lijkt mij vooral wie die handschoen oppakt. zaterdag 8 februari 2020 Plek van confrontatie en bezinning Nico Out Recensie Werk van Ramon de Nen nie. Op de voor grond combina tie van beeld en schilderij op ezel De Vromen Beppa. Schilde rij achter beeld is getiteld Sils - Maria. FOTO'S NICO OUT Totem van Bastiaan de Nen- nie, rechtsachter Aan Goethe van Ramon de Nennie. José Baars José Baars schrijft wekelijks over religie en kerken in Zeeland. Kijk voor haar blog op pzc.nl/monnikenwerk

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2020 | | pagina 38