Eindelijk zijn er nieuwe Nederlandse zwemtoppers
Worden er harde maatregelen genomen tegen recidivist Rusland?
6
Vandaag beslist het Wereld Anti-Doping Agentschap in
Lausanne over het lot van Russische sporters, na wederom
sjoemelen met de regels. De verwachting: een halfbakken straf.
maandag 9 december 2019
Eindelijk. Eindelijk zijn er in het
Nederlandse zwemmen nieuwe
namen boven water gekomen.
Schoolslagzwemmer Arno Kam
minga (24) en rugslagspecialiste
Kira Toussaint (25) veroverden in
het 25-meterzwembad van Glas
gow beiden twee individuele Euro
pese titels. Kamminga zwom met
uitgekiende races naar de winst op
de 200 en 100 meter schoolslag en
hij pakte brons op de 50 school.
Toussaint was op de 100 en 50 me
ter rugslag een klasse beter dan de
rest en werd derde op de 200 rug.
De afgelopen jaren kwamen de
Nederlandse zwemsuccessen vrij
wel louter op naam van Ranomi
Kromowidjojo en Femke Heems
kerk. Met het naderende zwempen-
sioen van deze grootheden, komen
de successen van Kamminga en
Toussaint voor het topzwemmen
als een geschenk uit de hemel.
Technisch directeur André Cats
bleef gisteren opvallend nuchter na
de prachtige week in Glasgow. ,,Na-
tuurlijk zijn we heel blij met de
prestaties van Arno en Kira. Het
zijn hoopvolle ontwikkelingen,
maar geven geen garanties voor de
toekomst. Afgelopen zomer won
nen we één medaille op de WK lan-
gebaan. Wij raken niet in paniek als
het tegenzit en jubelen niet teveel
als het meezit."
Met het olympisch jaar in zicht is
het de vraag wat Kamminga en
Toussaint in Tokio in het 50-meter-
bad kunnen. Cats: ,,Voor beiden
geldt dat ze op de langebaan nog
wat stappen moeten maken. In een
klein zwembad heeft Kira door
haar sterke onderwaterfase veel
profijt van de keerpunten. Maar als
je hard kunt zwemmen op de kor-
tebaan kun je ook hard zwemmen
op de langebaan."
Kamminga en Toussaint zwom
men dit najaar in het World Cup
circuit veel in een groot bad. Met
zijn Nederlands record van 2.07,96
minuten op zijn beste afstand, de
200 schoolslag, behoort Kamminga
dit jaar tot de top negen van de we
reld op de langebaan. Een plek in de
olympische finale wordt het grote
doel voor zowel Kamminga als
Toussaint. In tegenstelling tot Kam-
minga moet Toussaint zich nog
plaatsen voor de Spelen.
Zucht. Daar gaan we weer. Nóg
een vergadering in een achterka
mertje. Nóg meer juridisch ge
touwtrek. Nóg een rondje politiek
gekonkel. Al jaren sleept de soap
rond het Russische staatsdoping-
programma aan en het einde is
nog niet in zicht. Ook niet na de
beslissing die vandaag valt in een
achterkamertje in een congresge
bouw in Lausanne.
Daar komen de twaalf leden van
het uitvoerend comité van het
Wereld Anti-Doping Agentschap
(WADA) samen om een uitspraak
te formuleren over de vraag of
Rusland de komende jaren wel
kom is op het internationale sport-
toneel. De reden: Rusland heeft de
boel belazerd. Alweer.
Drieënhalf jaar geleden is het in
middels dat het McLaren-rapport
uitkwam: het resultaat van een
maanden durend onderzoek naar
het programma dat de Russen in
elkaar draaiden om honderden
sporters te doperen én hun do-
pingtests onder het tapijt te vegen.
Het liet aan duidelijkheid weinig
te wensen over, ook al omdat ver
schillende klokkenluiders de on
derzoekers op het juiste spoor zet
ten. Desondanks werd Rusland
door het Internationaal Olympisch
Comité (IOC) en het WADA met
fluwelen handschoentjes behan
deld. Er werden wel straffen uitge
sproken, maar in de praktijk was
de sanctie vaak niet veel zwaarder
dan het ontbreken van vlag en
volkslied op grote evenementen.
