'Het was bij ons een mix van twee culturen' D NEDERLANDSCH INDIË Schaal 1:10.000.000. 'Dat bezoek heeft me bewuster Moluks gemaakt. Ik geef dat door' 5 e Middelburgse Griffioen- wijk. We stappen de we reld binnen van Ellen Us- many. Haar achtergrond is Mo luks, dat wordt al snel duidelijk als ze vertelt over haar vader Sel- vianus - zeg maar Sippie - en haar moeder Jacomina - zeg maar Mientje. Selvianus koos voor het KNIL en trouwde volgens de wens van zijn moeder met Mien Sinay, de dochter van een Mo lukse KNIL-officier. Na hun hu welijk woonden ze op Java. Tij dens de bezetting van de Japan ners werd vader Usmany gevan gen gezet. In 1946 werd het paar herenigd. Vijfjaar later scheepten ze met drie dochters in op het schip Groote Beer, 'voor een tijde lijk verblijf in Nederland op dienstbevel van de Nederlandse overheid'. In de KNIL-kist zat de Persoonlijke Standaard Uitrus ting, de PSU, waaronder Selvia nus' baret en sabel. Via Kamp Amersfoort en Kamp Vught kwa men ze in het kamp aan de Seis- weg in Middelburg terecht. Toen in 1960 de Stromenwijk - de Mo- lukse wijk - gereed was, betrok ken ze daar een eigen huis. Daar werd Ellen in 1964 gebo ren als de jongste in een gezin van in totaal zes kinderen. Haar vader kreeg van zijn arts het advies om het rustiger aan te doen, de di verse functies binnen de Molukse wijk werden hem te veel. Om die reden, en omdat de ouders graag wilden integreren, verhuisde het gezin naar de in aanbouw zijnde wijk Dauwendale. ,,Mijn vader had al snel het idee dat een terug keer naar een onafhankelijke Re publiek der Zuid-Molukken een utopie was. Daarom vond hij dat we er hier, in Nederland, iets van moesten maken." In Dauwendale liggen de eerste herinneringen van Ellen: ,,We waren de enige donkere kinderen. Ik heb dat nooit als vervelend er varen, kinderen zijn daar niet zo mee bezig. Op de middelbare school, de Stedelijke Scholenge meenschap, leerde ik andere Mo lukse kinderen kennen. Mijn moeder had op een inlandse, Ne derlandse school gezeten en sprak daardoor goed Nederlands. Wij, de kinderen, namen dat van haar over. Ik weet het nog altijd: 'Wat praat jij bekakt', zei een ander Mo luks meisje tegen mij. Dat vond ik shocking. Oké, realiseerde ik me, ik hoor niet bij jullie. Bij de Ne derlanders ben ik met een andere huidskleur wel één van hen." „Indonesië was wel thuis bij ons. We stonden met z'n allen in de keuken om een rijsttafel te ma ken. Met oud en nieuw bakten we Molukse koekjes, Keu Bi Dji. Post van de broers van mijn vader in Indonesië werd altijd voorgele zen. Joop Sinay, een broer van mijn moeder, was gezagvoerder bij Garuda en kwam soms langs. Hij sprak met die mooie Indische klemtonen. Er hing een kaart van de Molukken. Maar we hadden ook een Zeeuws kabinet. En een Nederlands Statenbijbeltje. Het was een mix van twee culturen." ,,Mijn achtergrond is onderdeel van mij. In 1989 is mijn vader op Ambon begraven. Zijn begrafenis was mijn eerste kennismaking met het land van mijn ouders. Dat heeft me wel wat gedaan. Van Djakarta vlogen we naar de Mo- lukken. Boven Ambon zag ik de baai, ik kreeg kippenvel en moest gewoon huilen. Ik leerde er veel familie kennen. Wij waren alle maal in het zwart. Zij droegen geel, wit, alle kleuren, er werd ge lachen en gegeten. Wij voelden ons verwesterd. En leerden dat je het leven viert, bij geboorte, hu welijk en ook bij overlijden. Dat vond ik zo mooi. Dat bezoek heeft me bewuster Moluks gemaakt. Ik geef dat door aan mijn twee zoons." Het zwaard van haar vader, de klewang, is bij haar broer Sem in Zaandam. Ellen wilde het vorig weekeinde ophalen met het oog op de poesakamiddag in Vlissin- gen. Tot ze zich realiseerde dat ze met zo'n zwaard in de trein van verboden wapenbezit kon wor den beschuldigd. ,,Bij mijn broer ontdekte ik dat het in Zaandam is gemaakt, bij de firma Homburg. Heel bijzonder dat het zwaard nu terug is op de plek waar het is ge maakt." GO ZATERDAG 30 NOVEMBER 2019 108S0 NEDERLANDSCH-INDIE PRODUCTEN, Buitengewesten Schaal 1: 20.000.000. abMto SOOO Itiinuu (MuoipajJtil SSHO Legenda C Aanloüa unigu oiingtm A - -fafirtcagc centra V- St«*ith>olontginningen V' Tïnunnningon Goud - cn Ziiaeronü/inni Ataiufaanifxet ertj R v) Yolicxrubb»- Hp) - POi-ntagemlrbrr Pi - Peper Pi Pinang G Iitunbïr- j— M - Muskaatnoten m Portie BospX'. - I Posprxfdnc ten Cotvgxitmmn fcoprrt). P.VaJcüui Schouten - eil g.Biak 4750 Admiraliteits - eil ank 6 eehrink Hieuw leriani TOBIHCLtÉj OÈB>TS^-? ,ji Territory of LNew Guinea TOj FTE ARCHIPEL Aro«' - eil Niei iw-B ritUmn i PGotnaengapi, MOO Zuidwest^ - eil fj Papua- (Austr Gemenebest y faniinbar-eiL TiTToriaaet Nieuw- C uinee-t4J<± m 135° Molukken tijd IR 127,3 ar i ö.»o mi 200 tot2000 meten 2000M5000 meer dan SOOO Cart Inat. J.B.Wilters Ellen Usmany

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2019 | | pagina 53