Verbeterpotentie MONICA Als ze de kamer van Jongste Dochter staat te verven, krijgt Monica vanzelf fantasieën over een carrièrewissel. 'Jonkie' André Bakker (46) uit Andijk dom pelt in de garderobe een meegebrachte bos bloemen in een emmer water. Voor Anny, die beter en mooier zingt dan Carola, zegt hij. Hoe vaak hij Jan en Anny gezien heeft? Niet te tellen joh. ,,In 1987 ging ik voor het eerst. En ik ben hen altijd blijven volgen. Ontzettend jammer en erg dat ze als duo stoppen. Maar als fan moet je daarin mee gaan en met bloemen komen. Dus doe ik dat.'' Lies (60) en Hans (64) uit Badhoevedorp denken er een stuk luchtiger over. Zij: ,,Ik vind ze al veertig jaar leuk. Vroeger stond ik altijd te stofzuigen op het ritme van Jan en Anny en zag ik af en toe een flard van ze op een braderie. Dit is mijn debuut, en dus ook gelijk de laatste keer, qua echte liveshow." Hij: ,,Ik houd van allerlei stromingen: soul, rock-'n-roll, techno. Een beetje Dire Straits, een beetje Hazes. Dit vind ik geen verve lende muziek, maar twee keer vijftig minu ten? Dat lijkt me wel lang.'' Zij: ,,Je kunt het.'' Het worden geen twee keer vijftig, maar liefst twee keer zestig minuten die Hans moet uitzitten. Want eenmaal op gang kunnen Jan en Anny bijna niet stoppen, laten ze de zaal weten. Dan is het op naar huis. Jan wil morgen lekker vroeg tennis sen. Anny's programma: met de hond lopen, een handwas doen, kleindochter uit school halen en gestoofde schol eten bij vriendinnen. Voor de laatste gezamenlijke show in Nederland, in Utrecht, nodigen beiden hun complete entourage van vrienden, kinde ren en kleinkinderen uit. Hun aller-, aller laatste gezamenlijke optreden: dinsdag 31 december in Roemenië. Voor tienduizen den fans. Jan: ,,De laatste keer dat ik er was, moest ik skiondergoed kopen in de super markt. Zo koud. Dat moet ik nu meenemen in mijn koffer. Het wordt fantastisch. De mensen daar bléven de vorige keer door buigen en zullen dat ook straks doen. Zo mooi. Echt kippenvel.'' Edith, Lies en Hans wilden niet met hun achternaam worden vermeld. Het is een mooi moment. De Praxis-medewerker haalt de verfpot uit het mengapparaat, zet de 2,5 liter op de toonbank en trekt de deksel een stukje open om het resultaat te laten zien. Bieslookgroen deze keer. Goeie kleur, zegt hij instemmend. Ik sta er glimmend bij. Jongste Dochter krijgt een nieuwe kamer voor haar verjaar dag, in voetbalthema. Een groene muur, een zwarte muur, een voetbalveldtapijt op de grond, een lamp in de vorm van een bal en oma sponsort het voetbal dekbed. Drie weken geleden ben ik begonnen aan de klus, in de tussentijd logeert ze bij haar grote zus op de kamer. De eerste stap was het uitje naar de doe-het-zelfwinkel (o, al die verbeterpotentie die daar staat uitgestald!). Daarna het voorbereidende werk. Meubels in het midden van de kamer, laken eroverheen, plastic op de grond, randen afplakken, en toen kon eindelijk de eerste emmer open. Dopen, even uit- proberen, ja hoor, goeie kleur. Het is lang geleden dat ik ge klust heb. Te lang. Normaal denk ik om 9 uur 's avonds als de kin deren op bed liggen en de keuken schoon is: zo, deze dag is ook weer klaar. Misschien kijk ik nog een serietje op Netflix (The Crown! Topboy!) of surf een half uurtje nutteloos rond op mijn telefoon (Wordfeud, nog steeds), maar dan gaat het licht wel uit. Nu bonjour ik de kinderen naar bed, trek snel mijn verfkleren aan en voel me gelukkig. Als ik mijn handen na twee uur schoon- schrob laat ik soms zelfs stiekem wat verf zitten. In de hoop dat ie mand het ziet en ernaar vraagt. Terwijl ik sta te verven heb ik ook fantasieën over een carrière wissel. Zal ik mezelf laten om scholen tot doe-het-zelver? De hele dag muurtjes verven en vloeren leggen. Begin ik met mijn eigen huis als proefproject. Doe ik er een cursus binnenhuis architectuur achteraan, beetje ge voel voor styling kweken. Wel licht wat lessen meubelstof fering. Verhuur ik mezelf om eerst een huis op te knappen en het daarna aan te kleden. In de tussentijd stort ik me op de zwarte muur van de voetbalkamer. 'Kijk maar uit, over een jaar heeft je dochter vast een nieuwe hobby', hebben al tig mensen gewaarschuwd. 'Ik hoop het', zeg ik dan. 'Cheeeese' Nooit te beroerd om met fans op de foto te gaan. Monica Beek (42) is jour nalist. Ze woont samen met haar dochters van 11 en 9 en heeft een vriend. ZATERDAG 30 NOVEMBER 2019 29

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2019 | | pagina 117