'Opeens was ik een man met twee pubers' BV DE LIEFDE £«>1- fyn <J<*t /önckrtn he^ hti«5 M«i lijn Robert (44) was overtuigd vrijgezel tot hij in contact kwam met Magdelene (44). Ze zijn zeven jaar getrouwd, maar hebben pas nu tijd om te daten. 0} e ^orqen )h€ I 4 ,,AlS puber schreef ik graag brieven. Via een penvriendorganisatie vond ik cor respondentievriendinnen in Duitsland en Egypte. Tien jaar geleden, bij het opruimen van mijn huis, stuitte ik op een briefje uit die tijd met de naam en het adres van nóg een mogelijke penvriendin, een meisje in Zuid-Afrika. Voor mij een bijzonder land, want behalve dat het prachtig is, ben ik er geboren. Op mijn 15de ging ik met mijn ouders terug voor een vakantie en later heb ik er een halfjaar gestudeerd. Ik heb haar nooit geschreven en voor de grap zocht ik haar nu op Facebook en vond vijf vrouwen met dezelfde naam. Ik stuurde ze allemaal een berichtje, met de vraag of ze ooit in die straat hadden gewoond. Eentje reageerde, ook uit Zuid-Afrika. 'Nee', schreef ze. 'Maar hoezo wil je dat weten?' We wisselden berichten uit en schakel den al snel over op mails waarin we van alles bespraken. Magdelene woonde al een tijd in Engeland met man en twee kinde ren, maar het huwelijk was slecht en ze wilde terug naar Zuid-Afrika. Aanvankelijk was ons contact niet romantisch. Ik was overtuigd vrijgezel, reisde veel en had een vol sociaal leven. Na een lange tijd mailen belden we - ze was inmiddels single - en het was leuk om elkaars stem te horen. Het tweede gesprek duurde veel langer, en daarna wist ik: dit wordt mijn vriendin. Tijdens een fijne week samen in Schotland leerden we elkaar beter kennen. Er was al veel vertrouwdheid door een jaar schrijven en bellen. Ook in het echt bleek de weder zijdse aantrekkingskracht groot. We zagen elkaar nog een paar keer, toen ging ze terug naar Zuid-Afrika. Al gauw zocht ik Magdelene daar op. Ik ontmoette haar ouders en, voor het eerst, haar kinde ren die op dat moment 9 en 10 jaar waren. Binnen korte tijd besloten we dat ze met zijn drieën naar Nederland zouden komen. Magdelene nam Nederlandse les en zocht vanuit Zuid-Afrika een baan, omdat ze financieel onafhankelijk wilde zijn. Alleen ging dat niet zomaar, want haar diploma's als verpleegkundige en onderwijzeres wer den hier niet erkend. We gingen in Eind hoven wonen, zodat de kinderen daar naar de internationale school konden. In decem ber 2012 zijn we getrouwd. Het was voor ons allemaal een groot avontuur. Opeens was ik een man met een gezin, een vader van twee kinderen die al snel in de puberteit kwamen. Drie mensen hadden me financieel en emotioneel nodig. Zij moesten wennen aan een andere samen leving. Magdelene was soms eenzaam als de kinderen op school waren en ik naar mijn werk was. Ze had nog wat zaken uit haar verleden te verwerken, waar ik haar bij steunde. Het was soms pittig, maar deze situatie gaf me ook iets: stabiliteit. Tijd werd zo kostbaar dat ik die niet langer ver kwanselde. Ik moest veel geld verdienen en maakte grote stappen in mijn carrière. Ik wilde altijd schrijven en lezingen geven over spirituele zaken. Nu pas ging ik daar serieus mee aan de slag. Gedurende acht bijzondere, mooie jaren met ups en downs hebben we een enorme gezinsband opgebouwd. Ik hoefde geen kinderen van mezelf, maar zie Guy en Rees als mijn eigen kinderen. Ze studeren inmid dels allebei in Engeland. Magdelene heeft veel vrienden en een fulltime baan. Ik werk verder aan het verwezenlijken van mijn schrijf- en lezingdromen. En wij zijn eigen lijk nu pas aan het daten, een fase die we hadden overgeslagen. We dansen, gaan uit eten, naar de film. Dit is een fijne, krachtige periode. Mijn drang naar vrijheid en gebor genheid zijn helemaal in balans.'' TEKST WILMIE GEURTJENS ILLUSTRATIE STUDIO SKI De achternaam van Robert en de echte naam van Magdelene, Guy en Rees zijn bij de redactie bekend. Wil je ook praten over je relatie? magazine@dpgmedia.nl ZATERDAG 7 DECEMBER 2019 29

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2019 | | pagina 117