'Ze gaf om
mijn kind,
dat raakte
mij diep'
'Mijn zus nam
gelukkig even
de leiding'
Onze pleegzoon is
goed opgevangen'
'In de familie werd
lacherig gedaan
over mijn redder'
Bij onze pleegzoon ging van
alles mis, hij zette zich overal
tegen af en kon tot ons grote
verdriet niet langer bij ons
blijven. Na een aantal ver
huizingen kwam hij op straat
terecht, dakloos. Ook toen kon
den we hem niet bereiken. Hoe
wel hij niets meer had, koos hij
voor de straat en wij vonden
het verschrikkelijk.
Uiteindelijk werd hij door men
sen van zijn school onder de
trap van het gebouw gevonden,
en de leiding keek gelukkig niet
weg. De conciërge regelde een
matras en een plaatsje in het
materiaalhok, zodat hij niet
meer buiten hoefde te slapen.
Een afdelingsleider smeerde
extra boterhammen en stopte
hem die 's morgens toe. Leraren
zorgden voor warme maaltij
den. Ook vrienden vingen hem
op. Anderen gaven hem soms
een pinpas mee, zodat hij wat
kon halen in de winkel. Geza
menlijk namen ze de tijd om
met hem te praten, op een lief
devolle wijze.
Zij zijn de engelen geweest die
voor onze zoon hebben gezorgd
toen wij dat niet konden. Zon
dag 10 november hebben we
hem als door een wonder weer
thuis gekregen. Engelen? Ze
bestaan echt, als we ze maar
willen zien!
Mijn reddende engel
heet Kirsten, al jaren in het
leven van mijn meervoudig
gehandicapte 28-jarige dochter
Kelly. Kirsten kwam als oppas,
werd een liefdevolle verzorger
en zelfs een vriendin.
Het is nu ongeveer zes jaar ge
leden dat mijn dochter rolstoel
gebonden raakte. Dat was een
verdrietige tijd. We moesten
verhuizen om haar thuis te
kunnen blijven verzorgen, de
logeerpartijen in de boven
woning van Kirsten stopten.
Kelly kon niet meer bij haar
vader slapen, omdat hij niet
genoeg hulpmiddelen kon
plaatsen. De zorg centraliseerde
zich thuis. Het was zwaar.
Kirsten belde me op een dag:
,,Annemiek, kan ik met je ko
men praten.'' O nee, dacht ik, ze
stopt ermee. Een kwartier later
arriveerde ze. Kelly zat onder de
douche, ik wilde eigenlijk niet
horen wat ze had te zeggen.
,,Ik ben niet zwanger'', zei ze.
,,Dan weet ik het, je stopt
ermee.''
,,Nee, we hebben een boerderij
gekocht en gaan op de begane
grond een slaapkamer en bad
kamer voor Kelly maken.''
Ik heb een kwartier staan hui
len en het ontroert me nog
altijd dat iemand zoveel van
mijn kind kan houden.
Annemiek Verroen
Onverwachts stond mijn oudste zus
op de stoep. Ze was ongerust, zei ze. Met
mij is alles goed, antwoordde ik kribbig. Ik
voelde me weliswaar niet goed, maar ik had
geen pijn. Het werd de hoogste tijd dat de
baby kwam. De volgende ochtend wilde
ik afleiding zoeken door te gaan winkelen.
Oké, zei mijn zus, maar eerst rijden we
langs het ziekenhuis voor een check-up.
Niet nodig, vond ik, bozig. De verpleeg
kundige had geen zin om in een ruzie
terecht te komen en belde de dienstdoende
gynaecoloog. Bleek ik rugweeën te hebben
en al vijf centimeter ontsluiting. In no time
lag ik aan de monitor en toen ging het fout.
D e harttonen van de baby werden lager.
Terwijl de arts een keizersnede uitvoerde,
hielden de harttonen op. Er was geen tijd
meer mij goed onder narcose te brengen.
De couveuse werd klaargemaakt en het
medische team reanimeerde ons kindje.
Het was kantje boord. Wat was ik mijn zus
dankbaar dat ze had aangedrongen, zonder
haar vasthoudendheid zou mijn zoontje
het niet hebben overleefd.
Anjo Simonse
Mijn opa en oma waren vijftig jaar getrouwd
en familie en vrienden kwamen feestvieren.
Als peuter van drie verveelde ik me en
daarom dribbelde ik op mijn korte beentjes
naar buiten, naar de betoverende water
lelies in de vijver. Prompt ben ik er ingeval
len. Mijn nicht Liesbeth zag me liggen en
heeft me eruit gehaald: haar kleding en
kapsel waren meteen geruïneerd, het feest
trouwens ook. Ik ben gereanimeerd en kan
het vijftig jaar later navertellen.
Er is in de familie altijd lacherig over ge
daan dat uitgerekend Liesbeth een leven
redde. Pas toen ik zestien was, begreep ik
waarom. Liesbeth had het syndroom van
Down en werd niet serieus genomen. Lieve
Liesbeth, jij bent mijn reddende engel!
Elly Koot
Coby van der Wijngaart
