De mediacode, die door Willem-Alexander is ingesteld,
16
Amalia leeft niet in
een gouden kooi,
haar wordt
bewegingsruimte
gegund
Amalia deed dat op haar 15de al wat
diplomatieker. Op Koningsdag in
Amersfoort zei ze dit jaar na alle
toejuichingen en handjes schudden
in een kort interview: ,,Het is af en
toe nog onwerkelijk voor mij om te
realiseren dat dit echt mijn leven
is.''
Het moet gezegd: ze lijkt beter in
haar vel te zitten dan Willem-
Alexander op die leeftijd. Van hem
straalde het ongemak en het onver
mogen af.
Intussen groeit de prinses op in
de luwte door de bescherming van
de mediacode, die haar vader heeft
bedacht. Tot hun 18de worden de
drie prinsessen met rust gelaten
door de media, in ruil voor twee fo-
toshoots en wat quotes per jaar.
De jonge prinses Juliana kon uit
vallen naar fotografen met hun
flitslichten, Beatrix had het niet
voorzien op 'die dingen', waarmee
ze microfoons bedoelde. Op zijn
beurt schroomde Willem-Alexan-
der niet om in wintersportoord
Lech tijdens een fotosessie te ver
klaren dat de Nederlandse pers
moest 'oprotten!'
Kort na de eeuwwisseling rees bij
Willem-Alexander het besef dat hij
zijn toekomstige gezin wilde be
schermen tegen de oprukkende
commercie. Zijn vader had op zijn
beurt hem beschermd met een ge
wonnen rechtszaak tegen Privé. Het
roddelblad had geschreven dat zijn
17-jarige zoon in het Hiltonhotel in
Amsterdam een nacht had doorge
bracht met een blondine.
Een mediacode moest uitkomst
bieden. Hij bedacht die samen met
de huidige grootmeester van het
Koninklijk Huis, Chris Breedveld,
die destijds bij de Rijksvoorlich
tingsdienst werkte. Waar de Oran
jes generatieslang loslopend wild
waren en goede handel in de kiosk,
trok de jonge vader nu een streep.
Na een paar proefprocessen kraaide
er geen haan meer naar en wordt
een zekere privacy gerespecteerd.
Schijnwerpers
Op spaarzame momenten zoekt
Amalia nu het felle licht van de
schijnwerpers, bijvoorbeeld tijdens
de Koningsdagen met haar twee
zussen. Eerder ving Nederland
glimpen op van de drie zussen op
tribunes van schaatstempel Thialf
en bij de Olympische Spelen.
Amalia leeft niet in een gouden
kooi, haar wordt bewegingsruimte
gegund. Ze zong geregeld op het
podium van de inmiddels gesloten
Haagse sociëteit Engels, waarbij
Maxima en de Argentijnse grootou
ders in het publiek zaten. ,,Nie-
mand viel hen daar lastig, dat was
heel bijzonder'', zegt iemand van
de organisatie.
En zo gaat Amalia met haar
vriendinnen naar Parkpop. Het pu
bliek respecteert dat en maakt geen
selfies. Op het hockeyveld is er juist
géén ruim baan voor de prinses,
daar is iedereen gelijk en krijgt ze in
de hitte van de strijd de nodige el
lebogen toegediend.
Het zegt iets over de tijdgeest dat
dit kan. En het zegt ook iets over het
*%JP
'■Mins
mim
lerend vermogen van de Oranjes,
dat zijn vruchten begint af te wer
pen. De prinses profiteert daarvan:
zo normaal mogelijk opgroeien met
grote bewegingsvrijheid, buiten
het oog van de camera's.
,,Willem-Alexander en Maxima
lijken zich heel degelijk te hebben
voorbereid op de opvoeding van
hun dochters'', zegt opvoedkun
dige en puberexpert Marina van der
Wal. ,,Ze houden hen erg achter de
schermen. Dat was anders bij Wil-
lem-Alexander. Van Amalia is be
kend dat ze lief en sociaal is, maar ik
mag hopen dat ze ook met haar
ogen rolt en diep zucht als ze het er
gens niet mee eens is. Dat afstand
scheppen hoort erbij. Dan kun je op
een dag afscheid nemen en op jezelf
gaan wonen.''
Maximale vrijheid
Beatrix en Claus waren van mening
dat een kind dat door zijn wieg is
voorbestemd tot het koningschap,
zo lang mogelijk normaal moest
kunnen leven. De last van de toe
komstige functie kon draaglijk
worden door een maximale vrij
heid in de jonge jaren. Het korset
van het koningschap zou dan later
minder knellen. Willem-Alexan-
der trekt die lijn door met Amalia.
De relatieve alledaagsheid waar
mee prinses Amalia per fiets naar
school gaat, is een bewuste keuze
van Willem-Alexander en Maxima.
Overgrootmoeder Juliana werd als
puber hermetisch afgesloten van de
normale wereld. Op het terrein van
paleis Soestdijk werd een klassen-
situatie nagebootst met geselec
teerde kinderen die les kregen in
een barak. Diploma's haalde Juliana
nooit, die had ze niet nodig. Ze
mocht alleen tentamens doen. Haar
enige missie was een man vinden
en de monarchie veiligstellen met
minstens één nakomeling.
De zusjes
Ariane, Amalia
en Alexia
(2015), Willem-
Alexander
(1983) en
Beatrix (1954),
worden met
enige regel
maat te paard
gesignaleerd.
Beatrix werd met haar zussen Irene,
Marijke en Margriet naar de alter
natieve Kees Boekeschool in Biltho-
ven gestuurd. Margiet zei ooit over
de school: ,,Wij moesten op paar
dendekens liggen na de lunch en
dan naar Bach luisteren.'' Daar leer
den ze schrobben en poetsen, maar
vader Bernhard ontdekte dat ze het
rekenen niet beheersten toen ze
naar de middelbare school gingen.
Beatrix studeerde rechten in Leiden
en woonde als 18-jarige voor het
eerst in haar leven niet in een paleis,
maar in een rijtjeshuis op Rapen
burg 45.
Toen Beatrix Willem-Alexander
afleverde bij Haagse Eerste Vrijzin
nig-Christelijk Lyceum instrueerde
ze de docenten: doe normaal tegen
mijn zoon en behandel hem net zo
als de rest. ,,Dus gewoon straf
werk.''
In tegenstelling tot Willem-
Alexander en Beatrix heeft Amalia
tot nu toe het geluk dat haar jeugd
redelijk normaal verloopt. Beatrix
groeide op in een vechthuwelijk
waarbij haar ouders verschillende
paleisvleugels van Soestdijk be
woonden. Gebedsgenezeres Greet
Hofmans kwam er vaak over de
vloer. Zij stond met haar 'ingevin
gen' Juliana bij. De toenmalige ko
ningin neigde naar pacifisme ter
wijl haar man een havik in de
Koude Oorlog bleek.
ZATERDAG 7 DECEMBER 2019 GO
VERVOLG VAN PAGINA 15
MSSMii
Drie generaties te fiets: Beatrix in 1946 in Apeldoorn, WA in 1975 in
Porto Ercole, Italië en Amalia in 2007 bij de Koninklijke Stallen in
Den Haag. fotos anrap, nationaalarchief
FOTO'S ANP RVD,
BETTMANN ARCHIEF
