rol van Rooie Sien, was net haar eerste
huwelijk gestrand. ,,Die scène, ja. Met die
tranen. Ik weet nog goed hoe slecht ik me
toen voelde. Maar als ik dat nummer nu, na
drie huwelijken, zing, denk ik: potverdorie,
ik ben nog steeds positief, ik vind mannen
nog steeds heel erg leuk. Maar ik ken mezelf
ook beter en weet: zolang ik dit werk doe, is
er geen plaats voor een man. Als er wel een
man zou komen, stopte ik onmiddellijk
weer met optreden om er helemaal voor
hem te kunnen zijn. Zo ging het altijd en
dat wil ik nu niet meer.''
Alberti heeft er een hekel aan elke keer
opnieuw te moeten praten over haar drie
gestrande huwelijken waaruit dochter Da-
niëlle (van Joop Oonk), zoon Johnny (van
John de Mol) en zoon Kaj (van S0ren Lerby)
voortkwamen. ,,Als ik er zelf over begin is
het prima, maar ik vind het niet prettig als
mensen het over mijn 'exen' hebben. Het
zijn mijn vriendjes en we hebben een onge
looflijk mooie band met z'n allen. Dat ont
roert mij; hoe je het óók kunt doen. Zonder
vechtscheiding, of zonder dat je als groot
ouders je kleinkinderen niet meer mag
zien. Kijk, die foto die daar hangt is van het
huwelijk van Johnny en Anouk. Daar staan
alle kinderen, hun partners en kleinkinde
ren op. Een dierbaar moment omdat ze alle
maal goed met elkaar overweg kunnen en
ze niet altijd in mijn buurt zijn. Davey bij
voorbeeld woont in Australië. Ik heb narig
heid meegemaakt, maar ik ben blij met wat
en wie er nog wel is. Dat koester ik.''
Ze kijkt naar buiten. Vriendin Wil komt
het tuinpad oplopen met twee volle bood
schappentassen. ,,Ah, wat lief!'' Even later
komt Wil de kamer in om te zeggen dat ze
gemberthee heeft gezet en nog even weg
moet. „Lekker Wil, ik warm straks zelf de
kippensoep op.''
,,Er zijn momenten dat ik een nummer niet
kan zingen dat bijvoorbeeld aan mijn vader
doet denken, maar dat kan ook zo weer an
ders zijn. Er is onlangs een box van 25 cd's
uitgebracht, daar staat echt alles van mij op,
650 liedjes. Zo hoorde ik De herfst van mijn le
ven weer, een lied dat ik 25 jaar terug opnam
en dat me juist nu ongelooflijk ontroert. Ik
kon dat eerst helemaal niet zingen, de tra
nen stroomden! De laatste zin is: ik sta nu
eindelijk in bloei. Dat gevoel heb ik absoluut.''
Ze draagt voor: Ik sta op een berg te kijken
naar beneden het dal van mijn verleden ge
vuld met zoveel pijn maar alles wat ik heb
dat stemt me nu tevreden levend in het heden
durf ik mezelf te zijn. ,,En dan komt die zin: ik
sta nu eindelijk in bloei. Wat is er mooier dan
dit aan het eind van een avond te mogen
zingen?''
Hebben uw liedjes door de jaren heen
een andere lading gekregen?
ZATERDAG 1 FEBRUARI 2020 13
