Een van mijn
voorvaderen is
op een vreselijke
manier vermoord'
RECENSIE
Een saai leven
op z'n kop
van de specifieke uitdagingen die een genre
met zich meebrengt. Inderdaad moet je in
een kort verhaal sneller to the point komen
dan in een roman, terwijl de plot moet
staan als een huis. In Labyrint eindigen veel
verhalen, hoop ik, anders dan je verwacht.
Maar het belangrijkste vind ik dat je kunt
meeleven met de personages en dat je tij
dens het lezen als het ware achter de woor
den terechtkomt. Daarmee bedoel ik dat je
niet alleen woorden en zinnen leest, maar
in een andere wereld wordt gezogen en die
als het ware voelt en ziet. Als een verhaal
iets met je doet, je emotioneert ofblij stemt
- of wat dan ook maar de bedoeling is van
die tekst - is het voor mij geslaagd.''
,,Ik heb het schrijven in afzondering nodig
om wat er gebeurt in de wereld of in mijn
eigen leven een plek te geven. Mijn vader is
heel ziek geweest, mijn zwager is overleden
op veel te jonge leeftijd, een goede vriendin
heeft kanker en iemand die me na aan het
hart ligt, kreeg een burn-out. Zulke dingen
zeul ik met me mee en het helpt mij om het
van me af te schrijven.''
,,Toen ik onlangs meedeed aan het tv-pro-
gramma Verborgen verleden - in het najaar
wordt het uitgezonden - ontdekte ik dat
mijn voorvaderen heel nare dingen hebben
meegemaakt. Een heeft gevochten in het
leger van Napoleon in Noord-Spanje, een
andere voorvader is op een vreselijke
manier vermoord, terwijl zijn dochter van
tien jaar daarnaar moest kijken. Hij was een
Brabantse boer en had de pech een groep
opgefokte Waalse huursoldaten tegen te
komen. Het was intens om voor dat pro
gramma op pad te gaan.''
,,Dat zou zomaar kunnen. Als kind was ik
al veel met oorlog bezig, terwijl daar geen
aanleiding voor was. Ik heb ontdekt dat
trauma's genetisch kunnen worden over
gedragen. De genen van dat meisje zitten
misschien ook in mij. Verdund, maar toch.''
„Absoluut." Ze lacht. ,,Maar na de boeken
waar ik nu mee bezig ben. Ik heb voort
durend last van creatieve opstoppingen in
mijn hoofd; ik ben nu bezig aan een thriller,
maar er staat alweer een nieuwe roman te
dringen. Als ik op mijn schrijfkamer ben en
de deur is dicht, dan ben ik er niet. Ik heb
ook een koptelefoon op. De ene keer luister
ik naar hardrock, de andere keer wil ik juist
volstrekte stilte. Je kunt het vergelijken met
duiken; mijn werk vindt plaats op de bo
dem van de zee, daar ontstaan de verhalen.
Eerst moet ik met een boot en duikappara-
tuur de zee op, om af te dalen naar de plek
waar ik was gebleven. Als iemand op de
kade iets van me nodig heeft, kan ik niet
even snel terug naar de kant. Ik heb weleens
geprobeerd of het ook anders kon, gewoon
aan de keukentafel met de mijn dierbaren
in de buurt. Maar nee, op de
kant en op de boot kan ik niet
schrijven.''
Leugenaar (Cossee, €22) van
de Israëlische Ayelet Gundar-
Goshen is een kleurrijk, grap
pig en slim verhaal over een
17-jarige ijsverkoopster. Met
één leugen zet ze haar saaie
leventje op de kop en bloeit ze
op. Ze komt op tv, maakt daar
mee haar familie trots en krijgt
haar eerste vriendje. In een
talkshow mag Noefar haar ver
haal doen; ze laat iedereen gelo
ven dat ze is aangerand door
een bekende popzanger. De
zanger bestelde ijs, werd boos
dat hij lang moest wachten en
rende achter haar aan naar de
wc. Die laatste scène werd door
omstanders gezien. Aanranding
was het niet, maar de buiten
wereld wilde niets liever gelo
ven. De vrouwelijke politie-
commandant en tv-presentatri-
ces noemden Noefar moedig.
Onbedoeld werd ze het voor
beeld van girlpower.
Zo'n leugen kan nooit lang
overleven, voel je. Gundar-
Goshen schrijft fijnbesnaard
over de innerlijke strijd in het
meisje, de strijd tussen waar
heid en aandacht. Maar Noefar
is niet de enige die liegt. De net
zo eenzame leeftijdsgenoot
Lavi zag dat er niks gebeurde op
het toilet en chanteert Noefar
met zijn liefde. In een parallel
verhaal liegt een oude vrouw
over haar verleden als Holo
caustslachtoffer.
Gundar-Goshens debuut
won de belangrijkste Israëli
sche boekenprijs, haar tweede
werd een bestseller in Duits
land. Met dit derde boek zou
ze weleens ook ónze harten
kunnen veroveren.
36
Liszen
In een eerder interview zei je dat je wat
meer in de goedheid van mensen wilde
geloven. Waarom blijf je toch schrijven
over het slechte van de mens?
Het verhaal Labyrint gaat onder meer
over wat we allemaal aan bagage mee
zeulen van onze voorvaderen.
Daar komt jouw fascinatie voor de duis
tere kant van de mens vandaan, denk je?
Is die familiegeschiedenis een bron om
uit te putten voor nieuw werk?
Labyrint - de verhalen ver
schijnt bij AmboAnthos (€21).
LITERATUUR
Ayelet Gundar-
Goshen
Leugenaar
—Maaike Lange
Leugenaar
