Zeeuwse knoop heeft nu ook pasta als loot aan de stam
ZEELAND 11
Zuiderburen
CATH LUYTEN BOEK OVER STILTE
Het soms jachtige tv-wereldje was even niet
meer besteed aan presentatrice Cath Luyten
(42). Het resultaat ligt sinds kort in de boekhandel.
In Silence, please!gaat Cath op zoek naar rust en
stilte. Vreemd genoeg verliet ze, toen ze jong was,
Koewacht, waar ze opgroeide, vanwege de
stilte. Keert ze door de zoektocht
naar stilte straks terug naar
Zeeuws-Vlaanderen?
Kunstenares Delphine Boël
heeft een ander gevoel bij stilte. Ze
ziet stilte als een wapen. Ze wil dat
de Belgische koning Albert haar
eindelijk erkent als zijn dochter,
maar hij en de koninklijke familie
hulden zich in stilzwijgen. Het is
één van de dingen die Cath leerde
door het boek. ,,Voor
mij is stilte iets
Voor een goed begrip,
Cath Luyten legt de lezer
niet uit hoe en waar we
de stilte in een vaak te
hectische wereld kunnen vinden.
„Nee, ik wil dat absoluut niet pre
tenderen. Ik ben zeker geen stilte
goeroe en het is ook geen geiten-
wollensokkenboek (lacht). Ik ben
bij bekende mensen thuis geweest
om met hen te reflecteren over de
stilte. Dat was een mooie
kapstok om tot de diepste
zieleroerselen van mijn
gesprekspartners te ko
men. Dat heeft voor heel
mooie inzichten gezorgd
waar ik zelf veel aan heb ge
had. En ik hoop dat dit ook
voor de lezers het geval zal
zijn."
Cath Luyten sprak onder
anderen met de in Neder
land bekende muzikant
Guido Belcanto. Hij ver
huisde van het drukke Ant
werpen naar een hutje in
Kempens bosgebied.
sasfe.
dat positief is. Ik trek vaak in de
winter naar Groede. Absolute
stilte is daar niet aanwezig. De
wind waait, je hoort de golven van
de zee of een paard dat galoppeert.
Maar ik vind daar wel rust, dat er
vaar ik als stilte. Dat is voor wel
meer mensen zo.''
,,De stilte van haar vader was
voor Delphine echter zeer pijnlijk.
Daar was ik me nooit van bewust.
Psychiater Dirk De Wachter ver
telde mij ook over de negatieve
kant van stilte. Er zijn mensen
voor wie stilte te maken heeft met
een trauma, voor wie stilte hele
maal niet heilzaam is."
In alle gesprekken over dit
boek komt nog iets anders naar
voren. Het thema stilte zou he
lemaal niet stroken met Caths
imago. „Ik hoop dat het nu
bijgestuurd is. Het is makke
lijk om in hokjes te denken.
De stille kant van mij zie je
zelden op tv, ook omdat het
daar mijn taak is om vragen
te stellen. Wie mij persoon
lijk kent, weet wel beter. Ik
ben iemand die in stilte de dingen
verwerkt. Dat nemen mijn vrien
den me weieens kwalijk,
dat ze mij dan een
tijdje niet meer
zien. Goed, zelf
bezit ik ook
wel vooroor
delen, hoor.
Dan trek ik
op reportage met de gedachte dat
iemand wel zus of zo in elkaar zal
steken. Vaak kom ik dan terug met
een veel rijker beeld over die per
soon."
Cath Luyten zoekt dus de rust in
Groede op. Denkt ze dan aan een
definitieve terugkeer naar
Zeeuws-Vlaanderen? ,,Dat spookt
regelmatig door mijn hoofd. Ik ben
in Koewacht wel op de loop ge
gaan, omdat het er zo rustig was,
dat is nogal contradictorisch
(lacht). Ik was toen nog heel jong,
Ik trek vaak in de
winter naar Groede.
