EENS EEN ZEEUW...
n
Jfc I
ZEELAND 11
Peter Jan de Werk (43) woonde tot zijn negentiende in Middelburg en via Tilburg belandde hij in
Rotterdam. Jarenlang werkte hij er in de politiek. Hij leerde de stad kennen en ontdekte wat hij in Zeeland
miste.
In Zeeland kon ik niet studeren,
daar had ik te weinig keuze. Ik
ging in Tilburg wonen om daar
journalistiek te studeren. Toen
ging ik nog elk weekend terug.
Zeeland was toch thuis. Op die
manier kon ik lid blijven van de
muziekvereniging Juliana Middel
burg.
Via die hobby kwam ik mijn toen
malige vriend tegen. Hij had een
mooi appartement in het centrum
van Rotterdam en ik kon daar
stage gaan lopen. Binnen zes we
ken ben ik bij hem ingetrokken, en
nooit meer weggegaan uit Rotter
dam. Ik heb altijd wel iets met
Rotterdam gehad. Mijn opa kwam
ervandaan en als kind kwam ik er
vaak. Eigenlijk ben ik niet heel be
wust bezig geweest met het ver
trek uit Middelburg, al wist ik wel
dat mijn toekomst daar niet lag.
Eigenlijk is Zeeland te klein voor
mij. Ik vind Middelburg een
mooie, bruisende stad, maar als ik
in Middelburg loop met mijn ou
ders komen zij om de tien meter
iemand tegen. Daar heb ik niks op
tegen, maar ik vind het heerlijk dat
ik hier door de stad kan fietsen en
dat ik lekker anoniem ben. Dat
spreekt mij gewoon veel meer aan.
De Zeeuwse trots heb ik nog altijd.
Ik kan het Zeeuwse volkslied zo
opdreunen, maar als ik er kom
voelt het meer als vakantie. Laatst
liep ik met mijn familie door de
duinen van Zoutelande. Dat is
pure nostalgie voor mij. Ik zou
nooit meer in Middelburg kunnen
wonen. Als ik op dat kleine sta
tionnetje sta en ik stap de trein
naar Rotterdam weer in denk ik:
lekker, ik ga weer naar huis. Als ik
de randstedelijke arrogantie te
genkom gaan de haren wel gelijk
omhoog. Dan zeggen ze dat Zee
land zo ver weg is, maar ze pakken
makkelijk een last-minute naar
Mallorca. Daar kan ik slecht tegen.
Als kind was het drumkorps mijn
leven. Bij Juliana kon ik echt me
zelf zijn. Ik was een beetje anders
en werd best vaak gepest. De
school waar ik op zat was redelijk
conservatief. Op dat front kon ik
mijn ei dus niet echt kwijt in Zee-
t
- -
land, behalve bij de muziekvereni
ging en thuis. Ik ben in die tijd ook
nooit volledig uit de kast geko
men. Dat wilde ik pas echt doen
als ik ging studeren. Niet dat het
moeilijk lag in mijn familie, hele
maal niet zelfs. Maar dat was ge-
woon een gevoel. Ik miste er best
veel dingen. Wat ik zocht, kon ik
niet krijgen in Zeeland. Dus ging
ik naar de grote stad.
Zeker. In Rotterdam zijn de men-
sen erg direct tegen elkaar. Dat
vond ik in het begin heel lastig.
Ook was het wennen dat ik ineens
in zo'n grote stad woonde. Rotter
dam-Zuid heeft evenveel inwo
ners als heel Zeeland. Maar al vrij
snel was ik het gewend. Zo geniet
ik echt van de multiculturele stad.
Mijn ouders belden mij laatst vol
trots dat er een sushirestaurant
was geopend. Toen moest ik wel
even lachen. Ik heb er al vijf in
mijn wijk. Uiteindelijk leerde ik in
Rotterdam pas echt het bruisende
leven kennen.
Altijd was ik geïnteresseerd in de
politiek. Door een vriend werd ik
gebeld of ik een keer mee wilde
gaan. Niet veel later kwam ik in de
deelgemeenteraad en in 2011 werd
ik campagneleider voor Groen
Links in Rotterdam.
En ineens werd je raadslid
Klopt. Ik mocht iemand vervan
gen. Dan realiseer je pas echt dat je
Rotterdam als de
allermooiste rotstad
van Nederlad. Dat
klopt wel
van zo'n grote stad een van de 45
mensen bent die de schone taak
heeft om te controleren. Dat was
best bijzonder. Ik leerde de stad
echt kennen. Zo heb ik gezien hoe
groot en schrijnend de armoede is.
Jules Deelder zei dat Rotterdam de
allermooiste rotstad is van Neder
land. Dat klopt wel.
Als je lang in de politiek zit, kom je
in een bubbel terecht. Ik was om
ringd door gelijkgestemden. Dat
vond ik gevaarlijk. Op den duur
weet je niet meer of je zelf echt
iets vindt of dat je dat moet vin
den. Sinds deze maand ben ik me
dewerker Marketing Communi
catie voor het Maritiem Museum.
Het mooie landschap. Zo'n tien
keer per jaar kom ik terug en als ik
in Middelburg het station uitstap
en ik ruik de lucht van de zee,
merk je meteen dat de lucht er veel
schoner is. In Rotterdam ben ik
een half uur verder als ik naar een
plek wil met veel natuur. Natuur
lijk mis ik ook mijn familie. Een
familiebezoek moet ik altijd plan
nen. Middelburg is supermooi en
gezellig, maar ik ga er niet meer
wonen.
donderdag 23 januari 2020
GO
'Middelburg is supermooi,
maar ik ga er niet meer wonen'
Koen Florusse
Hoe ben je in Rotterdam te
rechtgekomen?
Hoe kwam dat?
Voel je je dan nog wel een echte
Zeeuw?
Hoe was het dan voor jou om in
Middelburg op te groeien?
metm
Peter Jan de Werk in zijn 'mooiste rotstad' Rotterdam. foto privécollectie peter jan de werk
Moest je je aanpassen?
Hoe ben je in de Rotterdamse
politiek beland?
-Peter Jan de Werk
Waarom ben je daarna de poli
tiek weer uitgegaan?
Zijn er wel dingen die je mist aan
Zeeland?
