,,We zijn weer op allerlei plekken geweest,
maar vraag niet bij wie of waar, want alles
loopt in m'n hoofd door elkaar. O ja, ik
herinner me een woonwagenkamp. Ik kom
al zeventien jaar in alle uithoeken van het
land, hoor alle dialecten. Ik heb zo'n leuke
crew, af en toe pissen we in onze broek van
het lachen. Als we in een klein huisje moe
ten filmen en de helft van het team zich
moet verstoppen in de bezemkast en onder
de tafel, bijvoorbeeld.''
De kinderen vertellen vaak heftige
verhalen. In het nieuwe seizoen krijgen
we een aflevering te zien met een meis
je dat een taart voor haar zus maakt,
die op haar 15de een baby kreeg.
,,Ja, Gwen. We hebben ook over seks ge
praat, over seksuele voorlichting. Dat was
niet ranzig, toch? Dat zou het snel kunnen
worden, als zo'n kerel als ik met een jong
meisje over dat onderwerp praat.''
,,Hoe komt dat, denk je?''
,,Veel melden zich aan per brief, maar som-
migen worden door de redactie gevonden.
Ze hebben ook niet allemaal zo'n heftig
verhaal te vertellen, hè. Soms willen ze een
taart maken voor iemand met wie ze een
ruzie willen bijleggen of zo. Maar inder
daad, er zitten verhalen bij... ik heb ook wel-
eens een taart gebakken met een kind dat
aan zelfmoord had gedacht. En met een
meisje van wie de vader een eind aan zijn
leven had gemaakt.''
„Tijdens de gesprekken voel ik vaak: o, dit
en dat is een pijnpunt, dat laat ik even lig
gen. Dan kom ik er later op terug, als ik voel
dat het kan. Ik kan altijd wel de vragen stel
len waarop de kijkers een antwoord willen.
En van tevoren vraag ik: zijn er dingen waar
je echt niet over wilt vertellen? Dat meisje
wilde bijvoorbeeld niet dat ik zou vragen
hóe haar vader zelfmoord had gepleegd.''
,,Voor de crew kwam dat ook als een verras
sing, die mensen waren stomverbaasd. Ik
weet het nog niet zo lang, sinds mei 2018.
Maar het gaat hartstikke goed. Het virus is
undetectable, mijn T4-cellen zijn sky high."
,,Dat mijn weerstand heel hoog is. Ik wil er
niet te veel over kwijt, want dan word ik
weer gebeld door van die vakbladen over
hiv. Ik wil alleen zeggen: mensen, leer je
kinderen dat ze twee keer per jaar naar de
tandarts moeten en tweemaal per jaar een
soa-test moeten doen. Ik verbaas me over
de geringe kennis. Ik sprak een vrouw over
die uitzending met Jacky, die heel verbaasd
was dat zo'n jong meisje hiv had. Ze dacht
dat het een homoziekte was. Nu nog!''
,,Nee, wel met genderkinderen. Uit de kast
komen gebeurt meestal pas later. De kinde
ren die ik spreek zijn tussen de 9 en 11 jaar.''
,,Pas heel laat, toen ik 21 was. Maar ik wist
het al veel eerder. Als puber was ik gek op
Kunta Kinte. Ken je die niet? Say no more,
say no more!" De Jong googelt wat op zijn
telefoon en toont een foto van een donkere,
gespierde, shirtloze man met een slaven-
ketting om.
,,Dat snap je wel, toch? Hij speelde in
Roots, een serie over de slavernij in Ame
rika. Zijn poster hing in mijn kamertje. Nee,
geintje. We woonden in Monnickendam,
waar de mensen maar één homo kenden:
Albert Mol. Dat was een schat, ik heb later
nog een bruidstaart voor hem mogen ma
ken, maar hij was voor het publiek toch die
gekke homo waar je om moest lachen. Ik
Je bent voorlopig uitgebakken, want
ook de opnames van Taarten van Abel
zitten erop.
Nee, het was niet ongemakkelijk.
Je komt oprecht over, geïnteresseerd,
niet uit op sensatie, en zeker niet ranzig.
,,Oké.''
Hoe komen jullie aan die kinderen?
Hoe praat je daarover?
Soms ben je zelf ook openhartig. In het
vorige seizoen maakte je een taart met
Jacky, een meisje dat in Afrika werd
geboren met hiv. Opeens zeg je: 'Weet
je wie er ook hiv heeft? Ik'.
Wat betekent dat?
Heb je ook weleens uitzendingen
gemaakt met kinderen die worstelen
met homoseksualiteit?
Wanneer kwam je zelf uit de kast?
ZATERDAG 25 JANUARI 2020 11
