Zogezien
Te veel onbekend
over molens in zee
Wat is het effect van windparken op
het leven in de Noordzee? Het
antwoord van deskundigen is
onthutsend: geen idee.
'In de buurt van de
windparken voor
de Engelse kust
vangen we niets
'Eerst was hij
137 ton. Toen
de verf eraf
was, woog hij
4 ton lichter.
Door de jaren
heen zijn er
acht lagen verf
op gegaan'
11
werden weggegooid zodra ze
de loods uit kwamen. ,,Dat be
tekent dat ze niet de hele dag
in en uit liepen", vult Loek
Schipper aan, die als project
leider van de provincie de
contacten met Hollandia on
derhoudt. ,,Net als vroeger op
school moesten ze van tevoren
naar de wc en dan ophouden
tot de pauze of het eind van de
dag." Tot de uitrusting be
hoorden ook overdrukkappen,
beschermende maskers met
ademluchttoevoer. De Groot:
,,Door de overdruk in de kap
kan er geen stof naar binnen
dringen."
Zware klus
Het was in meerdere opzich
ten een zware klus. ,,Voor en
na het verwijderen van de verf
hebben we de brug gewogen",
vertelt De Groot. ,,Eerst was
hij 137 ton. Toen de verf eraf
was, woog hij 4 ton lichter.
Door de jaren heen zijn er acht
de brug loopt. ,,Die voorkomt
dat de brug bij extreme hitte
niet meer open kan", legt hij
uit. Of met duizenden liters
water koel moet worden ge
houden, zoals afgelopen zo
mer nog gebeurde. De brug
telt twee van dergelijke uit
sparingen. En tussen de uit
einden en de nieuwe aanbrug,
die al in Middelburg is neerge
legd, zit ook twee tot drie cen
timeter ruimte, waardoor het
metalen gevaarte 's zomers
probleemloos kan uitzetten.
Er valt nog iets op. De
smalle stoepen aan weerszij
den zijn verdwenen. Of eigen
lijk, verklaart De Groot, is het
wegdek een centimeter of ze
ventien hoger komen te lig
gen, zodat er geen niveauver
schil meer is. De slijtlagen
(zwart voor het voetpad en
rood voor de rijweg) zullen
straks aangeven hoe breed de
voetgangersstroken aan beide
zijden zijn, de middenstrook
wordt het domein van fietsers,
bromfietsers, en lijnbussen,
lagen verf op gegaan. Wij
brengen straks vier lagen te
rug. Hij wordt niet meer licht
en donkergrijs, maar hoofdza
kelijk mintgroen." Schipper:
,,RWS-groen heet dat. De
kleur komt overeen met het
verweerde koperbeslag op de
Lange Jan."
Maar voor het zo ver is, heeft
de brug een tijdje in hal 5 gele
gen, de constructiehal, waar
de bij aankomst gestripte con
structie stap voor stap weer is
opgebouwd. De brug is bijna
uit de steigers, hij ligt hier nog
één dag. Via de laatste ladder
klimmen De Groot en Schip
per omhoog om het nieuwe
wegdek te laten zien. Op en
kele plekken staat 'stad' ge
schreven, om aan te geven wat
de kant is die straks richting
Lange Jan wijst, aan de andere
zijde is het woord 'station'
overbodig geacht.
De Groot wijst op een gleuf
die over de hele breedte van
die stapvoets over de brug
mogen.
Donderdag 26 maart wordt
de Stationsbrug weer naar
Middelburg gevaren, de
maandag daarop wordt hij te
ruggeplaatst en op 10 april,
aan het eind van de dag, kan
hij weer worden gebruikt.
,,De insteek is dat hij dan weer
minimaal zestig jaar mee
kan", besluit Schipper.
THEO GIELE
Europa moet halverwege de eeuw
het eerste klimaatneutrale conti
nent zijn, is het streven van de EU.
Windenergie moet daaraan een
fikse bijdrage leveren en geen zee
in Europa is zo geschikt voor
windparken als onze eigen Noord
zee. Niet te diep, een bodem van
zand, lekker veel wind en dichtbij
grote bevolkingscentra. Maar wat
betekent dit voor het leven in zee?
Een Franse en een Nederlandse
visser zaten woensdag eendrachtig
achter de tafel in een zaal van het
Europees Parlement. Ze waren het
roerend eens. Dat alleen al mag
wel in de krant, na jaren van ani
mositeit rond de pulsvisserij. Job
Schot uit Tholen en Olivier Bec-
quet uit Le Tréport samen in de
strijd tegen de windparken die de
Noordzee in 'een industriezone'
veranderen.
