8 NIEUWS
INTERVIEW RUDI LUBBERS
Een documentaire
veranderde een jaar
geleden het leven
van Rudi Lubbers
(74). De vergeten
boksheld werd gered
van een zwervers
bestaan in Bulgarije
en woont nu in een
aanleunwoning in
Amsterdam. Maar of
hij er gelukkig is
Zijn seniorenappartement oogt als
een studentenkamer. Het is ruim,
met laminaat zo goed als nieuw en
de muren wit. Op tafel liggen
krantjes, papieren en - soms onge
opende - enveloppen kriskras
door elkaar. Lege yoghurtbakjes
dienen als asbak. Over de verwar
ming hangen sokken en een on
derbroek te drogen.
Hij heeft niet echt opgeruimd
voor zijn bezoek, zegt Rudi Lub
bers (74) verontschuldigend. ,,Ik
wil het nog een beetje aankleden,
hoor. Wat gordijnen en zo. Ik kan
je sinas aanbieden, of oploskoffie.''
De man die ooit in de ring
twaalf ronden overeind bleef te
gen bokslegende Muhammad Ali,
woont sinds de zomer in een aan
leunwoning bij een verzorgings
huis in de Amsterdamse Bijlmer.
Zijn zoon en enkele vrijwilligers
hebben het opgeknapt. ,,Het is een
prima plek. Groot genoeg. Het
vrouwtje kan hier zo komen wo
nen.''
'Het vrouwtje' is Ria, met wie
hij al decennialang lief en leed
deelt. Een jaar geleden leidden de
twee een zwervend bestaan in
Bulgarije. Ze waren met hun
straathonden het huis uitgezet en
sliepen in een Volkswagenbusje,
dat van ellende uit elkaar viel,
midden in de kale natuur aan de
rand van het dorp Kosharitsa.
Zo troffen de makers van het te
levisieprogramma Andere Tijden
Sport hem aan toen ze een docu
mentaire over zijn legendarische
gevecht met Ali maakten. De beel
den van een sjofele Rudi die zijn
tanden poetste in een beekje, ver
oorzaakten een schok. Nederlan
der Arie Grinsven, die in Bulgarije
woont, ging naar hem toe en sloeg
alarm. Het stel werd acuut uit het
busje gehaald en naar Nederland
gebracht. Ria was doodziek en de
menterend. Ze lag weken in het
ziekenhuis met een dubbele long
ontsteking. Nu verblijft ze op de
gesloten afdeling van een
verpleeghuis in Amsterdam-Oost,
op een half uurtje reizen met de
bus en tram van Rudi. Ria heeft
Alzheimer, maar herkent hem nog
wel. ,,Ik ga elke dag naar haar toe'',
vertelt hij. ,,Ze staat altijd zwaai
end achter het raam te wachten.''
Meestal gaan ze dan buiten wan
delen. 's Middags nemen ze één
borreltje en 's avonds eten ze sa
men. Hij heeft een apart tafeltje bij
het raam geregeld. Ria wil niet
met medebewoners aan één tafel
zitten, vertelt hij. ,,Ze woont op
een afdeling met zeven anderen,
maar die zijn geestelijk en licha
melijk bijna dood. Dit is niet wat
ze wil. Ze blijft een vrouw van de
kermis. Daar heeft ze het nog al
tijd over.''
Als hij over Ria praat, wordt
Rudi somber. Ze vindt het eten
verschrikkelijk, hoe lief het perso-
fJ£, -
Neem je één borreltje
in het verpleeghuis,
bam, 3,50 euro!
Dat is toch gewoon
niet leuk meer
neel ook is. Hij laat een recente
foto van hen samen zien. Voor ver
pleeghuisbegrippen is zij een
'Hollywoodster', zegt hij trots.
,,Als ze haar haren heeft gedaan en
make-up op heeft, is ze weer het
vrouwtje dat ik heb leren kennen.
Ik vind dat ze niet zoveel achteruit
gaat. Ze praat over dingen van zes
tig jaar geleden en doet qua le
venslust niet voor mij onder.''
Het afscheid valt elke keer
zwaar. Ria raakt in paniek, roept
dat ze in een gevangenis zit en
vraagt waarom ze niet mee kan.
