mmm,.
am*
5
Toeristen hebben er sinds kort
een extra trekpleister bij: de
nieuwe zeedijk die iets verderop
is aangelegd vanwege de uitbrei
ding van het Zwin. Daar moest
camping De Sandt Plaet, de voor
malige roemruchte De Wildhof,
voor wijken. Het Rijk gaf het dorp
750.000 euro als compensatie. Dat
geld gaat deels naar de aanleg van
een grote parkeerplaats net buiten
Retranchement, zodat toeristen
niet meer in de dorpskern parke
ren. Almekinders: „Dat is in de
zomer echt een probleem. Bewo
ners kunnen hun auto nergens
kwijt." Drie ton gaat naar de niet
meer in functie zijnde kerk, die
het toekomstige dorpshuis moet
worden. Met de rest van het geld
krijgen de historische wallen een
opknapbeurt. Of dat ervoor zal
zorgen dat de jeugd in Truzement
wil wonen? „Er is zo veel weg", al
dus Almekinders. „Er is nog een
boerderijwinkel en de restau-
rants doen het goed, maar
voor je boodschappen
moet je naar Sluis of
Oostburg."
Tot negen jaar
geleden had Retranchement nog
een bakkerij op de Markt. Die is
gesloopt. Wat rest, is een kale
vlakte. Het terrein is een buiten
kansje voor een ondernemer met
durf, belooft het verkoopbord.
Han Almekinders ziet het iets
nuchterder. ,,De investeerder
wacht gewoon tot hij meer geld
krijgt."
Of op die locatie ooit een
nieuwe bakker zal komen? Jan
(72) en Anneke (70) Basting be
twijfelen het. ,,Een bakker heeft
hier geen bestaan meer. De jeugd
koopt al zijn brood in de super
markt. Dat is een stuk minder lek
ker, maar ik denk niet dat zij het
verschil met brood van een echte
bakker proeven. Wij gebruikten
nog vers bladerdeeg, tegenwoor
dig komt het uit de vriezer", zegt
Anneke Basting. Het koppel be
stierde jarenlang de bakkerij die
bijna een eeuw aan de Markt
stond. Jan: ,,Anneke kwam in de
winkel werken. 'Zou je niet wat
langer blijven?', vroeg ik. Nou, ze
is er nog steeds."
Bakker Basting stond bekend
om zijn goede vloerbroden- en
kadetten, vertellen Jan en Anneke
aan de keukentafel. „Mijn vader
zei altijd: 'Met goede
boter maak je een steen nog lek
ker'", lacht Jan. Anneke heeft de
avond ervoor wafeltjes gebakken.
,,Die haal ik niet in de supermarkt
hoor." Het onverwachte bezoek
laat het zich goed smaken. Jan be
gint als vanzelf over zijn jeugd te
praten. ,,Toen ik 16 was ging ik
naar de bakkersschool in Terneu-
zen. Op mijn brommertje, vanaf
Truzement. Dan kwam ik om ne
gen uur 's avonds thuis, want die
brommer reed amper veertig per
uur." Geen haar op zijn hoofd die
er aan dacht de bakkerij van zijn
vader - en daarvoor zijn vader -
niet over te nemen. ,,Het was al
tijd zo'n leuke sfeer", zegt An
neke. ,,Rond Sinterklaas verkoch
ten we veel peperbollen en boter
letters. Klanten kwamen van
overal. We waren altijd aan het
gippil
te koop m
ül M\t
l
mw,
werk. Tegenwoordig heeft ieder
een maar vrije dagen, dat was in
onze tijd niet."
De zaak was meer dan een bak
kerij. Er stonden schappen met
zuivel en kruidenierswaren. Jan:
,,We waren een klein super
marktje." Sluiting was echter on
vermijdelijk. Hun zoon had geen
interesse de zaak over te nemen
en werd ambulancechauffeur. Bo
vendien wachtten grote investe
ringen. Als de oven 's ochtends
warm moest zijn, zette Jan hem
de avond tevoren al aan. De zaak
werd verkocht aan een Belgische
klant die altijd al begerig naar de
bakkerij loerde. Op 4 januari was
het negen jaar geleden dat de bak
ker sloot en de laatste winkel uit
Retranchement verdween. En
toch heeft Jan nog het ritme van
een bakker. „Ik was vanochtend
gewoon om 5 uur wakker. Dan
denk ik: 'Wat doe ik hier nog?
D'ruut!'."
Gezellige boel
Jan en Anneke willen zo lang mo
gelijk in Retranchement blijven
wonen. Een appartement in Bres-
kens? Echt niet. Anneke: „In de
zomer is het zo'n gezellige boel,
met al die fietsers. Wij zijn zelf
ook graag buiten, dan fietsen we
over de nieuwe dijk en drinken
we een bakje koffie op het terras.
Alsof je op vakantie bent in je ei
gen streek." Toch is het voor hen,
doorgewinterde Truzementena-
ren, gissen naar de toekomst van
het dorp. „De kerk is dicht, de
school weg. Dan komen hier geen
jonge gezinnen meer bij. In Oost
burg kunnen de kinderen te voet
naar school. Er is nog een bejaar-
I densoos, maar dat is ook niet
veel meer", zegt Anneke. „We
moeten niet negatief doen, of
Ki vasthouden aan het oude, maar
I vroeger ging je met brood
langs de deuren en kende je
iedereen. Dat echte dorpsle
ven is wel verdwenen."
GO ZATERDAG 11 JANUARI 2020
KERSTBOOMVERBRANDING 11 JAN 1Ï.Ö0
Retranchement. foto's boaz timmermans
av\<-
JF' - ■-
j 7 MmM&w
,v. .1 Ml ft 1
j,W
r£95S-G
Jan en Anneke Basting
hadden vroeger een bak
kerij in het dorp: ,,De kerk
is dicht, de school weg.
Dan komen hier geen
jonge gezinnen meer bij."