Bovendien werd een zogenaamde
road map uitgetekend waarmee
Rusland zo snel mogelijk weer in
genade zou kunnen worden aan
genomen. Het land is groot, mach
tig en stopt veel geld in sport: dan
worden regels en ruggengraten
vloeibaar. De Russen zouden een
paar stappen moeten zetten en
klaar was Kees.
Dat bleek problematischer dan
gedacht. De Russen vertikten het
om te erkennen dat er zoiets als
een staatsgestuurd dopingsysteem
had bestaan. Ze probeerden het
WADA tegemoet te komen door
een paar onderknuppels te vervan
gen, maar verder werd er vooral
naar anderen gewezen. President
Vladimir Poetin en premier Dmi
tri Medvedev noemden het proces,
naar goed Russisch gebruik, poli
tiek gemotiveerd. Waarom zou
Rusland zo hard moeten worden
aangepakt? In andere landen kwa
men toch ook weleens dopingge-
vallen voor?
Maar vooral het delen van data
bleek een struikelblok voor de
Russen. Het laboratorium van
Moskou had de database van Rus
sische sporters en hun dopingtests
uiterlijk in december 2018 naar het
WADA moeten sturen, maar dat
gebeurde pas weken later. En, erger
nog, toen onderzoekers van het
WADA de gegevens vergeleken
met de data die ze zelf al eerder
hadden verkregen, bleek ermee te
zijn gesjoemeld. Er waren tests ge
wist en er bleken talloze berichten
te zijn toegevoegd die de schuld
van het hele dopingsysteem in de
schoenen moest schuiven van en
kele klokkenluiders. Met name van
de in Rusland gehate Grigori
Rodtsjenkov, het voormalige
hoofd van het laboratorium in
Moskou. Die valse berichten wa
ren overigens zo gekunsteld dat
niemand erin trapte.
Genade
Op papier is het vrij simpel. De
Russen hebben niet voldaan aan
de vereisten om weer in genade te
worden aangenomen. Sterker nog:
ze hebben geprobeerd hun gesjoe
mel weg te sjoemelen. Waarom
zou je zo'n land in hemelsnaam
nog laten terugkeren op het inter
nationale podium? Als stelselmatig
gegevens van gedopeerde Russi
sche atleten zijn gewist, moet je
dan überhaupt nog Russische
sporters toelaten in internationale
sportwedstrijden? En waarom zou
je nog internationale evenemen
ten toewijzen aan een land dat be
wijst keer op keer lak te hebben
aan de regels en afspraken?
Maar de praktijk blijkt, zoals zo
vaak, weerbarstiger dan het papier.
Het is nog maar de vraag of het
uitvoerend comité van het WADA
vandaag wél harde maatregelen
durft te nemen. Het zou beteke
nen dat Rusland én Russische
sporters worden uitgesloten van
deelname aan internationale wed
strijden, zoals de Spelen van Tokio
komende zomer, maar het is waar
schijnlijker dat weer een halfbak
ken straf uit de mouw wordt ge
schud: een verbod op vlag en
volkslied van Rusland. In dat geval
kunnen Russische atleten, net als
op de Olympische Winterspelen
van Pyeongchang, onder neutrale
vlag uitkomen als ze zelf niet di
rect in verband zijn gebracht met
doping. En o ja, Russische politici
mogen misschien niet op de tri
bune zitten. Nou, nou, wat een
straf.
Met sport heeft het allang niet
veel meer te maken, met de do-
pingregels eigenlijk ook niet. Het
is een politieke vertoning. En wat
de uitspraak vandaag ook zal zijn:
de kans is groot dat het nog lang
niet over is. De Russen hebben al
aangekondigd dat ze tegen élke
sanctie in beroep gaan bij het on
afhankelijke sporttribunaal CAS.
Kira Toussaint zwom een
sterk EK. FOTO ANP
Gouddelvers Arno Kamminga
(24) en Kira Toussaint (25) be
leefden op de EK kortebaan in
Glasgow hun internationale
doorbraak. Wat zegt dit over hun
olympische aspiraties op de lan-
gebaan?
Natasja Weber
Glasgow
4 Russische
deelnemers aan
de Spelen van
2018. FOTO ANP
Dopingsoap duurt voort
Thijs Zonneveld
Rotterdam
