Zeer
geschikt
voor
thuisteelt
GIPHARTS KOOKEILAND
Als student had Ronald
Giphart een huisgenoot
die grootverbruiker was
van gember. Hij teelde de
wortelstok zelf, gewoon in
zijn kamer.
Toen ik nog in een studen
tenhuis woonde had ik een
zonderlinge huisgenoot - type
eeuwige student - die regel
matig voor alle bewoners vege
tarische macrobiotische maal
tijden bereidde. Dat klonk
luguberder dan het was, want
hoewel we ook weleens linzen-
brij, gruttenpap en watergru
wel aten, waren zijn gerechten
soms best binnen te houden.
Mijn huisgenoot was over
dreven bezig met zijn voeding
en stortte zich al eind jaren 80
op fermenteren van bonen en
het brouwen van obscure (lees:
ondrinkbare) Aziatische en
Zuid-Amerikaanse schimmel
dranken. In zijn kamer - als
huisoudste had hij het grootste
vertrek - verbouwde hij vele
planten en gewassen.
Hij was verzot op bepaalde
ingrediënten. Zo maakte hij
vrijwel al zijn gerechten klaar
met gember, een knolstam met
een uitgesproken smaak, die
volgens hem ook nog eens erg
gezond was. Gember is een
zogenaamde wortelstok of
rizoom, een ondergrondse
stengel waaruit vingervormige
aftakkingen met bladeren ont
staan. De wortelstok van gem
ber is buitengewoon aroma
tisch en daarom al geliefd in de
Romeinse en middeleeuwse
keuken. De rizoom van gember
is een voorraadkast van chemi
sche stoffen die verantwoorde
lijk zouden zijn voor de verlich
ting van vele kwalen (misselijk
heid, maagklachten, vergeet
achtigheid en zelfs impotentie).
Grootverbruiker die mijn
huisgenoot was, kweekte hij
jarenlang zijn eigen gember,
wat veel makkelijker bleek dan
gedacht (nadat je een stuk verse
gember vierentwintig uur in
kraanwater hebt laten weken,
kun je de wortelstam in een pot
met aarde planten, waarna de
gember al vrij snel begint uit te
schieten en blad te dragen. Na
ongeveer een halfjaar kun je
4
oogsten door wat van de wortel
af te snijden en de rest weer
terug te plaatsen).
Mijn huisgenoot dronk uit
principe geen alcoholische
versnaperingen en daarom had
hij zich gespecialiseerd in het
vervaardigen van zijn eigen
niet-alcoholische gemberbier,
een drank die hij altijd in de
koelkast had staan. Het recept
was verrassend eenvoudig en
omdat ik het bier ook aange
naam vond, heb ik de kunst
destijds van hem afgekeken. In
drie liter kokend water roerde
hij een halve kilo geraspte gem
berwortel, een halve kilo riet
suiker en een half theekopje
citroenzuur. Dit mengsel moest
minimaal een dag afkoelen
en trekken, waarna mijn huis
genoot de drank zeefde en
bewaarde in flessen.
Er staat mij bij dat ik bij hem
ook voor het eerst 'sushigem-
ber' heb gegeten, maar dat re
cept heb ik destijds niet over
geschreven. Vandaar deze week
in het blok hiernaast mijn vari
ant. Best binnen te houden!
36
Eten
FOTOSHODYCAREMAN
