'Er was geen dag dat het niet over
II
Sprookjesachtige sfeer tijdens kerstconcert
4
De gedeputeerden Dick van der Velde en Anita
Pijpelink zijn nu een half jaar bezig. Waar hebben ze
de afgelopen maanden de meeste tijd ingestoken?
Wat blijken hoofdpijndossiers? De bestuurders blikken
terug.
TERUGBLIK GEDEPUTEERDEN/^
geen dag voorbijgegaan dat het niet
over de stikstof ging."
En dat allemaal omdat de PvdA-
politica en schoolmanager in haar
nieuwe baan als gedeputeerde de
door haar begeerde natuurporte-
feuille had gekregen. Daar hoort de
gecompliceerde stikstofproblema-
tiek bij. Als bestuurders landelijk al
met de handen in het haar zitten
over hoe ze de stikstofcrisis moeten
oplossen, hoe frustrerend is het dan
voor een Zeeuwse gedeputeerde?
Wat kan die eraan bijdragen? ,,De
situatie in Zeeland wijkt sterk af
van die in de rest van het land. We
hebben nauwelijks intensieve veel-
teelt. De meeste stikstof komt hier
overgewaaid uit België. Juist
daarom is het van belang dat wij
ons geluid laten horen, in Den Haag
en bij de andere provincies. Ik zorg
dat ik bij alle overleggen aan tafel
zit, om te voorkomen dat met onze
situatie geen rekening wordt ge
houden."
Terwijl boeren elders provincie
huizen belegerden of de deuren in
beukten, zaten ze in Middelburg
gewoon met het provinciebestuur
aan tafel. ,,In den lande wordt mij
wel gevraagd: 'Hoe hebben jullie
dat gedaan?' Dat compliment moet
naar de ZLTO. Het is fantastisch
hoe we in Zeeland in gesprek zijn
gegaan en aan tafel zijn gebleven."
denk dat toen maar weinig mensen
doorhadden wat die uitspraak van
de Raad van State zou gaan beteke
nen." Het land ging op slot, bouw
projecten kwamen stil te liggen.
,,Het was meteen menens. Onder
hoge druk moest ik me dat dossier
eigen maken. Alsof ik in een soort
pressure cooker zat. Er is sindsdien
Op 29 mei mikte de
Raad van State de regeling
waarmee Nederland Eu
ropese stikstofregels om
zeilde in de prullenbak.
„Op 7 juni werd ik
geïnstalleerd als ge-
f\v deputeerde. Ik
De Zeeuwse klei is
meer dan alleen
vruchtbare grond. Er
zit ook gevoel bij
,,Als je deze mensen al jaren volgt,
ervaar je dat ze op vele podia enorm
geconcentreerd musiceren. Hier in
Porgy en Bess is de sfeer anders,
hier is het voor hen een soort thuis
wedstrijd. De musici voelen zich
echt op hun gemak en ze maken
ontspannen muziek", vertelt een
toehoorder die al jaren Mathieu van
Bellen en zijn collega's volgt.
De ontspannen sfeer was er ab
soluut, maar ook de bekende con
centratie. De drie musici hadden
de lat hoog gelegd en dat vertaalde
zich in een bijzonder concert met
aparte interpretaties.
Durf
Er is durf en vakmanschap voor
nodig om Bach te spelen op he
dendaagse instrumenten. Bij Ni
colas van Poucke is dat in goede
handen. Hij speelde de Prelude en
Fuga in D (BWV 874), die Bach
oorspronkelijk schreef voor twee
trompetten en strijkers, losjes,
soepel en transparant. De trom
petpartijen waren herkenbaar
door de korte aanslag van de to
nen. De vrij korte fuga werd super
stil ingezet, bloeide open en werd
rustig en evenwichtig gespeeld.
In de Sonate in c (nr. 7) voor vi
ool en piano, is de breuk tussen de
klassieke periode en de middenpe
riode van Beethoven duidelijk te
horen. Hij bevrijdt zich van de
strenge klassieke vorm en durft
met veel contrasten, hardere en
zachte passages, smartelijke mo
tieven en ook gepunte ritmes zijn
muziek dynamisch en soms
heroïsch te laten klinken. Maria
Milstein en Nicolas van Poucke
vertolkten deze muziek heel mooi,
met stevige sforzati (dynamische
versterking van de toon), knappe
omspelingen, stevige akkoorden
en virtuoze passages, bijzonder
knap en boeiend.
Twee weken geleden vertolkten
Van Poucke en Mathieu van Bellen
ook de Sonate in E (BWV 1016) in
Middelburg. Deze keer was de in
terpretatie veel mooier en even
wichtiger. Het pedaalgebruik was
efficiënt. Steeds een korte pedaal-
indruk, zodat de toon iets voller
klonk en een beetje werd inge
kleurd. De pedaal werd nooit te
lang ingedrukt zodat er geen galm
klonk. Deze vertolking was echt
Bach, intens, exact en zelfs drome
rig in de langzame delen.
Puur muziek
Het recital werd afgesloten met
het Concert voor twee violen in d
van Bach. De orkestpartij werd
door de pianist gebracht en de
twee violisten opereerden als een
perfect duo. Steeds in elkaars ver
lengde, nooit op de voorgrond tre-
dend, nooit geneigd om te gaan
schitteren. Er werd gewoon puur
muziek gemaakt. Dat Mathieu en
Maria op dezelfde golflengte zitten
was zichtbaar, hoorbaar en voel
baar. Heel apart was de cadens in
het slotdeel. Een cadens a deux
met subtiele fraseringen en vir
tuoze passages (cadens van de
i9de-eeuwse Weense componist,
violist en dirigent Hellmesberger).
Magistraal en echt verrassend.
Chapeau.
vrijdag 27 december 2019
Een half jaar
op het pluche
Ernst Jan Rozendaal
Anita Pij
pelink
Anita Pijpelink (PvdA)
hoeft geen seconde na te
denken over het onder
werp dat haar in het eer
ste half jaar als gedepu
teerde het meest
heeft beziggehouden.
„De stikstof natuur
lijk."
Geen Jingle Bells, geen popu
laire kerstcomposities, maar
een bijna magische uitvoering
van werken van Johann Sebas
tian Bach en Ludwig van Beet
hoven. Een gedroomd kerstcon
cert.
Jeanette Vergouwen
Recensie
Open Haard Concert
Werken van Bach en Beethoven.
Door Maria Milstein, Mathieu van
Bellen (violen) en Nicolas van
Poucke (piano). Gehoord donder
dag 26 december in Cultuurpo
dium Porgy en Bess in Terneuzen.
