WERK
Spijt van keuzes die
je niet maakte
Radiologisch laborant
Zo krijg je de taken gedaan
18
Je brein op het werk
WAT DOET EEN...
Nieuw jaar, nieuwe kansen. Journalist Marloe van der
Schrier probeert zo efficiënt mogelijk te werken en daar
kan ze best wat (digitale) hulp bij gebruiken. Daarom
probeert ze verschillende hulpmiddelen. Een
stappenplan door de werkdag heen.
Neuropsycholoog Chantal
van der Leest bekijkt onze
gedragingen op de werkvloer:
wie of wat bepaalt onze
dagelijkse beslissingen?
Afgelopen kerst
kreeg ik een
cadeautje dat ik wel
moest houden. Met
familie deed ik zo'n
dobbelspel. Ik won vetbollen,
een oesterzwamkweekset,
maar ook 1/5de staatslot. Hoe
wel dit een klein cadeau was
- het kost 3 euro - wilde ik het
onder geen beding ruilen voor
huissokken ter waarde van
12 euro. Zelfs niet voor 12 euro
contant, waarmee ik vier
nieuwe loten had kunnen ko
pen.
Vreemd toch? Logisch gezien
zou ik het grotere cadeau
moeten kiezen. Dat lot wordt
waarschijnlijk niet meer
waard. De kans dat je de
hoofdprijs wint, is schijnbaar
een op zes miljoen. Miniem
dus. Nog kleiner zelfs dan
geraakt worden door de
bliksem. Maar het zou wel
heel dom zijn als ik het zou
ruilen en het bleek tóch een
winnend lot. Dat zou ik
mezelf nooit vergeven.
Regret avoidance noemen
economen dit. Ik hou met
mijn beslissingen nu al reke
ning met spijt en emotionele
pijn die ik later misschien
ervaar. Hoe heftiger en emoti-
oneler de uitkomst is die ik
vrees, hoe groter de kans dat ik
mijn beslissingen erop aanpas.
In ons werk is dat niet anders.
Je wilt wel voor jezelf begin
nen, maar wat als je geen klus
sen krijgt, je huis verliest en
onder de brug moet slapen?
In sommige situaties voelen
we meer spijt. Bijvoorbeeld als
je afwijkt van 'normale' keu
zes. Je nam de auto terwijl je
altijd de trein neemt, kwam in
een file terecht en miste daar
door een belangrijke afspraak.
Je sloot de winkel een half uur
later af en werd toen overval
len. Of als je een ongeluk over
komt door je eigen handelen:
je verkocht aandelen die
daarna veel meer waard wer
den. Had je maar niks gedaan.
Geen wonder dat velen van
ons liever geen keuzes maken,
geen risico's nemen. Ze zitten
vast in een uitzichtloze baan,
houden krampachtig vast aan
protocollen en doen wat ze
altijd deden. Toch krijgen zy
later waarschijnlijk spijt. Aan
het einde van hun leven
hebben de meeste mensen
immers geen spijt van de
dingen die ze gedtón hebben,
maar vooral van alles wat ze
met gedaan hebben.
1 Geen afleiding
Vaak bedenk ik al voordat ik iets doe,
hoe lang ik daarvoor ongeveer moet
uitrekken. Een half uur, een uur.
Meestal duurt het langer dan ik van
tevoren had ingecalculeerd. Niet om
dat de taak zelf veel langer duurt, wel
omdat ik tussendoor afgeleid raak. Ik
wil iets opzoeken op internet of be
denk me dat ik even snel een mail
moet sturen en doe dat direct. Voor
dat ik het weet, raak ik verzeild in
duffe, nergens toe leidende door-
kliksessies.
Ik ben op zoek gegaan naar een app
die me daartegen kan beschermen
en kwam uit bij Freedom. Deze
applicatie blokkeert gedurende een
zelf te bepalen periode het openen
van programma's, ze voorkomt dat ik
kan browsen op internet en als ik
stiekem WhatsApp op mijn compu
ter wil openen, steekt Freedom daar
een stokje voor. Het enige nadeel: je
kunt dus écht niet even iets opzoe
ken op internet. En bij sommige
taken heb ik dat nodig om door te
kunnen. Je moet dus van tevoren
maatregelen treffen.
Freedom biedt een gratis proefperiode
aan, waarbij je zeven keer kunt testen.
Daarna werkt de app met een abonne
mentsmodel: vanaf ongeveer 6 euro per
maand, minder als je een jaarabonne
ment neemt. Je kunt het programma ook
aanschaffen voor ruim 100 euro, dan
mag je er onbeperkt gebruik van maken.
Het geeft me
voldoening
om met een
markeerstift
dingen af te
vinken
Weg met de telefoon
Handig: alle afleiding op mijn com
puter is uitgeschakeld. Maar hoe
werkt dat met mijn telefoon? Ik kan
ook hiervoor Freedom gebruiken,
maar een van mijn favoriete apps die
ik al langer heb, is Forest. Het con
cept: je selecteert een periode waarin
je gefocust wilt werken - van tien
minuten tot maximaal twee uur - en
op je scherm groeit een boom. Zodra
je je telefoon pakt en iets anders doet,
protesteert de app. Click here to get
back to Forest immediately to prevent
the tree from dying. Doe je dat niet?
Dan heb je een dode boom.
Nu kun je denken: jammer dan,
maar zodra de melding komt, voel ik
een bewijsdrang. Ik kan toch zeker
wel even zonder telefoon? En boven
dien besef ik: wat wilde ik nu eigen
lijk doen op mijn telefoon? Negen
van de tien keer is het gewoonte of
verveling en is een kleine waarschu
wing voldoende om dat ding weg te
leggen. Het voordeel voor mensen
die bereikbaar willen blijven: ik kan
niet zelf bellen - dat kost te veel tijd
en levert een dode boom op - maar
wel gebeld worden.
Afgelopen jaar heb ik 584 digitale
bomen geplant, bij elkaar is dat goed
voor 17.965 minuten geconcentreerd
werken. Dat is bijna driehonderd uur,
bij elkaar 37 werkdagen van acht uur.
Best aardig toch? Per geplante boom
krijg je munten (hoe langer concen
treren, hoe meer munten) en als je
genoeg bomen hebt geplant, kun je
met die munten een échte boom
laten planten, de app heeft een
samenwerking met ontwikkelings
organisatie Trees for the Future.
donderdag 9 januari 2020
GO
SIMLA GOSENS-BADAL (39) is radiologisch
laborant in een ziekenhuis.
Wat komt er kijken bij jouw werk?
,,We maken röntgenfoto's van breuken, maar
houden ons ook bezig met het in beeld
brengen van verstoppingen in bloedvaten."
Wat vind je het leukst aan je werk?
„Door begrip te tonen, help ik mensen extra.
Fijn, in een maatschappij die zo snel gaat."
In samenwerking met Nationale Vacaturebank
Hulp bij het
efficiënt
indelen van
je werkdag
Lijkt dit je wat?
Kijk voor vaca
tures op de
site van deze
krant bij /werkt