,,Ze is nog steeds jaloers. Als ik
wegga, zegt ze: je hebt zeker een
ander hè? Nee schat, dat zou ik
nooit doen. Het is triest als je al zo
lang samen bent.''
Eregast
Het leven van Rudi draait om de
zorg voor zijn vrouw. Hij is weinig
thuis. De muren van zijn apparte
ment zijn kaal, op een groot schil
derij na. Daarop geeft hij Muham
mad Ali een linkse hoek. Het
kunstwerk kreeg hij op een groot
boksgala in Rotterdam. Rudi was
eregast en kreeg een daverend ap
plaus.
Hij gaf in bokshoofdstad Rotter
dam samen met journalist Charles
Groenhuijsen zijn eerste 'lezing'.
Groenhuijsen stelde vragen, Rudi
gaf enthousiast antwoord. Het zou
de start zijn van een soort 'college
tour', maar het bleef bij die ene
keer.
Rudi zelf wordt nog wel gere
geld uitgenodigd. Hij gaf dit jaar
een boksclinic aan achterstands
kinderen in de Kuip, was te gast op
boksgala's en een goede doelenac
tie van schaatster Yvonne van
Gennip. Daar haalt hij nog plezier
uit: zijn status van Bekende Ne
derlander sinds Andere Tijden
Sport. Hij wordt overal herkend.
Een buschauffeur stopte om met
Rudi een selfie te maken, een jong
meisje bij de halte wilde met hem
op de foto voor haar vader. Hij
grijnst: ,,Ik ben gewoon een le
gende geworden.''
Financieel hoeft hij niks tekort
te komen. Oud-wielrenner Rini
Wagtmans ontfermde zich over
hem en richtte de stichting Rudi
Lubbers Life After Sport op. Er
staat daar bijna een halve ton op de
rekening. Wagtmans vult er elke
maand Rudi's AOW mee aan.
De donaties kwamen uit alle
hoeken, tot een paar duizend euro
van Ajax. Financieel directeur
Marc Overmars - ,,Ik verwar zijn
naam altijd met die van die schaat
ser Wennemars'' - nodigde hem
persoonlijk uit voor een
wedstrijd. Rudi kreeg een vakan
tie op Ibiza cadeau, een tandarts
gaat zijn gebit renoveren. Hij pakt
van de tafel een kunstgebitje, dat
hem in afwachting van die behan
deling, tijdelijk tanden bezorgt.
,,Ik krijg binnenkort implantaten.
Ik wil iedereen bedanken voor de
hartelijkheid.''
Hoe lief en warm alle hulp ook
is, Rudi blijft een vrijbuiter. Ei
genwijs, zeggen sommigen. Hij
vindt het prachtig dat hij als senior
gratis met het openbaar vervoer
mag reizen en musea kan bezoe
ken, maar hekelt de administra
tieve rompslomp, de rekeningen
die binnenkomen en de torenhoge
prijzen in Nederland. ,,Neem je
één borreltje in het verpleeghuis,
bam, 3,50 euro! Voor zo'n slokkie.
Dat is toch niet leuk meer." Hij
ging bijna kapot in Bulgarije, maar
hij mist het land elke dag. In de zo
mer was hij twee weken in Bulga
rije bij zijn 'redder' Arie. ,,Ik heb
daar veel vrienden. Ze willen we
ten hoe het met me gaat. School
kinderen herkenden me. Ik heb in
een winkel nog een openstaande
rekening betaald. Ik ben daar ten
slotte halsoverkop weggegaan. Nu
heb ik alles keurig achtergelaten.''
Grinsven stuurde hem daar naar
een dokter. Rudi had een verwaar
loosde bronchitis. De Bulgaarse
arts verbood hem nog te roken.
Daar trekt hij zich niks van
aan. Op tafel, naast een pakje shag,
liggen twee inhalatoren. Af en toe
stikt hij bijna in een angstig lange
hoestbui. ,,Als ik niet rook, heb ik
het net zo erg. Als ik wél rook,
zaterdag 4 januari 2020
GO
'Hoelang ik hier blijf,
hangt af van Ria'
VICTOR SCHILDKAMP
TONNY VAN DER MEE
til
Rudi Lubbers woont in een
aanleunwoning bij een verzor
gingshuis in de Amsterdamse
Bijlmer. foto jean-pierre jans
