'Mensen in de
buurt vragen
niet hoe het
met mij is, die
vragen: waar is
je moeder?'
Absolutely Fabulous. Nina had dyslexie, maar
ze was een studiehoofd; zat ze om elf uur,
half twaalf nog huiswerk te maken. Dan zei
ik: hou er toch mee op, ontspan! Dan zei zij:
mama, je weet niet wat je zegt.''
,,Ik heb tot mijn 62ste jointjes gerookt.
Elke avond eentje, na de voorstelling. En
hoe laat Nina ook thuiskwam, ik zat altijd
nog met Harald aan een wijntje. Maar ik
was ook streng, hoor! Keurig met mes en
vork spreken, geen Goede Tijden Slechte Tij
den kijken. Voor je het weet denkt zo'n kind
dat je de problemen in het leven moet aan
pakken zoals in een soap. Eigenlijk had ik
liever helemaal niet dat ze televisie keek,
maar als het dan moest, dan VPRO. Omdat
ik vond dat ik dat kind een alternatief moest
bieden, heb ik eindeloos geschilderd, ge
plakt, geknutseld en spelletjes gedaan.''
,,Na de dood van Harald heb ik meer dan
een halfjaar in een stoel gezeten. Beetje
drinken en jointjes roken van puur verdriet.
Natuurlijk maakte Nina zich zorgen. Maar
ook toen ben ik heel duidelijk geweest over
onze rollen: ik ben de moeder, jij bent het
kind en jij gaat niet voor mij zorgen.''
,,Ze heeft alzheimer. Ik heb me een slag in
de rondte gemantelzorgd. Sommige dingen
moeten nu eenmaal, hè. Je laat je moeder
toch niet verkommeren? Maar het ging niet
meer. Ze woont sinds februari in een ver
pleeghuis.''
,,Het kost me heel veel moeite. Mijn moeder
was altijd belangrijk voor me. Als zij zei: de-
ze voorstelling is goed, dan werd het geheid
een hit. Ik bedoel: je kan me uittekenen met
mijn moeder. Ze woonde hier jarenlang om
de hoek. Mensen in de buurt vragen niet
hoe het met mij is, die vragen: waar is je
moeder? Ik lunch nog altijd elke zaterdag
met haar en dan rijd ik haar een beetje door
de stad.'' Ze staart even voor zich uit. ,,Ik
kan na twee jaar godzijdank mijn eigen
leven weer oppakken en elke dag werken.
Daar geniet ik erg van, want ik hou veel van
mijn werk. Maar ik hou ook veel van mijn
moeder, ook al is ze er eigenlijk niet meer.
Ik vind het heel moeilijk."
De telefoon gaat. ,,Ik neem niet op, hoor."
Ze werpt toch een blik. ,,O, deze moet ik
nemen! 'Hoi liefje. Ik vroeg me af waar je
ging eten. Oh. Ik dacht: wie weet kunnen
we samen eten maar dat gaat dus niet. Bel
je vanavond even hoe het was, schat? Oké
lieverd, veel plezier. Je kan het hè, je kan
het! Daag!' Mijn adoptiezoon.''
,,Art-Jan de Vries. Die doet al zo'n jaar of
twintig mee in mijn gezin. Hij is een thea
termaker die op zijn zestiende wegliep uit
een streng-christelijk Fries gezin om in
Rotterdam zichzelf te kunnen worden.''
,,Nina's vader zie ik nog altijd. Dat kostte
even wat knarsetanden natuurlijk. Het was
heus niet zo dat ik zei: (stemmetje) 'o joh,
ben jij verliefd geworden op een ander?
Nou, prima hoor!' Tuurlijk niet! Het hielp
dat ik mijn nieuwe grote liefde Harald te
genkwam. Vanaf dat moment kon ik veel
gemakkelijker verkroppen dat Bernard was
vertrokken.''
„Inmiddels zijn we 25 jaar verder, we zijn
al weer lang dik met elkaar. Tegenwoordig
zit ik een paar weken per jaar met hem in
zijn huis in Frankrijk en dan hebben we het
heel gezellig. Geen verkering, gewoon
vriendschap. Heel mooi vind ik dat.''
Ze is trots op haar grote samengestelde
gezin, zegt ze. ,,Daar heb ik veel voor moe
ten slikken, maar het is me gelukt iedereen
binnenboord te houden. Ik had al een kind,
Harald bracht drie kinderen mee, toen
kreeg Bernard nog drie kinderen - leuke
jongens, die ook graag hier zijn. En ik ben
42 jaar geleden voogd geworden van een
meisje over wie ik me sindsdien erg heb
ontfermd.'' Ze zwijgt even.
,,Het is altijd mijn bedoeling geweest
om - zet een stemmetje op - een heel wijze
vrouw te worden. Met haar eigen stem:
,,Dat lukt me niet altijd, hoor. Maar ik ben
wel een eind gekomen.''
PASPOORT
Louise Diana
Wilhelmina
Catharina Luca
Privé
U heeft wel altijd voor uw moeder
gezorgd.
Hoe is dat voor u?
Adoptiezoon?
U lijkt een extented family te hebben.
Geboren
18 oktober 1953
in Rotterdam.
Opleiding
Academie voor
Expressie.
Loopbaan
Begin jaren 80 speelt
ze verschillende
typetjes in de serie
Rok en Rol. Ze doet
mee aan reclame
spotjes voor de
thuiszorg en een
energieleverancier.
('Milieu, milieu?! Man,
ik kom uit een voor-
tréffelijk milieu!').
Speelt op De Parade
en in Het Klokhuis,
Ja zuster, nee zuster
en 't Schaep met de 5
pooten. In het theater
is ze onder andere te
zien in De ingebeelde
ziekte en in Augus
tus: Oklahoma. Ze
ontvangt verschil
lende theaterprijzen.
Was getrouwd met
Harald van der
Lubbe, die in 2008
overleed. Dochter
Nina is regisseur van
animatiefilms.
ZATERDAG 30 NOVEMBER 2019 13
