Onlangs werd zijn gelijk bewezen. Met vijf, zes man sterk probeerden ze in te breken toen het hele gezin op vakantie was op Cu rasao. Hadden de buren het mooi in de smiezen, ze hingen meteen met hem aan de lijn. Drie zijn er gepakt. „Lekker vrij staand en oprijlaan en alles? Nee, bedankt.'' De koffie staat klaar op de keukentafel, waar Jenny aan het hoofd zit, want geen gesprek zonder haar. Ze leerden elkaar ken nen toen zij, lang, lang geleden, tijdens een polonaise op Koninginnedag in de kroeg van zijn oom aan het Rembrandtplein in Amsterdam per ongeluk op zijn tenen ging staan. Danny: ,,Ze is mijn Japie Krekel. Mijn geweten. Bij mij is het no limits, ik heb geen stem die tegen mijzelf zegt: pas op, pas op. Dat doet zij.'' Waar gingen we het over hebben? O ja, hij zou 50 worden en het was tijd voor een in terview. Normaal is hij niet van het terug kijken, houdt hij niet van, de blik is bij voorkeur vooruit, maar voor deze keer maakt hij een uitzondering. ,,Ik zal heel eerlijk tegen je zijn: dat had ik nooit verwacht. Mensen zeggen: vind je het niet vervelend dat iedereen altijd begint over Ciske? Ik denk dan: waarom zo nega tief? Zonder Ciske geen Danny en zonder Danny geen Ciske, het is wie ik ben. Hoe veel films zijn er niet gemaakt, en ze pikken steeds die film eruit. En dat liedje! Ik ben dankbaar dat het nog zo leeft.'' ,,Op school deed ik een keer een liedje dat toen populair was van de musical Fame, Starmaker. Ik had een heel hoge, harde stem. Een paar meiden begonnen te huilen. Dat vond ik raar; ik realiseerde me dat ik iets kon wat anderen niet konden. Iets eerder, in 1982, deed ik mee aan talenten jachten. Toen zong ik De vlieger, van Hazes, en toen stonden mensen ook te snotteren. Iemand van mijn vaders werk, tante Truus, gaf mij op voor de audities van Ciske. Met een grijns: ,,Zij is de aanstichter geweest van de bende van ellende.'' Was je een goede leerling? ,,Nee. Het was verschrikkelijk. De jongens waren over het algemeen tuig van de richel. Boefies die, gewoon op z'n Amsterdams ge zegd, schijt hadden. Ik had gg op mijn rap porten. Of een nul. Gg: geen gegevens. Voor geschiedenis een gg. Een onvoldoende voor muziek. Een vier.'' ,,Daar lag mijn interesse. Gek is dat hè. Het zelfde is dat ik theatershows heb gedaan, ik heb geschreven, heb mijn eigen concerten samengesteld. Daar zit mijn creativiteit." ,,Het was zó hectisch. Je had Doe Maar, de Dolly Dots, Roberto Jacketti, en ^k zei de gek. Ik deed toen een Tienertoer, die mei den gingen gewoon voor de trein liggen zodat die er niet doorkon. Als ik dat aan mijn kinderen vertel, zeggen ze 'ja hoor, tuurlijk pa', ze geloven het niet. Na Ciske deed ik de film Op hoop van zegen. Alle maal in die schoolperiode. Het ging echt niet.'' Als ik zeg: 'Krijg toch allemaal de klere... dan kan bijna iedereen de volgende re gel zingen. Dat heb je maar mooi be reikt in die vijftig jaar. Wanneer wist je dat je aanleg had om te zingen? Hoe leerde je je teksten dan? Je hebt school niet afgemaakt, maar je was toch leerplichtig? 12

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2020 | | pagina 100