WVMTL^
NOORD-SPAHft
De bossen maken de rit door het hart van
Biskaje fascinerend. Autoluwe weggetjes
genoeg hier, ideaal voor fietsers. Vanwege
het immer heuvelachtige landschap en de
woeste Atlantische kust kan het overigens
gebeuren dat er maar één route naar een
stadje of een pittoresk dorp aan de zee leidt
en dan raast ineens het verkeer met 100 ki
lometer per uur voorbij, zonder dat er een
vluchtstrook is waar je je als fietser veiliger
voelt.
Ga dus liever de bossen in rond Monte
Oiz, de kalende berg die van ver te zien is.
Of de Sollube op, waar een plakkaat hangt
ter ere van Jesüs Lorono, een van de groot
ste Baskische wielerhelden, bergkoning
van de Tour de France in de jaren 50. Daar
tegenover restaurant Asador Cannon met
een fabuleus terras met uitzicht op zee.
Etappe 4: Gernika
Regio Biskaje, Baskenland
Het schilderij Guernica van Picasso, in de
vorm van tientallen mozaïektegeltjes op
een muur in de stad Gernika, overweldigt.
Zeker als het regent, de zwaarbewolkte
lucht maakt het zwart en grijs van het
schilderij dan nog somberder dan Picasso
het al bedoelde. Op het schilderij staat de
stad Gernika (in het Spaans: Guernica)
afgebeeld, op 26 april 1937. Van de talloze
reproducties is deze tegelwand ongetwij
feld de bijzonderste, omdat hij in het gebro
ken hart staat van het stadje dat die dag bij
een Duits-Italiaanse luchtaanval bijna vol
ledig werd verwoest. De schattingen van
NOORD
SPaNJF
covaDONga
FUFNTF DF
GERNIK/
MONTF OIZ
M v/N URbasa
het aantal doden lopen uiteen van driehon
derd tot 1600.
Dankzij Picasso is dit bombardement
niet in vergetelheid geraakt en weten
toeristen Gernika te vinden. Die bezoeken
dan gelijk de arbol viejo, een oude 'heilige'
eik waarvan de stam als een relikwie in een
tempeltje met zuilen is geplaatst.
Etappe 5: Fuente Dé
Regio Cantabrië
In het paradijs is geen plaats voor auto's.
Ook niet voor geluid anders dan het zuch
ten van de wind. In het paradijs zie je gieren
en steenarenden geduldig zweven op hun
immense vleugels, en zie je op de rotsen de
zwarte wouwen wachten, of van de grond
een slangenarend opstijgen met een prooi
spartelend tussen de scherpe klauwen. En
wie geluk heeft, ziet er nog een bruine
beer.
Alle asfaltwegen die de wilde bergketen
Picos de Europa binnendringen lopen
dood. Het zijn er slechts vier of vijf, in een
schier onbegaanbaar gebied van zo'n 70
bij 30 kilometer. De breedste weg begint
in Potes, het toeristische hart van het ge-
berg- te, en eindigt na 23 kilometer gema
tigd klimmen in Fuente Dé voor een in
drukwekkende bergwand van ruim 700
meter hoog.
Een duizelingwekkende kabelbaan
overbrugt de hoogte, twee stalen draden
van meer dan een kilometer waaraan twee
cabines hangen die elkaar onderweg krui
sen en meestal in de wolken verdwijnen
voordat ze boven zijn. Geen plek om te
fietsen, wel een majestueuze plaats voor
een niet al te zware wandeltocht.
Beneden in Fuente Dé ligt een parador,
Breedbeeld
Op de top van de klim naar
Lagos de Covadonga grazen
koeien en ligt het meer Enol.
