WIM HOFMAN
Kreeft
ga
9
Op maat gemaakt vervoermiddel spoorloos na ziekenhuisopname
Op een mooie dag gingen John en
ik een mooie kreeft halen in Yer-
seke. We waren niet de enigen die
kreeft wilden. Op de Havendijk stond al
een lange rij liefhebbers van kreeften.
Volgens John willen de meeste mensen
Canadese kreeften die worden ingevlo
gen. De Canadezen wikkelen de kreeften
in kranten. Hij weet alles en was toen nog
een leesbevorderaar. Krant en kreeft
vond ik wel een merkwaardige combina
tie, waar ik niet zo gauw op zou zijn ge
komen.
Wij waren als laatsten aan de beurt. In
de bak van de kreeftenhandelaar lag nog
maar één kreeft. Maar wat voor een! Het
reusachtige dier konden we amper dra
gen! John droeg de formidabele kop en de
puntige scharen en ik de staart. We wa
ren erg blij dat we het dier in de auto
konden krijgen. 'Voorzichtig!', zei de
kreeft, toen we de klep dicht wilden
doen.
Thuis legden we de kreeft in het gras.
We hadden een meer dan manshoge ke
tel met water die we op stenen hadden
gezet zodat we er een flink houtvuur on
der konden maken. Het was hard wer
ken.
'Wat doen jullie?', vroeg de kreeft.
'Een mooie Oosterscheldekreeft', zei
John.
'Hoe weet je dat?', vroeg de kreeft wat
kribbig.
'Canadese kreeften zitten in Canadese
kranten', antwoordde John. Hij legde een
stuk of wat PZC's over de kreeft.
'Wat moet ik daarmee?', zei het beest.
'Er staan soms leuke dingen in', zei
John. Hij had geen zin om met die kreeft
te discussiëren.
Het vuur brandde inmiddels fantas
tisch. Het water ging dampen en borre
len.
'Het kookt', zei de kreeft, die geen be
hoefte had aan krant lezen. Zeker niet op
dat moment.
John en ik stroopten onze mouwen op
en wilden het dier oppakken. Maar dat
hadden we gedacht. Het werd een
woeste worsteling en de kreeft bleek veel
sterker dan wij te zijn. En hij had scharen
en veel stevige poten met rare punten
eraan. Hij vocht voor zijn leven en wij
niet. Wij gaven het al gauw op.
'Is de Westerschelde ook goed?', vroe
gen wij, toen we de kreeft richting zee
droegen. De Westerschelde was ook
goed. En zo belandden John en ik in het
water van de Westerschelde.
Op 16 oktober bezocht Joris met
zijn ouders het ziekenhuis waar hij
geopereerd zou worden. Zijn rol
stoel kon niet op de kamer blijven
en werd op de gang gezet. Ander
halve week later bleek Joris' stoel
toch in de weg te staan. ,,Vandaar
dat de verpleging een ander plekje
voor de rolstoel zocht", zegt Joris'
moeder Anita de Kok. ,,We hoefden
ons geen zorgen te maken. Maar
toen mijn man op 7 november de
stoel wilde ophalen om hem alvast
mee naar huis te nemen, bleek hij
spoorloos. Ze hebben alles afge
zocht, maar hij bleef kwijt."
Ze snapt er niks van. De rolstoel
van J oris is een apart model. Geheel
op maat gemaakt. ,,Het is niet een
stoel waar iedereen zomaar in kan
stappen. Hij is echt speciaal voor Jo
ris gemaakt. Het kan toch niet dat
iemand die stoel ziet en denkt 'dat
gaat wel heel makkelijk hier' en
hem vervolgens meeneemt?"
Welzorg
Wilbert Dekkers van Welzorg le
verde Joris de stoel. Zijn organisatie
is ook slachtoffer omdat de verzeke
ring de vermissing niet dekt. ,,Het
is een maatwerk rolstoel. De kus
sens in de stoel zijn speciaal voor
hem gemaakt. Het duurt weken
voor dat weer vervangen is en wij
moeten voor de kosten opdraaien
omdat onze middelen WA verze
kerd zijn."
Intussen kan Joris geen kant op.
Vanwege de operatie moet hij nog
een poos in bed blijven, maar zon-
der zijn rolstoel heeft hij ook geen
keus. Als noodmaatregel wordt een
andere stoel aangepast, maar dat is
toch niet hetzelfde als zijn eigen
rolstoel.
Joris' zus Denise zette de ver-
miste rolstoel op Facebook omdat
haar broer er echt van afhankelijk is.
Het artikel werd honderden keren
gedeeld, maar nog steeds is de rol-
Misschien is ie
gestolen, misschien
heeft iemand hem
wel geleend en durft
hij hem nu niet terug
te geven, uit
schaamte
stoel zoek. Moeder Anita blijft ho
pen. ,,Je weet het niet. Misschien is
ie gestolen, misschien heeft iemand
hem wel geleend en durft hij hem
nu niet terug te geven, uit
schaamte."
Boze opzet
René Maas, woordvoerder van zie
kenhuis ZorgSaam bevestigt het re
laas van Anita de Kok en sluit boze
opzet niet uit. „Uiteraard is het zie
kenhuis op dit moment nog volop
bezig te achterhalen wat er is ge
beurd met de rolstoel. Diefstal kan
hierbij helaas niet worden uitgeslo
ten. We betreuren het dat de rol
stoel verdwenen is en zijn in ge
sprek met de gedupeerden om hen
zoveel mogelijk te helpen met het
terugkrijgen van de rolstoel of een
vervangend exemplaar."
vrijdag 22 november 2019
GO
De wereld van Wim Hofman, schrijver/illustrator
CV
Waar is de rolstoel van Joris?
Joris de Kok (24) uit Oostburg
ging in zijn rolstoel naar zieken
huis ZorgSaam in Terneuzen
maar kwam een maand later
zonder weer thuis. Zijn stoel
was kwijtgeraakt. Het zieken
huis is afgezocht, zonder resul
taat.
Guido van der Heijden
Terneuzen
Joris de Kok met een foto van zijn verdwenen rolstoel. foto peter nicolai
- Anita de Kok, moeder van Joris
