NATUURBOEKEN
De onschuldigen
tende wetgever, maar vanwege moedige
jury's. Die zijn voorzichtiger nu er dankzij
dna-onderzoek zoveel vonnissen uit de
jaren 1980 tot 2010 worden herzien.''
,,Een tweede reden: de advocaten zijn
beter geworden. Ze laten jury's overtuigend
zien uit welke vaak vreselijke omstandig
heden een verdachte voortkomt, ook als
zijn schuld onomstotelijk vaststaat.''
„Altijd. Ik ben nog lang niet klaar. Er zijn in
de wereld van het recht zoveel fantastische
verhalen te vinden. Neem de 'opiaten-cri
sis': vandaag overlijden circa 150 Amerika
nen aan een overdosis pijnstillers. Mensen
die verslaafd zijn geraakt aan medicijnen
die ze voorgeschreven hebben gekregen en
die farmaceutische bedrijven met agres
sieve marketing aan de man hebben ge
bracht. Rechtszaken zijn gaande, ik zal er
een dikke vette roman aan overhouden, al
weet ik nog niet wanneer.''
,,Mijn volgende boek gaat over mensen
die als 14-, 15-jarige een moord hebben
gepleegd en veroordeeld zijn volgens het
volwassenenrecht. Ze komen nooit meer
vrij, het zijn drama's. Je kunt dat een kind
niet aandoen, wat het ook heeft gedaan.''
Grisham groeide op in de zuidelijke staat
Mississippi, in een plattelandsmilieu waar
racisme en conservatisme welig tierden.
Dat hij ooit schrijver zou worden en op zou
komen voor minderheden en minder be
deelden - hij schenkt veel geld aan goede
doelen - had hij toen niet kunnen dromen.
,,Het heeft jaren gekost om me los te maken
van de ultraconservatieve normen en waar
den van mijn omgeving.''
Wie informatie over hem zoekt, vindt op
tientallen sites dezelfde anekdote terug: dat
hij in 1984 in een rechtszaal in Hernando,
Mississippi, meemaakt hoe een 11-jarig
meisje een getuigenis aflegt. Ze is slachtof
fer van een gewelddadige verkrachting. Je
leest hoe dit de jonge Grisham aan het den
ken zette: wat als de vader van dat meisje de
daders had vermoord? Zo zette hij zich aan
het schrijven van A Time to Kill, elke morgen
van 5 tot 8 uur. Hij deed er drie jaar over.
Geruime tijd is hij stil. Tikt tegen zijn
waterglas. Dan, zacht: ,,Nee. Nee. Zo is het
gegaan. Ze vertelde het sober en waardig en
helder. Ik kende de vader, er was gossip in
de stad: hij gaat wraak nemen. Iedereen in
die zaal was stil terwijl het meisje sprak, ik
zag de emotie van de juryleden en de rech
ter. Ik vroeg me opeens af: wat zou die jury
met de vader doen als hij wraak neemt?
Het was aangrijpend, ze sprak wel een uur.
Vandaag zie ik haar nog voor me. En ik hoor
nog haar stem.''
IS
De ene auteur leerde
veel van boeren en
wilde dat delen met
de lezer, de ander
schrijft een boek
vanuit het perspectief
van een plant.
Schrijver drie pleit
voor natuurvriende
lijker boeren. Alle drie
slaan ze alarm.
32
Lezen
Al bezig met het volgende boek?
Is dit nu zo'n geromantiseerd verhaal
dat iedereen overneemt en aandikt?
Het 41ste boek van
John Grisham, The
Guardians (De on
schuldigen), ver
scheen in oktober
(Bruna, €22).
Hoofdpersoon is
Cullen Post, een
man die zich inzet voor
mensen die onschuldig
vastzitten. Hij zoekt on-
0NSCHU.ua
verdroten naar ver
loren aanwijzingen,
getuigen die zich
verborgen houden,
experts die bewijs
anders kunnen
interpreteren en
mogelijkheden om
vonnissen te herroepen.
Post, zelf advocaat,
geeft niet om geld, net
zomin als de drie kleur
rijke karakters met wie
hij vanuit een morsig
kantoortje samenwerkt.
Post is geïnspireerd op
Jim McCloskey, een
voormalige gevangenis
dominee die in de VS 63
onschuldigen vrij wist te
krijgen, onder wie vele
terdoodveroordeelden.
TEKST MAAIKE LANGE FOTO'S
FILMDEPOT SHUTTERSTOCK
