75 jaar Bevrijding
Een Joods meisje
overleefde in de
polder bij Hoek
10
Dit is het twintigste deel van de serie waarin Zeeuwse
ooggetuigen verhalen over hun leven tijdens de Tweede
Wereldoorlog. Vandaag vertelt Adrie van Overdulve-de
Kraker (1937) hoe ze in de Lovenpolder bij Hoek met het
Joodse onderduikmeisje Marion haar slaapkamer mocht
delen: ,,Ze was stil, verlegen. Donker haar. Gelukkig was
mijn zus Janneke ook donker, dus dat waren we gewend."
In de hal van het appartement
in Terneuzen hangt het schil
derij van het huis in de
Lovenpolder bij Hoek waar
ze opgroeide. Met een Franse
kap, niet te missen. Net als het cer
tificaat van de Israëlische Yad Vas
hem-onderscheiding die in 1994
postuum aan haar ouders Jan en
Adriana de Kraker werd toege
kend. Zo stap je meteen na de
voordeur het leven van Adrie van
Overdulve-de Kraker binnen.
Voor scholen en verenigingen
vertelt ze graag haar verhaal. Ster
ker nog, ze heeft er voor familie en
vrienden een boekje van gemaakt.
De titel Soldaten zonder uniform
slaat op haar ouders. Zo werden ze
genoemd door Aron, de latere
echtgenoot van het Joodse meisje
dat tijdens de Tweede Wereldoor
log bij de familie De Kraker werd
ondergebracht. Adrie noemt het
boekje een ode aan haar ouders:
,,Met het opvangen van het meisje
hebben ze onbewust iets heel bij
zonders gedaan. Ik ben heel trots
op hen."
Hoe de opvang tot stand kwam?
Natuurlijk was Adrie nog jong.
Maar zelfs het begin van de oorlog,
toen ze nog geen 3 jaar was, herin
nert ze zich. Haar vader Jan was
boerenknecht bij 'buurman-boer'
Willem - Wullem - Jansen in de
Lovenpolder tussen Hoek en Boe-
rengat. Tijdens de mobilisatie
werd hij opgeroepen en in Vlissin-
gen gestationeerd. Bij de familie
Harinck vond hij 's avonds wat
huiselijkheid en gezelligheid. Hij
leerde er één van de zonen ken
nen, Rinus. De verwoestende
brand van Middelburg maakte hij
mee. Zonder helm zou hij er niet
meer geweest zijn, vertelde hij la
ter, er ketste een kogel op af.
Enkele dagen na de capitulatie
kwam hij naar huis. 'Gao t'em mao
tegen', zei moeder Adriana - Jane
in de volksmond. Dochter Adrie:
,,Op de dijk richting Boerengat za
gen we hem komen, in uniform. Ik
liep hard en viel op de zandige
grindweg, allebei mijn knieën ge
schaafd. Mijn vader mopperde een
beetje, zette me op zijn schouders
en zo kwamen we bij moeder aan
de achterdeur."
Jan den beer
Vader Jan was iemand die indruk
maakte op zijn kinderen - Adrie
was de jongste van drie dochters.
Eigenlijk had hij naar de am
bachtsschool willen gaan, maar
dat zagen opa en oma De Kraker
niet zitten. Werken was het pa
rool. In zijn vrije tijd deed hij aan
houtbewerking. Naast en onder
het schilderij in de hal heeft Adrie
proeven van haar vaders be
kwaamheid opgehangen: een ka
binet en enkele stoelen, allemaal
in mini-formaat. Hij maakte ook
ZATERDAG 30 NOVEMBER 2019 GO
Adrie van Overdulve-de Kraker in de hal van haar appartement in Terneuzen. Links het schilderij van haar ouderlijk huis in de Lovenpolder bij Hoek. Achter haar hangt het cer
tificaat van de Israëlische Yad Vashem-onderscheiding die in 1994 postuum aan haar ouders werd toegekend. foto peter nicolai
Opeens had
Adrie er
een zusje bij
JAN VAN DAMME