Absolute stilte is daar
niet aanwezig
-Cath Luyten
natuurlijk. Nu woon ik al heel lang
in een stad. Ik maak daarom stil
aan de balans op. Waar voel ik mij
het best? En ik moet eerlijk zeggen
dat de rust bij mijn ouders in Koe
wacht vaak beter aanvoelt dan de
drukte in Antwerpen. Een huisje
in Zeeuws-Vlaanderen straks,
waarom niet? Die heerlijke leegte
staat eigenlijk synoniem voor
stilte. In Vlaanderen zijn er maar
weinig echte stiltegebieden. In
Zeeuws-Vlaanderen kom je daar
veel dichter bij in de buurt."
Het eerste boek is er nu. Smaakt
het naar meer? „Ik moet zeggen
dat ik hier erg van heb geno
ten. Ik vond het echt heel
leuk. De verhalen van mijn
gesprekspartners bracht
ik al in beeld voor tv.
Dit is toch iets an-
|k ders. Het is voor mij
l de puurste vorm
I van een verhaal
I brengen. En dat be-
W viel me erg. Ik heb
V nog ideeën zat.
De boerderijwinkel van Buijsrogge
in Goes heeft de primeur. Daar ligt
de Zeeuwse pasta in de vorm van de
Zeeuwse knoop vanaf vandaag in
het rek. ,,Binnenkort volgen meer
streekproductenwinkels", zegt An-
dré Roubal. „Pasta verbindt streek
producten als vis, mosselen en
groenten."
Roubal speelt al langer met het
idee van een eigen pasta. Hij en zijn
vrouw Marijk geven Italiaanse
kookworkshops in een tot keuken
omgebouwde boerenschuur. An-
dré, die eigenlijk Andrea Lorenzo
heet, heeft Italiaans bloed. Roubal
was vaak in Italië om voor zijn zieke
zus te zorgen. „Urenlang keken we
naar een kookprogramma op een
pastaschool. Altijd heb ik tegen
mijn zus gezegd: we gaan samen op
les. Zover is het nooit gekomen.
Mijn zus overleed."
Toch komt hij de belofte aan zijn
zus na. Als zijn dochter voor studie
naar Italië verhuist, gaat hij mee.
Met maar één doel: naar de pasta-
school uit het televisieprogramma.
Hij meldt zich aan, loopt een week
mee en leert de fijne kneepjes van
het vak. Terug in Nederland ont
staan de eerste workshops.
Als Roubal zijn eigen pasta
maakt, wil hij dat alle ingrediënten
van Zeeuwse bodem komen. Dat is
meteen de eerste uitdaging. ,,Tar-
wemeel uit Nederland is in prin
cipe ongeschikt voor pasta" zegt hij.
De oplossing is echter vlakbij. Zijn
buurman Leon de Winter produ
ceert onder de naam Tarwecirkel
hoogwaardige baktarwe voor bak
kers. Als Roubal die tarwe gebruikt,
ontdekt hij dat je wel degelijk pasta
kunt maken van Zeeuwse tarwe.
,,Als de ingrediënten Zeeuws zijn,
moet de vorm dat ook zijn", zegt
Marijk. ,,Dan kun je niet om de
Zeeuwse knoop heen."
Er zijn al plannen voor nieuwe
varianten, zoals met zeekraal.
dinsdag 19 november 2019
'De stille kant van mij zie je zelden'
In de rubriek Zuiderburen
werpen we wekelijks
een blik over de Belgische
grens. Deze week:
Cath Luyten.
Dominique Piedfort
Koewacht
Cath Luyten: ,,Ik ben iemand die in
stilte de dingen verwerkt.''
FOTO CHARLIE DE KEERSMAECKER
W Silence, please! van
Cath Luyten, uitgege-
ven door Manteau, telt
H 192 bladzijden, richt
prijs is 23,50
euro.
Pasta in de vorm van de
Zeeuwse knoop. Die is er nog
niet. Maar daar brengen André
en Marijk Roubal uit Kwaden-
damme vanaf vandaag verande
ring in met hun eigen Zeeuwse
pasta. Gemaakt van tarwe die
om de hoek groeit. En dat op
zich is al uniek.
Kwadendamme
Marijk en André met hun Zeeuwse pasta. foto johan van der heijden
