Op een dinsdag, twee jaar geleden, zou Helga, de vrouw van fotograaf Koen Verheij- den, met hun dochter Flynn (14) eindelijk voor een bloedtest naar de dokter gaan. Flynn was al een paar weken futloos en zag opvallend bleek en had bijna witte lippen. Maar toen kon Flynn ineens niet meer op haar benen staan. Hier is iets helemaal mis, wist Helga meteen. De dokter kwam met spoed, en een paar uur later zaten ze in het ziekenhuis. Na een paar dagen kwam de on heilstijding: Flynn had lymfatische leukemie - bloedkanker. Fotograaf Koen Verheijden uit Maasbom mel, die behalve nieuwsreportages voor deze krant en Trouw ook vrij werk maakt, legde het twee jaar durende ziekte- en genezingsproces vast. Hij portretteerde niet alleen zijn steeds zieker wordende kind, maar wilde ook in exacte aantallen laten zien hoeveel chemica liën en medicijnen nodig waren om Flynns leven te redden. ,,In samenwerking met de specialisten heb ik alles gefotografeerd: van de eerste ampul tot de allerlaatste zoutoplossing, zowel van de chemobehandelingen in het ziekenhuis als alle medicijnen die we thuis moesten toe dienen. We hebben ons heel vaak gelukkig geprijsd dat we in Nederland wonen. Echt hoor: lang leve de moderne geneeskunde." Toch was het een uitputtingsslag voor Flynn. Twee jaar lang volgde de ene zieken huisopname de andere op: zes dagen aan de chemo en dan twee weken thuis, tot de volgende behandeling. ,,Zeker de eerste tachtig dagen heeft ze werkelijk een atoombom aan chemo, zo'n acht bloedtransfusies en tig beenmergpunc- ties gehad. Met alle gevolgen van dien. Ze kon niet meer op haar benen staan, al haar haren vielen uit. Je lichaam gaat van binnen hele maal kapot.'' Twijfel of hij zijn dochter tijdens de behandelperiode wel of niet zou fotograferen, had hij geen moment. Integendeel: ,,Flynn vond het zelf wel leuk en voor mij is situaties vastleggen een tweede natuur.'' Al die tijd hadden Helga en hij het vertrou wen dat hun dochter het zou redden. De behandeling sloeg aan. ,,Na 33 dagen was er al niks meer van de kankercellen te zien.'' En Flynn zelf stond er ook positief in. ,,Ze was het perfecte patiëntje. Door haar downsyndroom leeft ze heel erg in het nu, dat is een voordeel. Wie zijn wij dan om zwaarmoedig te doen?'' Op 13 juli 2019 kreeg Flynn haar laatste behandeling en inmiddels is ze 'schoon' verklaard. ,,Ze kan weer lopen. Haar haar groeit weer terug en ze heeft weer kleur in haar gezicht.'' ZATERDAG 1 FEBRUARI 2020 27

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2020 | | pagina 115