De vissers waren in Brussel op
uitnodiging van het Europees Par
lement. Dat heeft uit zijn gelede
ren de Nederlander Peter van Da
len (Christenunie) aangesteld om
rapport uit te brengen over de in
vloed van de bouw van windpar-
ken op de visstand en daarmee op
de visserij. Van Dalen had naast de
vissers ook vertegenwoordigers
van natuurorganisaties, onderzoe
kers en de bouwers en exploitan
ten van windparken uitgenodigd.
De conclusie: we weten nog bij
zonder weinig wat die duizenden
en duizenden palen en draaiende
wieken met de bodem, het water
en het leven in en boven zee gaan
doen. En toch rekent Europa er op
dat in 2050 een kwart van de ener
giebehoefte uit windenergie van
zee komt. Een oppervlakte zo
groot als anderhalf tot twee maal
het grondgebied van Nederland,
zo omvangrijk moeten de wind-
parken in totaal worden om dat
voor elkaar te krijgen. Vissers vre
zen dat straks in een kwart van het
Nederlandse deel van de Noordzee
molens staan te draaien.
Fragiel
De visserman uit Le Tréport waar
schuwde: ,,De zee is geen lege
ruimte waarin we maar alles kun
nen doen wat we willen. Het is
een fragiel biologisch systeem. Als
je aan de kust staat, krijg je mis
schien het gevoel dat er niets ge
beurt. Je denkt dat je er alles mee
kan doen. Maar dit is een gebied
vol leven. Als we dat gebied raken
en beschadigen zullen vissoorten
sterven en verdwijnen."
'Zie ik die windmolens, als ik in
de zomer op strand lig?' De zorg
van ons landrotten beperkt zich
tot horizonvervuiling als de bouw
van windparken ter sprake komt.
Dat is het droeve lot van de zee.
We zien niet wat er zich afspeelt.
De zee was daardoor jarenlang de
plek om te lozen wat je kwijt
wilde. Van smerig afvalwater,
overbodige munitie tot kernafval.
Hup de plomp in.
Bij de planning van de windpar-
ken speelt onze onbekendheid
met die grote zee weer op. Bij de
vergunningverlening voor de
windparken die nu voor de
Zeeuwse kust worden gebouwd,
bleek dat we veel niet weten. Er
zijn leemtes in de kennis over de
meer - Job Schot, visser
effecten op vogels, zeezoogdieren
en vissen, is in de milieueffectrap
portage te lezen. Dat was geen re
den om het project niet door te la
ten gaan.
Op de kaart van de Noordzee
zijn inmiddels de vakken ingete
kend waar de windparken moeten
komen. Luca van Duren van on
derzoeksinstituut Deltares zei
woensdag in Brussel: ,,De onze
kerheden over de impact van de
windparken zijn erg, erg groot."
Visser Schot uit Tholen sprak uit
eigen ervaring. ,,In de buurt van de
windparken voor de Engelse kust
vangen we niets meer. Laten we
lering trekken uit het verleden. De
Deltawerken kwamen en gaven de
inwoners van Zeeland en Zuid
Holland veiligheid. Tegelijkertijd
werd de grootste kraamkamer van
vis in de zuidelijke Noordzee ver
nietigd door dit menselijke ingrij
pen. Is het dan nu niet noodzaak
om uiterst behoedzaam om te
gaan met de natuur."
Verstandig bestuur houdt zich
aan het voorzorgbeginsel. Bij twij
fel niet inhalen, in gewone men
sentaal. Europa mag zich nog niet
rijk rekenen met de grootschalige
bouw van windparken. Voor een
verantwoord besluit is nog een zee
aan kennis nodig.
GO ZATERDAG 25 JANUARI 2020
Op de brug: Ruben de Groot (links) van Hollandia in gesprek
met Loek Schipper van de provincie Zeeland.
- Ruben de Groot,
projectleider Hollandia
Kijk op de site bij
/video
V
Dit gebeurt er met
de Stationsbrug
Stationsbrug wordt in een
beschermende tent gescho
ven, 14 november.
Nieuwe aanbrug geïnstal
leerd in Middelburg, 20 no
vember.
Nieuw stuk wegdek wordt op
de Stationsbrug getakeld, 8
januari.
