Wintersprookje: Villgraten Voor een ultiem wintersprookje hoefje niet naar een berggebied boven de poolcirkel. Ook de Alpen heeft plekken die niet door de ski-industrie zijn overgenomen. Zo besloten de inwoners van Villgratental in Ost-Tirol meer dan dertig jaar geleden een andere weg in te slaan: wintersport voor rustzoekers en natuurliefhebbers. De Villgraters kunnen wel anders, met één skilift zijn ze aangesloten op het ski gebied van Silian. Goed voor het toerisme, goed voor de portemonnee. Maar in plaats van pistes, liften en sneeuwkanonnen, vind je hier een authentiek dal, onaangetaste bergen en zuivere lucht. Destijds kon deze keuze op weinig begrip rekenen, ondertus sen trekt het juist toeristen die offline wil len en kiezen voor onthaasten. Neem de tocht op sneeuwschoenen of toerski's naar de Oberstaller Alm. Hier is in honderden jaren nauwelijks iets veranderd. Het gehucht bestaat uit een kapel en zeven tien oude houten huizen. De houten dak goten zijn met kromme takken aan de chalets bevestigd. De Oberstaller Alm ligt in een van de twee zijtakken van het Villgratendal, dat bestaat uit de dorpjes Ausservillgraten (1287 m), Innervillgraten (1402 m) en Kalkstein (1639 m). Het is er authentiek, maar niet ouderwets. Zo maakt de dorpssmid geen hoefijzers meer, maar lampen, naambor den, deurklinken en kunst. Dat met deze vorm van toerisme niet het grote geld wordt verdiend vinden de bewo ners niet erg. Natuurlijk is er de optie om alsnog een skilift naar Silian aan te leggen, maar dan verliest Villgraten stukje bij beetje zijn eigen karakter. De Villgraters vinden het behoud van hun prachtige leef omgeving belangrijker. Of zoals ze hier zeg gen: 'Villgraten kan altijd nog een St. Anton worden, maar St. Anton kan nooit meer een Villgraten worden'. villgratental.com osttirol.com austria.info ZATERDAG 4 JANUARI 2020 39

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2020 | | pagina 127