Spiegelbeeld 'k kan je haten Wantje geeft geen dag terug Waarom gaan toch die jaren Als je jong bent zo vlug GIJS EN PIETER KRAKEN EEN NOOT Pieter Hulst en Gijs Groenteman ontleden om de beurt teksten van Nederlandstalige hits. Ze geven, al dan niet met hulp van de wetenschap, antwoorden op vragen die die nummers oproepen. Tekst uit Spiegelbeeld van Willeke Alberti We hebben allemaal een unieke relatie met ons spiegelbeeld. Sommigen worden zo verliefd op zichzelf dat ze vergeten te eten en te drinken, zoals Narcissus en menig Insta- gram-model. Willeke Alberti daarentegen haat haar spiegelbeeld omdat het geen dag teruggeeft (hoewel bijna niemand zo mooi oud wordt als Alberti). Zelf heb ik lange tijd de fout gemaakt om iedere ochtend tijdens het tandenpoetsen mijn spiegelbeeld gerust stellend toe te fluisteren: 'Ooh geen zorgen, dit is maar je ochtendhoofd, dat trekt wel bij'. Om vervolgens in de loop van de dag erachter te komen dat dat hoofd gewoon mijn hoofd is, en de ochtend er niets mee te maken heeft. Dat we onszelf in de spiegel herkennen is op zich al een wonder. De meeste baby's van een jaar hebben geen enkel benul wie die andere kruipende dikzak is als je ze voor een spiegel neerzet. We herkennen ons eigen spiegelbeeld pas als we een jaar of twee zijn. Van alle andere dieren kunnen alleen de olifant, de mensaap, de dolfijn en volgens sommige wetenschappers ook de 'gewone poetslipvis' (die sinds deze ontdekking wat mij betreft de buitengewone poetslipvis zou moeten heten) zichzelf in de spiegel herken nen. Alberti zingt dat ze haar spiegelbeeld haat, maar is daarin een uitzondering op de regel: we houden doorgaans meer van ons spiegel beeld dan van de werkelijkheid. In 1977 maakten onderzoekers van de University of Wisconsin-Madison portretfoto's van hun proefpersonen om deze vervolgens tweemaal af te drukken: één keer normaal, één keer in spiegelbeeld. Toen ze de foto's aan de proef personen én hun levenspartners lieten zien, bleek dat de proefpersonen een uitgesproken voorkeur hadden voor de gespiegelde variant, maar hun levenspartners voor de 'echte' por tretfoto. U raadt al waarom: de proefpersonen herkenden zichzelf veel meer in hun spiegel beeld, dat kennen ze immers van haver tot gort vanuit de badkamer. De partners zijn veel vertrouwder met de 'werkelijke' beel tenis, dus geven daar de voorkeur aan. Bekend maakt bemind. Dit zou kunnen verklaren waarom selfies zo vaak opnieuw genomen moeten worden. Naar het schijnt nemen adolescenten tien tot 25 selfies per sessie om vervolgens met een chagrijnige duckface de beste uit te kiezen. Onze telefoon spiegelt niet meer, dus zijn we minder tevreden met ons aangezicht. Tip: spiegel uw selfie eens, prompt staat u er beter op. Maar pas op: voor u het weet maakt u zoveel selfies, dat het flink schrikken wordt als u weer eens in een echte spiegel kijkt. Pieter Hulst Kunstenares Annemée Dik onderzocht hoe mensen zichzelf profileren op de datingapp Tinder. Ze kwam erachter dat opmer kelijk veel mensen een foto van zichzelf voor de spiegel in een lift hadden gemaakt. Op zich een vreemd fenomeen: liftlicht is meestal hard en weinig flatterend. Waarom doen ze het dan? Hypothese 1 Een spiegel van vloer tot plafond biedt een flatteuze en complete blik op jezelf. Hypothese 2 In tegenstelling tot op de Eiffeltoren of naast de toren van Pisa, kun je in de lift even alleen zijn met je spiegelbeeld. Hypothese 3 Zo'n selfie leidt even af van de gedachte dat liften dienst kunnen weige ren waardoor je vast komt te zitten. Hypothese 4 Een lift is vaak op een foto genieke manier minimalistisch en industrieel. BRON: VICE ZATERDAG 18 JANUARI 2020 31

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2020 | | pagina 119