14
Steps? Dat was toch in de jaren 80? Welnee, bij diverse
sportscholen gaan ze er nog gewoon mee door. De steppers
vormen een kleine familie. ,,Het is mijn lust en mijn leven.''
Amsterdam
De agenda van schrijver Adriana
Pingas (66) is druk en onregelmatig,
maar er is één onverzetbare afspraak
waar ze alles omheen plant: de steps-
les voor gevorderden van instructeur
Devon Ress, elke woensdagavond bij
sportschool Splash in Amsterdam.
Pingas: ,,Als ik moet reizen, zorg ik
dat ik donderdagochtend vertrek of
dinsdagavond terugkom. Ik móet
hier zijn op woensdag.'' Maar o, als ze
even mag onderbreken - ze moet nu
echt bij de deur gaan staan. De les
gaat zo beginnen en als ze nu niet po
sitie inneemt, heeft ze straks geen
goede plek in de zaal.
Het is 19.00 uur stipt, iedereen pakt
een step van de stapel en hup, daar
beginnen de eersten al stevig door te
stappen, de step op en af. Instructeur
Ress is een knap en fit type met staal
blauwe ogen en een kort broekje dat
hij telkens nog een beetje omhoog
trekt. Niemand is vandaag voor het
eerst, dus kan Ress zonder instructies
de warming-upmuziek aanzetten en
al snel stappen, hupsen en draaien de
deelnemers in vliegende vaart over
de step. Ress brengt intussen het
microfoontje van zijn headset naar
zijn mond om met kermisgalm een
'It's mSmbo-timeee' de zaal in te
slingeren.
Dit is steps: blije muziek in ver-
snellinkje drie en dan op zo veel mo-
Je bentzo
gefocust op
je pasjes,
dat er niets
anders
in je hoofd
bij past
gelijk manieren die step over. De ze
ven mannen en dertien vrouwen in
Ress' les voeren met een aansteke
lijke flair en gemak de meest inge
wikkelde choreografieën uit op een
remix van dancekraker Pump It Up.
,,Bijna iedereen doet dit al tien jaar,
of langer'', vertelt een vrouw van
rond de veertig in een van de weinige
rustpauzes tijdens het steppen. ,,De
sfeer is zo goed hier en het is zó leuk
om te doen. Devons muziek is ook al
tijd geweldig.'' Later zal sportschool
eigenaresse Astrid Robert (54) vertel
len dat ze vermoedt dat Ress zijn
muziek elke week laat mixen door
een professionele dj; zijn geheim
prijsgeven doet hij niet.
Steps is een 'conditionele les met
als basisprincipe het op- en afstap
pen van een stepbankje', zo vertelt de
definitie op de site van Splash Health
Centre. Steps ontstond in de jaren 80
als onderdeel van aerobics en sinds
dien prijkt de stepsles bij veel sport
scholen vast op het lesrooster.
Nu nog heeft de stepsles dat on
miskenbare retro-aerobicsgevoel.
Misschien is het de combinatie van
danspasjes op de opgevoerde muziek
en de vrolijke, in hun handen klap
pende mensen. Heel wat anders dan
de serieus zwoegende lijven bij een
hitt-workout of crossfit-sessie.
Na het stepshoogtepunt in de jaren
90 en jaren 0, kwamen de grote bud
getketens opzetten in fitnessland.
Daarmee verdween steps veelal van
het programma. Omdat instructeurs
elke week moeten zorgen voor nieu
we muziek en een choreografie, is
steps bewerkelijker in de voorberei
ding dan een lesje bodypump of
spinning. De steppers van vanavond
zeggen dat het in Amsterdam alleen
hier bij Splash of bij Medico Vision in
het Olympisch Stadion nog goed kan.
Splash-eigenaar Robert ziet ook
dat het aanbod door de jaren heen
steeds verder is afgezwakt. ,,Kijk naar
Sports World in Oost, dat vorig jaar is
overgenomen door Trainmore.
Sindsdien zijn de stepslessen daar
verdwenen. Niet omdat de leraren er
niet meer zijn of omdat de mensen
het niet meer leuk vinden, maar om
dat het niet in het concept past van
die ketens.''
Zo is de stepsles vanzelf een bij
zonderheid geworden, iets wat Ro
bert graag aanpakt om Splash mee te
kunnen onderscheiden. ,,Je kunt bij
ons vijf dagen in de week lessen vol
gen, waaronder een les voor gevor
derden en een extra lange les van an
derhalf uur. Mensen komen er spe
ciaal voor.''
Knuffel
Opeens staat Robert op van haar
kruk. ,^eve Carla! Ik kom je even
een knuffel geven.'' Een dame met
een bontgekleurde lange winterjas
komt op Robert af, ze is al 27 jaar
vaste klant bij Splash en heeft net
meegedaan met de stepsles. Wat het
steppen voor haar betekent? ,,O, mijn
lust en mijn leven, echt waar. Het
maakt me helemaal blij en gelukkig,
daar kan geen psychiater tegenop.''
Na afloop van de les zeggen haar
medesteppers hetzelfde. ,,Het is de
enige manier waarop ik écht loskom
van de zorgen van thuis en van
werk'', vertelt de Spaanse Araceli Gil
(44). ,,je bent zo gefocust op de pas
jes, dat er niets anders in je hoofd bij
past. Ik loop met een opgeruimd
hoofd weer naar buiten'', vult Adri-
ana Pingas aan. Ze stept drie, vier
keer in de week.
Al snel blijkt dat deze woensdag-
avondgroep wat meer interactie heeft
dan de gemiddelde sportschoolklas.
Ze hebben een Facebookgroep met
z'n allen, Stepaholics genaamd,
waarin ze foto's en informatie uit
wisselen.
Elk jaar is er een gezamenlijk eten
tje of een barbecue, jarigen nemen
taart mee naar de les en na afloop
blijft de groep zomaar een uur han
gen om nog wat na te kletsen. Ook in
slechte tijden zorgt de groep voor el
kaar. Splash-eigenaar Robert: ,,Af en
toe word ik geappt: 'Astrid, we mis
sen Charles al een tijdje in de les.'
Dan ga ik als een soort moeder-over
ste op onderzoek uit en na een bel
letje blijkt dat Charles zijn midden
voetsbeentje heeft gebroken. Dat laat
ik de groep dan weer weten en ver
volgens sturen ze hem met z'n allen
een kaartje. Toen hij maandag weer
voor het eerst in de les was, kreeg hij
spontaan van iedereen een hug en
een applaus.''
Het woord familie keert vaak terug
deze woensdagavond. ,,We zorgen
allemaal een beetje voor elkaar, heel
warm'', zegt vaste stepper Carla.
Even later pakt Robert de ansicht
kaart erbij die ze van Carla kreeg, als
dank voor het nieuwjaarsfeest een
paar weken geleden. Ze schrijft: 'Ik
weet niet of je het weet, maar Splash
is voor mij mijn tweede huis. En niet
alleen voor mij, hoor.'
woensdag 5 februari 2020
GO
instructeur
Devon Ress voor
de stepsgroep bij
Splash op de Lijn
baansgracht in
Amsterdam.
FOTO JAKOB VAN VLIET
Zij zijn nog lang niet uitgestept
Jette Pellemans
-Araceli Gil, stepper
