5
I mm
De tip was serieus, dachten ze, dus de
vooruitzichten waren hoopgevend:
,,Zal het nu echt een keer zo zijn",
verzuchtte Francien Hidden (44),
jeugdvriendin van Tanja Groen, gis
teren op haar werk: ,,Gaan haar ou
ders het dan toch nog meemaken?"
Maar nee. Na een dag graven en
speuren op een Maastrichtse begraaf
plaats horen de ouders van Tanja
thuis in Schagen de boodschap die ze
al zo vaak hoorden: Tanja is niet ge
vonden. Geen spoor. Weer niet. Fran
cien: ,,Een megadomper."
Tanja Groen (dan net 18) komt in
september 1993 niet thuis na een
feest bij haar studentenvereniging in
hartje Maastricht. Zoektochten leve
ren niks op, de politie vindt al die ja
ren daarna 'nog geen fietsventiel'.
Haar vermissing wordt in verband
gebracht met beruchte kindermoor
denaars, serieuze tipgevers maar ook
paragnosten melden zich met in hun
ogen cruciale aanwijzingen. Het poli
tieteam laat weinig tips links liggen
en gaan op zoek in grotten, maïsvel
den en de Maas.
Verantwoordelijk oud-rechercheur
Peter van Heugten: ,,We trokken alles
na. We hebben in rioleringen geke
ken, ergens in de jaren 90 hebben we
Als je na al dat zoeken
weer niks vindt, dan
komt dat heel hard
binnen
eens drie dagen lang met bergbe
klimmers bij de Sint-Pietersberg ge
zocht, na een tip van een paragnost
Als je dan weer niks vindt, zoals nu,
dan komt het heel hard binnen. Maar
vooral voor de ouders van Tanja is dit
gigaverdrietig. Dan zak je toch hele
maal in elkaar?"
Terwijl de dag nog begon met zulke
bemoedigende berichten. Peter R. de
Vries meldt namens Tanja's ouders
Corrie en Adrie dat er naar aanlei
ding van een 'zeer serieuze tip' ge
zocht zou worden op een begraaf
plaats aan de rand van Maastricht.
Het scenario: het lichaam van de stu
dente zou daar in 1993 een net gedol
ven graf gedumpt zijn. Van Heugten
is tijdens het zoekwerk nog optimis
tisch: „De melding zal serieus zijn.
Voordat je een graf kunt openen,
moet je heel wat hordes nemen."
Ook jeugdvriendin Francien kan
het lastig bevatten, als ze 's avonds
over de zoveelste tegenvaller in de
vermissingszaak hoort. „Verplaats je
eens in de ouders." Zij en Tanja ken
nen elkaar uit Schagen: „Uit de
buurt, ze woonde een straat ver
derop. Hoe ze was? Rustig, ik
was wat drukker misschien,
maar ze was vooral heel lief.
We deden wat vriendinnen
doen: we sportten samen,
speelden badminton, we
zijn nog in Oostenrijk op
wintersport geweest."
Tanja gaat studeren in
Maastricht, ze sluit zich aan bij stu
dentenvereniging Circumflex. De
ontgroeningsdagen, inclusief door
waakte nachten, leveren haar een
verkoudheid op. Het slotfeest van de
introductieweek verlaat ze wat eer
der, die bewuste nacht van dinsdag
31 augustus op woensdag 1 septem
ber 1993. Ze stapt op de fiets richting
Gronsveld, een dorp naast Maas
tricht. Het is iets na middernacht,
maar Tanja fietst alleen. Francien:
,,Best een stuk. Ze dacht waarschijn
lijk, net als ik toen vaak: dat kan, er
overkomt me heus niks."
Tanja komt niet meer thuis. Haar
vermissing wordt pas dagen later een
zaak voor de politie. Vrijdagmiddag
wachten Tanja's ouders nog vergeefs
op hun dochter bij het station van
Schagen.
Zo nu en dan heeft Francien nog
contact met de ouders van haar
vriendin: ,,Ik hoop zo dat haar ouders
de rust krijgen dat ze weten wat er
met Tanja is gebeurd, nog voordat ze
zelf overlijden. Maar ik vraag me wel
af: als het vandaag niet lukte, gaat het
dan ooit nog gebeuren? Ik had het
hun zo gegund."
donderdag 23 januari 2020
De politie deed de
hele dag onderzoek
op een begraaf
plaats in Maas
tricht. Tanja Groen
(foto linksonder)
werd niet gevon
den. Journalist
Peter R. de Vries
(rechts) stond na
mens de familie van
Tanja de pers te
woord. foto's anp
'Vooral voor de ouders is dit verdrietig'
Van Noord-Holland tot Zuid-Lim
burg zaten familie en vrienden in
spanning: wordt er na 26 slopende
jaren alsnog een spoor van Tanja
Groen gevonden?
Niels Klaassen
Schagen
—Oud-rechercheur Peter van Heugten
Oud-rechercheur
Peter van Heugten
was tijdens het zoe
ken nog optimistisch,
maar eindigde zeer te
leurgesteld. privéfoto
