De Goldies zijn een grote familie
roemen het saamhorigheidsgevoel
dat bij de Gold-lopers door de ade
ren stroomt. Het is een grote fami
lie. „Mensen zijn soms eenzaam of
mankeren wat, het is belangrijk
dat daar aandacht voor is", vertelt
Jan Bostelaar (70), die voorzitter
van Dynamica was tijdens de op
richting van Gold en zelf ook elke
week meeloopt. ,,Hier kan ieder
een zijn verhaal kwijt en worden
nog gesprekken gevoerd. Dat kan
tijdens het lopen zijn, maar ook na
afloop."
Eenzaamheid
Binnen de Gold-groep komen alle
facetten van het leven voorbij. Het
ouder worden, eenzaamheid, ziek
ten en de dood. De groep krijgt er
met grote regelmaat mee te ma
ken. Bostelaar: ,,We zijn daar heel
open over naar elkaar. En waar
mensen steun nodig hebben, ge
ven we die ook."
Maar humor en relativeringsver
mogen zijn minstens zo belang
rijk. „Er worden ook harde grap
pen gemaakt hoor", zegt Piet Beij
er (71), Gold-man van het eerste
uur en coördinator en aanspreek
punt van het hele stel. „Het is
soms maar goed dat de dames in
een aparte kleedkamer zitten..."
Waar die grappen over gaan laat
zich al snel raden. Ook op hogere
leeftijd proberen de mannetjes
nog steeds indruk te maken op de
vrouwtjes zo wordt al snel duide
lijk tijdens de gemengde training.
En voor alle duidelijkheid, er
wordt wel netjes apart gedoucht.
De warming-up zit er inmiddels
op, alle Goldies zijn nog binnen
boord. De spieren zijn opge
warmd, de pezen losgemaakt. Tijd
voor loopscholing. „Trek ze goed
aan, die buikspieren. En maak je
rug eens recht en lang Petra!",
klinkt het corrigerend. Het is de
gebronsde stem van trainer J ohn
Overweel (68) die over de Vlis-
singse atletiekbaan schalt. Als
een herder waakt hij over
zijn kudde.
Maargeen beginnen
aan blijkt snel. Een atleet
kiest het hazenpad rich
ting kantine. „Even de
blaas ledigen." En twee an
dere lopers laten het zigzag
gen langs pylonen en over
hekjes springen ook voor wat
het is. Het zijn Wim Besuijen
(68) en Gerrit Spaans (67). Ze
hebben pas een nieuwe heup.
Spaans komt elke dinsdag vanuit
Goes naar Vlissingen om mee te
trainen. „Ik ben hier weer begon
nen na mijn heupoperatie. Wim
heeft dezelfde operatie gehad dus
dan is het prettig om ervaringen
uit te wisselen."
Schor
Afhaken, plassen, stoppen, weer
inhaken en doorgaan. Het kan en
mag allemaal van trainer John.
„Maar", zo moet hij toegeven, „in
het begin had ik daar wel moeite
mee. Na drie weken dacht ik, ik
stop ermee. Liepen ze alleen maar
te kwekken en deed de helft de oe
feningen niet mee, of maar half
half. Ik was te serieus, zeiden ze.
Het was voor mij echt een proef
tijd. Maar ik ben toch gebleven en
nu doe ik het al vijf jaar met veel
plezier. Ik laat ze oefeningen doen
die voorkomen dat je spieren
zwakker worden. Erg belangrijk
op deze leeftijd. Net als blijven be
wegen. Als het hardlopen niet
meer gaat, wandel dan, maar blijf
bewegen. Ik kan het niet vaak ge
noeg zeggen. Ik had nooit kunnen
denken dat hier nu tachtig man
zou lopen in de regen, ik krijg het
niet eens meer aan geschreeuwd.
Als ik thuis kom, ben ik schor van
het schreeuwen. We gaan de groep
de volgende keer maar in tweeën
splitsen, denk ik."
Twinkeling
Gerard Rommers staat dan alweer
klaar voor de volgende oefening.
Een twinkeling in zijn ogen ver
raadt wat Gold voor de 80-plusser
betekent. „Ik ben in november
2012 bij de groep gekomen", ver
telt de Vlissinger. „Ik heb het
thuis nog opgeschreven, ik was
nummer zeventien die lid werd.
En ik ben er elke week bij hoor,
wat denk je dan. Mijn vrouw
wandelt met een groepje dames.
Als er een paar druppels regen
valt, gaan ze koffiedrinken.
Maar wij lopen altijd.
Na afloop een
lekkere warme douche en je bent
zo weer opgeknapt. Ik zou het so
ciale gebeuren niet willen missen.
Het is zo'n hechte club.'' Jan Siere-
veld (77) komt er bij staan en knikt
instemmend: ,,Op mijn werk had
ik altijd stress, maar na mijn pen
sioen zo veel vrijheid. Ik loop nog
drie keer in de week, het is mis
schien wel de mooiste tijd van m'n
leven. Ik hoop door te gaan tot m'n
negentigste."
Bont gezelschap
Gold zit vol pensionado's, van al
lerlei pluimage. Eerste hulp is al
tijd dichtbij. Want in het Gold-
team zitten onder anderen een
oud-huisarts, -ambulancever-
pleegkundige en als het echt mis
gaat is er ook nog een oud-chirurg
worden aangehaald, de ziekenboeg
doorgenomen, jarigen toegespro
ken en diploma's uitgereikt. Voor
iedereen is er een hartelijk
woordje, een klopje op de schou
der. „Het is uniek voor Zeeland
wat we hier doen. Onlangs hebben
we nog een kerstdiner georgani
seerd voor meer dan honderd
man, moesten we uitwijken naar
het clubhuis van de hockey hier
naast omdat onze kantine te klein
is." Gold draait zonder subsidie,
zonder dure marketingcampagne
aanwezig, die deze
dinsdag ook rustig zijn
rondjes over de baan
meedraait. „Het is een
bont gezelschap",
stelt Piet Beijer, die
zelf uit het onderwijs
komt. Als een vol
leerd schoolmeester
spreekt hij de groep
steevast toe voor de
training volgens
een vast ritueel. Bij
zondere prestaties
DAG XX MAAND 20XX WW
VERVOLG VAN PAGINA 3
1
Mia van Belle
is een
trouwe deel
neemster
aan de trai
ningen van
Gold, ook als
het plenst.
