1
q
4
Massada Massada maakte in de jaren zeventig furore met
een nieuwe sound. Na vele hoogtepunten werd het stiller,
maar de Molukse band herleefde. Morgen vertellen de
bandleden met muziek en beelden hun geschiedenis.
Jim van der Zee deelt zijn liefde voor soul, jazz, blues en folk
assada is een
band met een
verhaal. Dat be
seften ook de
makers van het
televisiepro
gramma Andere
Tijden van de NPO, die daar in de
cember een aflevering aan wijdden
onder de titel Trots op Massada. Het
verhaal begint bij leadzanger Johnny
Manuhutu (71), de oprichter van deze
legendarische band, die hij eerst The
Eagles noemde. Toen bleek dat er in
Amerika al een bandje was met die
zelfde titel dat behoorlijk succesvol
aan de weg timmerde, koos Manu-
hutu voor de naam Massada.
,,Ons optreden in Vlissingen staat
in het teken van onze recente dub-
bel-cd/dvd Baronda. Dat is veertig
jaar Massada in één box met allemaal
eigen nummers. Hits als Latin Dance,
Arumbae, Feeling Lonely en natuurlijk
Sayang E zijn slechts enkele num
mers van de speellijst. De muziek is
het belangrijkste, maar we vertellen
in dit theaterconcert ook het hele
verhaal, mede met filmbeelden en
wat uitleg'', vertelt Manuhutu.
Op de vraag hoe hij de huidige
sound van band kan duiden, zegt hij:
,,Het is allemaal latin-georiënteerd
vanwege de ritmiek. Ons belangrijk
ste instrument is een trommel, de
tifa. Die heeft alles te maken met
onze Molukse wortels. De tifa klinkt
FAN/
Het verlangen
klinkt door
vrij melancholiek, maar wij hebben
er een stevige beat onder gezet door
ook de Cubaanse sound en de Ameri
kaanse latin erbij te betrekken. Dat
zit allemaal verweven in de muziek
van Massada, maar de basis blijft de
tifaslag.''
Het verhaal van Massada als band
mag dan begin jaren zeventig begin
nen, er gaat veel aan vooraf. Om de
passie van de muzikanten en de be
vlogenheid van hun fans te kunnen
doorgronden, is een stukje geschie
denis nodig. Dat is het verhaal over
de KNIL-militairen die met hun ge
zinnen in 1951 op de vlucht uit Indo
nesië naar Nederland kwamen, hier
in barakken verspreid over het land
werden opgevangen, en de droom
koesterden weldra naar de Republiek
der Zuid-Molukken te kunnen terug
keren. Dat die terugkeer er nooit van
kwam en het verblijf in barakken
vele jaren duurde, leidde tot frustra-
ties en trauma's, en bij sommigen tot
geweld: gijzeling en treinkaping.
,,Wij wezen als bandleden dat ge
weld destijds volledig af, maar enig
begrip voor de frustraties hadden we
wel, want die maakten wij thuis ook
mee'', zegt Manuhutu. Zelf was hij
een jochie van tweeënhalf in 1951.
Van die komst naar Nederland kan
hij zich niks meer herinneren. Van
het opgroeien in de barakken in
Kamp Almère in Huizen wel. ,,Mijn
vader was KNIL-militair geweest en
had de politionele acties van de Jap
pen meegemaakt. Van zo'n vader
krijg je als kind dan ook stevige straf
fen hoor, als je iets verkeerds doet.''
Muziek biedt de mooie kant van
het verhaal. ,,Muziek zit Molukkers in
de genen'', benadrukt Manuhutu. ,,Er
was eigenlijk altijd muziek, ik zong
Ons belangrijkste
instrument is een
trommel, de tifa
in een kinderkoor en we gingen naar
de kerk, waar ook werd gezongen.''
Wellicht werd bij hem toen al de ba
sis gelegd voor Massada. Hij koos
voor een studie werktuigbouw in
Amsterdam, maar zette daar na een
jaar al een punt achter, want de mu
ziek trok te hard aan hem. ,,Als jonge
EN 4 REDENEN MEER
Theatershow
donderdag 6 februari 2020
GO
'Muziek zit
Molukkers
n de aenen'
Ali Pankow
Rob Maaskant, muzi
kant, beeldend en per
formance kunstenaar
uit Nieuw- en Sint Joos-
land, verheugt zich op
het concert van Mas
sada. ,,Hun muziek heeft
me altijd aangesproken.
Terwijl de percussie
daarin bruist, klinkt ook
het verlangen naar hun
eigen land door. Dat vind
ik mooi.''
Maaskant speelde zelf
eind jaren 60 in de band
Beautiful Idaho, samen
met enkele Molukse mu
zikanten uit Souburg.
,,Door gesprekken met
hen leerde ik veel over
hun achtergrond. Boven
dien houd ik zelf natuur
lijk erg van percussie en
die tifa, bekend van Mas-
sada, gebruikten wij ook
later bij het Flup Ju
Bedrijf."
,,Nou ja en in de privé-
sfeer vind ik het natuur
lijk ook leuk dat mijn
zoon Paco de belichting
morgen verzorgt."
Massada vertelt met muziek en
filmbeelden het verhaal achter de
band. foto peter veerman
Johnny Manuhutu, leadzanger
Geïnspireerd door zijn vader, die 's
avonds aan zijn bed liedjes voor hem
speelde, begon Jim van der Zee op
6-jarige leeftijd met gitaar- en zang
lessen. Na de middelbare school stu
deerde hij aan het conservatorium in
Amsterdam en in de zomermaanden
trok Jim met een camper door Eu
ropa en Amerika. Als straatmuzikant
wist hij rond te komen van de munten
uit zijn gitaarkoffer.
Pas in 2017 maakte het grote publiek
kennis met de talentvolle zanger. Hij
schreef de achtste editie van The
Voice of Holland op zijn naam. Met
zijn lage stemgeluid en bijzonder ge
zongen covers wist hij in no-time
zowel de Voice-coaches als het pu
bliek voor zich te winnen. In de finale
van het programma zong hij het num
mer Vincentvan Don McLean en zijn
singleversie van I'm on fire van Bruce
Springsteen. Met beide nummers be
reikte Jim de nummer 1 notering in de
iTunes top 200.
Wat volgde was een vrijwel uitver
kochte theatershow door heel Ne
derland. Afgelopen zaterdag is hij be
gonnen aan zijn tweede theater
tour, Starting The Engine. ,,Het grote
verschil met de vorige tour is dat de
nieuwe show voor meer dan de helft
bestaat uit eigen nummers", vertelt
de 25-jarige zanger. ,,En aan deze
show werken meer muzikanten mee.
Vorige keer speelde ik alleen met pia
nist Reinout Douma, nu zijn daar een
drummer en een bassist bij geko
men."
Jim van der Zee staat morgenavond
in De Mythe in Goes en deelt tijdens
de show zijn liefde voor soul, jazz,
blues en folk.
,,Het liefst wil ik dat mensen het ge
voel hebben dat ik gewoon in hun
woonkamer sta te spelen. Of dat we
rond een vuurtje muziek zitten te
maken. Ik maak grapjes, en vertel
verhalen over mezelf en over de mu
ziek. Het is niet alsof je een cd opzet
die toevallig goed klinkt - het is echt
een theatervoorstelling."
Morgen, De Mythe in Goes, 20.00
uur
