'Steeds vaker denk ik dat schuld niet altijd een goede raadgever is' huilen. Het afgelopen jaar heb ik sowieso veel gehuild, en ik ben niet zo'n enorme huiler. Bij het teruglezen greep het me weer aan. Misschien is het gek om om je eigen boek te huilen. Maar het is als huilen om een film of een ander boek. Het is een ver haal waar je helemaal in zit. Toen mijn moeder stierf, verwachtte ik zo'n enorme rouw dat het meeviel. Misschien is de rouw later gekomen, daarna pas, via omwegen.'' „Loslaten is moeilijk. Ik vind dat in ieder geval heel moeilijk. Ik heb de neiging te veel te willen vasthouden. Tussen ouder en kind is dat moeilijk, maar ook tussen geliefden en vrienden. Doordat ik een sterke beroeps ethiek heb, laat ik noodgedwongen vaak los. Ik heb altijd een excuus om weg te gaan, ik moet werken. Maar steeds als ik zeg: 'Ik moet weg', stel ik iemand teleur. Daar wor stel ik mee. Het geeft me een schuldgevoel en vervolgens compenseer ik dat. Ik meen mijn vertrek te moeten goedmaken. Kadoke zegt tegen zijn nieuwe geliefde: ik wilde je te veel, ik wilde je niet genoeg. De vraag is: moet je naar je schuldgevoel luisteren?'' En? ,,Mijn trainer van krav maga, een verdedi- gingssport, stond op het punt te trouwen, de bruidsjurk was al gekocht, en toen wilde hij niet meer. Hij kreeg als raad: vermoord je schuldgevoel, want je helpt er niemand mee. Het is een interessant dilemma. Moet je naar je schuldgevoel luisteren en na vijf tig jaar huwelijk zeggen: ik heb schuld en liefde verward? Steeds vaker denk ik dat schuld niet altijd een goede raadgever is. Schuldgevoel kan zelfs een uitnodiging zijn tot manipulatie. Hier is mijn schuldgevoel, maak er gebruik van.'' ,,Ik liep een tijdje mee in een jeugdinrich ting. Dat greep mij enorm aan. In theorie kun je je voorstellen dat sommige mensen niet te helpen zijn, maar als je iemand leert kennen, is het bijna niet voor te stellen. Het is misschien arrogant om te denken dat ik het kan oplossen, zoals Kadoke dacht dat hij het kon oplossen, maar het is wel de over tuiging: deze persoon laten we niet verzui pen in het systeem. Een meisje uit de in- In Bezette gebieden verdwijnt Kadokes vader gaandeweg naar de achtergrond. Kadoke kan hem loslaten? Kadoke probeert een patiënte die zich zelf snijdt te redden door haar thuis op te vangen. Zouden meer mensen dat moeten doen? ZATERDAG 11 JANUARI 2020 33

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2020 | | pagina 121