EUWS 11
Veel Nederlanders vinden het lastig om zowel thuis
als op het werk alle ballen in de lucht te houden, blijkt uit
recent onderzoek. Het probleem speelt in tal van sectoren.
,,Er wordt te veel van mij gevraagd."
RAPPORT WERKDRUK
Sarah (26)
Ik ben door
Dagelijkse deadlines, een baas die ver
wacht dat je ook nS je werk bereikbaar
bent en de zorg voor thuis: het is niet
vreemd dat een steeds groter deel van
de Nederlanders bezwijkt onder de
druk. Die conclusie is terug te vinden
in het rapport van de Wetenschappe
lijke Raad voor het Regeringsbeleid
(WRR) en sluit aan op de ervaringen
van mensen die ermee te maken kre
gen.
Het verhaal van winkelmedewerker
Ria van der Meijden (57) is tekenend.
,,Ik ben door alle druk onderuit ge
gaan. Ik kreeg lichamelijke klachten:
aan mijn rug, nek en hoofdpijn." Van
der Meijden werd mentaal erg labiel.
,,In een winkel is het niet handig als je
meteen in huilen uitbarst als iemand
iets aan je vraagt." Op haar werk krijgt
het team regelmatig een nieuwe lei
dinggevende en die wisselingen bren
gen chaos met zich mee. ,,Je moet
steeds opnieuw iets opbouwen met
iemand. Elke keer komen er veel taken
bij mij terecht, omdat ik er al langer
werk. Ik heb het idee dat er te veel van
mij wordt gevraagd."
Heel veel sectoren hebben last van
een hoge werkdruk. De zorg is er een
van. Sarah Alblas (26) is verpleegkun
dige in het Albert Schweitzer zieken
huis in Dordrecht en tevens mede
voorzitter van het actiecomité dat
pleit voor een betere cao voor de me
dewerkers. De werkdruk in het zie
kenhuis loopt steeds verder op door
het personeelstekort, het groeiend
aantal chronische patiënten en de ver
grijzing. ,,We moeten steeds meer met
steeds minder doen."
Verdrietig
,,Ik vind mijn werk echt ontzettend
leuk, maar ik ben soms wel verdrietig
om de situatie als ik naar huis rijd. Je
kunt het door de druk niet altijd doen
zoals je het wilt doen." Dat heeft zijn
weerslag op het personeel, merkt
Alblas. ,,Veel collega's komen met
buikpijn naar het werk. Aan het begin
van de dag lees je ook regelmatig in de
app dat er een paar ziek zijn."
Waar het volgens Alblas ook mis
gaat: van verplegend personeel wordt
verwacht dat ze het werk altijd oppak
ken. ,,We hebben een groot verant
woordelijkheidsgevoel. Je wilt ieder
een goede zorg bieden, je kunt moei
lijk iemand naar huis sturen." Omdat
Op piekmomenten
kom ik toch helpen,
ook al ben ik vrij. Meer
collega's doen dat
Alblas geen kinderen heeft, kan ze
makkelijker bijspringen als dat nodig
is. ,,Op piekmomenten kom ik toch
even helpen, ook al ben ik vrij. Meer
collega's doen dat, dus gaten zijn snel
opgevuld."
Veel doen in minder tijd, daar heeft
ook het onderwijs last van. Veel leer
krachten vallen uit omdat ze de taken
en de toenemende werkdruk niet aan
kunnen. Een 54-jarige leerkracht uit
het basisonderwijs in het westen van
het land, die niet met haar naam in de
krant wil, kan hierover meepraten. ,,Ik
had net twee weken meivakantie ge
had. Maar toen ik op maandag weer
moest beginnen, was ik na het werk
helemaal niets meer waard. Ik snapte
niet hoe het kon."
Achteraf gezien kan de docent wel
bedenken waar het misging. ,,Ik rende
continu van hot naar her, was heel de
tijd bezig iedereen tevreden te hou
den. Zowel op het werk als thuis." Een
groot gezin met zes kinderen, een aan
tal kleinkinderen en een man die
werkloos thuis zit naast een baan die
veel van je vraagt, dat is niet niks. ,,Dat
is heel veel, te veel eigenlijk."
Winkelmedewerker Van der Meij-
den heeft drie kinderen, die allemaal
hun eigen problemen hebben. ,,Daar-
naast ben ik ook nog mantelzorger
voor mijn dementerende moeder. Als
er iets met mijn moeder gebeurt, kan
ik op de werkvloer niet gebeld wor
den. Laatst wist mijn moeder bijvoor-
Gebrek aan
autonomie
op het werk
beeld niet waar ze was, toen moest ik
daar eigenlijk wel heen."
Dat een ingewikkeld gezinsleven
zijn beslag legt op je leven, daar kan
Cindy (achternaam bij de redactie be
kend) over meepraten. De gemeen
teambtenaar heeft veel werk aan haar
zoon met autisme. „Hoewel hij al 12
jaar is, kan hij niet alleen worden ge
laten. Ik moet hem naar school bren
gen en hem ophalen." Dat leverde
grote problemen op toen Cindy onder
druk van haar leidinggevende ineens
andere werktijden moest gaan
draaien. ,,Omdat een collega andere
taken kreeg, moest ik mijn rooster
daarop aanpassen. Maar dat gaat bij
mij niet zo makkelijk."
Slapeloosheid
Haar leidinggevende bleef druk op
haar uitoefenen. ,,Ze vroeg steeds hoe
ver ik al was met het regelen. Ik kreeg
er slapeloze nachten van." Cindy
heeft met hulp van een bedrijfsmaat
schappelijk werkster via Zorg van de
Zaak meer overzicht gekregen. ,,De
ambulante begeleiding voor mijn
zoon is geregeld. Voor nu springt
mijn zus bij en brengt en haalt hem,
haar kinderen zitten namelijk op de
zelfde school. Maar ook zij heeft een
stressvol gezinsleven en ik wilde haar
eigenlijk niet belasten."
Van der Meijden kreeg ook hulp
van een maatschappelijk werkster.
,,Hoewel het iets beter gaat, merk ik
ook dat de paniek snel terugkomt. Ik
moet echt alert blijven." De toekomst
ziet ze niet zo rooskleurig in. ,,Een
vaste medewerker gaat binnenkort
met verlof, er komt een nieuwe lei
dinggevende zonder ervaring. Dan
moet ik voor mijn gevoel de boel
draaiende houden in het team. Maar
ik probeer het wel, want ik wil het ook
heel graag."
vrijdag 17 januari 2020
GO
Met buikpijn naar de baas
Sanne Wolters
Rotterdam
- Sarah Alblas, verpleegkundige
Een deel van de
werkenden dreigt
te verzuipen, con
stateerde de We
tenschappelijke
Raad voor het Re
geringsbeleid eer
der deze week.
Een toenemend
aantal mensen
heeft onzeker werk
(36 procent in
2018). En bijna de
helft van de wer
kenden ervaart een
gebrek aan auto
nomie op het werk
- ook dat aantal is
toegenomen. De
kwaliteit van werk
in ons land is onge
lijk verdeeld. Bij
mensen die wer
ken in de publieke
sector staat die
het meest onder
druk. Zij hebben
namelijk meer
taken gekregen,
terwijl hun autono
mie is afgenomen.
Ook flexwerkers
ervaren minder au
tonomie, zij hebben
ook minder kansen
op scholing en ont
wikkeling.
