ECONOMIE 15
Ik was compleet
geobsedeerd, ik
moest en zou
daar werken
vader greep ook al het werk aan dat er
was. Op een gegeven moment kreeg
hij een contract in China, toen was
hij drie maanden weg. En daarna
vond hij werk in New York. Eens in
de paar maanden vliegt hij terug.''
,,Als kind dacht ik volgens mij dat het
gewoon een keuze was. Maar dat was
helemaal niet zo: als er in Newcastle
geen werk was, was er geen werk in
Newcastle. Hij kon niet zomaar wat
anders gaan doen. Als ik erop terug
kijk, denk ik dat mijn vader alles op
alles heeft gezet om ervoor te zorgen
dat het ons aan niets ontbrak.''
,,Toen ik vijftien was heb ik twee we
ken stage gelopen bij Topshop, ook
een kledingzaak. Ik had niet zo veel
met school, maar dit vond ik gewel
dig. De buzz, het tempo, het samen
aan het werk zijn. Je mocht pas wer
ken op je zestiende, dus op mijn ver
jaardag belde ik.''
,,Ja. Ik was compleet geobsedeerd, ik
moest en zou daar werken. Ik mocht
terugkomen, dus toen ben ik aan de
slag gegaan als weekendkracht. I
loved it."
,,De energie, een werkomgeving was
gewoon zo anders dan wat ik gewend
was. Volle dagen, keihard werken,
maar so much fun. Uiteindelijk ben ik
„Soms. Toen ik regiomanager werd
in Eindhoven wist ik dat er onder
delen van mijn werk waren die
ik los moest laten. Als ik overal
zelf op zou springen, zou ik
het werkplezier van iemand
anders afnemen. Ik moest
hard voor mezelf zijn: het
was nu aan iemand anders
om rond te lopen over de
werkvloer en met iedereen
te praten.''
„Tja, goedkoop. Dat woord valt hier
vaker dan in Engeland, daar noemen
ze onze kleding betaalbaar. Daar is
het een ingeburgerd merk en ver
trouwen mensen veel meer op onze
kwaliteit. Maar ik denk wel dat we,
toen we in Nederland kwamen, te
weinig hebben verteld over wat we
deden. We hebben gewoon een win
kel geopend, en nog een en nog een.
Daardoor is ruimte ontstaan voor
misverstanden."
„We zijn heel efficiënt: we kopen in
veel grotere hoeveelheden in, we
dat ik op gesprek was geweest, zeiden
ze: we gaan een grote winkel openen
in Eindhoven. Toen ik directeur Be
nelux werd, werd mijn uitvalsbasis
Amsterdam."
bij Primark beland. Primark had de
zelfde buzz als Topshop, maar was
nog groter en drukker. Dat was het
moment dat ik verliefd werd op Pri
mark. De mode, de commerciële
kant, het teamwork. Alles."
„Dat waren geen fijne gesprekken. Ik
studeerde net, mijn moeder smeekte
me om er nog eens goed over na te
denken. Mijn vader zat in New York,
die zei: als dit is wat je wilt doen, doe
het dan maar. En ik wist dat ik kon
doorgroeien bij Primark, dat er een
carrière in retail in zat."
Tulip begon in Newcastle, en groeide
door tot manager via winkels in Sun
derland, Blackpool en Norwich. Toen
hij zijn oog had laten vallen op een
baan in Londen, bracht iemand hem
op het idee zijn geluk te beproeven in
Nederland; er kwam een baan vrij in
Den Haag.
,,Nee, nooit. Ik heb een
avond op Wikipedia geze
ten en daarna was ik om. Alleen na-
hebben minder verschillende de
signs, minder verschillende stoffen.
Bij ons zit er geen fancy hangertje bij.
We hebben één ontwerp en bestellen
daar dan in duizelingwekkende aan
tallen broeken van. We vliegen niet,
maar verschepen. Dat is veel goedko
per. En we doen nauwelijks aan kor
tingen, want onze marges zijn veel
smaller.''
,,Mensen kopen gemiddeld drie, vier
items per keer. En de mensen die je
hier ziet rondlopen met hun armen
vol kleren, komen twee keer per jaar.
Dat zijn mensen met kinderen. Die
hopen nu voor het hele gezin kleren
te kopen en dan voor de winter ge
noeg te hebben.''
U werkte hier al toen Rana Plaza,
de fabriek in Bangladesh, instortte
en negenhonderd mensen om het
leven kwamen. In die fabriek werd
veel voor Primark geproduceerd.
,,Dat was een enorme schok. Het was
een omslagpunt binnen het bedrijf:
iedereen wilde weten waar onze
spullen vandaan kwamen, wie ze
maakte, hoe ze werden geprodu
ceerd. We hebben heel veel gedaan
voor de nabestaanden, regels en con
troles zijn aangescherpt. Maar er is
nog steeds veel te doen, we moeten
zeker in Nederland nog veel transpa
ranter zijn over hoe we doen wat we
doen.''
zaterdag 14 december 2019
Wat vond u ervan dat uw ouders zo
hard werkten?
Wanneer ging u bij Primark wer
ken?
Letterlijk op uw verjaardag?
Was het de winkel, of gewoon het
werk?
Mist u de werkvloer niet?
In Nederland heeft Primark
geen goede naam. Primark
produceert fast fashion, is niet
duurzaam, verkoopt goedkope
spullen.
Hoe kan het dat een shirtje hier
2,50 euro kost en elders tien keer
zo duur is?
Wat vonden uw ouders daarvan?
-Kevin Tulip, Primark
Was u al weieens in Neder
land geweest?
Kevin Tulip (l), directeur van
Primark Benelux, naast zijn
paspoppen. foto renate beense
Als een shirt 2,50 euro kost, koop
je wel makkelijker tien keer zoveel.
