Wat je leert als het noodlot je keihard treft Ex-voetballer Michel Boerebach (56) verloor zestien jaar geleden twee zoons bij een auto-ongeluk. Hij ging door een diep dal, beschreven in het boek Hoi papa. Zijn levenslessen bieden lotgenoten troost. Boerebach ziet het nu als een voorrecht zijn overleden zoons gekend te hebben 5 vriend. Dat lukt aardig. Het is niet erg om verdrietig te zijn. Boerebach heeft geleerd aan de mooie dingen te den ken die hij heeft meegemaakt met zijn overleden zoons. Hij ziet het nu als een voorrecht om beide jongens gekend te hebben. Zo denken stopt het lijden een beetje. Na boosheid komt vergiffenis In de auto die verongelukte zaten zes mensen. Dora reed, een vrien din zat naast haar, op de achterbank zaten vier kinderen. Dora raakte zwaargewond, Lesley en Sven overle den, de andere drie raakten lichtge wond. Het ongeluk gebeurde doordat een andere automobilist de weg wilde kruisen en hun auto over het hoofd zag. De veroorzaker heeft in de gevan genis gezeten. Boerebach heeft wraakgevoelens gekend, hij heeft hem dood gewenst. Op de vraag of Boerebach hem kan vergeven, moet hij nadenken. Hij knikt voorzichtig. ,,Ja, ik denk het wel. Nu wel.'' e ogen van Boerebach glinsteren wanneer hem wordt gevraagd naar de ondertitel van het boek, 'De herrijzenis van Michel Boerebach'. ,,Alsof ik een soort Jezus ben'', zegt hij grijnzend. Hij weet wat lijden is, maar Boere- bach is zeker geen Jezus. Daarvoor heeft hij te veel uitgespookt wat God verboden heeft. Hij is voormalig profvoetballer, begonnen in 1982 bij Go Ahead Eagles uit Deventer. Later speelde hij bij Roda JC, FC Twente, PSV en het Spaanse Burgos. Boerebach stond bekend om zijn snoeiharde pegels. In juli 2003 verloor hij zijn zoontjes Lesley (12) en Sven (9) bij een auto ongeluk in de Flevopolder. Dora, zijn ex-vrouw, raakte zwaargewond. Hij zoop zichzelf net niet kapot. Hij bezocht psychiaters, psychologen en hulpgroepen. Met journalist Eddy van der Ley schreef Boerebach een boek. Nooit gedacht, maar hij staat op zaterdagen weer langs het veld, bij wedstrijden van derde zoon Lyns, die hij kreeg met zijn huidige partner Angela. Zijn leven noemt hij nu weer draaglijk. Boerebach hoopt dat zijn boek inspi reert en troost biedt. Welke levens lessen zijn eruit te halen? »Geef elkaar de ruimte in de liefde Angela Lucassen en Michel Boere- bach leerden elkaar in 2000 kennen in het spelershome van Go Ahead Eagles. Hij was ex-speler, zij stond achter de bar. Boerebach was op dat moment gescheiden van zijn eerste vrouw Dora en vader van Lesley en Sven. Angela sloot de kinderen in het hart. Boerebach en zijn zoons trok ken bij haar in. Angela lag gelukkig goed met Dora: ze dronken koffie en rookten als gekken. De liefde tussen Michel en Angela is beresterk, ook na het overlijden van de jongens. Ze kregen Lyns. Boerebach had de naam bedacht na gegoochel met de letters van Lesley en Sven. Lyns kreeg het oude kamertje van Sven en Lesley. Hun foto's hangen aan de muur, 'zodat ze over hun kleine broertje kunnen waken'. In 2011, toen Lyns 4 jaar was, zette Angela haar vriend op straat. Drank had hem te veel in zijn greep. Ze wonen nog steeds niet samen, maar zien elkaar elke dag. Boere- bach: ,,Zonder haar had ik het nooit gered''. Als dank wil hij haar graag een dakkapel geven, 'want dan past Boerebach er makkelijker bij'. Hij wil zo graag terug. Vraag hulp aan je beste vrienden heeft een paar vrienden waar hij altijd op terug kan vallen, zoals oud ploeggenoot René Eijkelkamp. Ze leerden elkaar kennen bij de jeugd opleiding van Go Ahead Eagles. Een klein ego en dezelfde, droogkomi sche humor bracht ze samen. Ze hadden beiden een snorretje en een lange mat in de nek. Boerebach kreeg op dinsdagavond 22 juli 2003 bericht van een motor agent: 'Je oudste zoon is kapot en je jongste zoon ligt kritiek'. Boerebach belde Eijkelkamp, of hij hem en Angela naar het VU Medisch Cen trum kon brengen. Het werd een dollemansrit in de regen. Eijkel- kamp was er een paar dagen later ook bij toen artsen zeiden dat Svens leven niet meer te redden was. Eij- kelkamp is de vriend die hem door de jaren na het ongeluk heen sleepte. Ze delen veertig jaar vriendschap. m Verdoven is geen oplossing Boerebach heeft zichzelf net niet doodgedronken. Soms dronk hij zeven flessen goedkope supermarkt wijn per dag. Hij is opgenomen in klinieken en opvangtehuizen. Boere- bach besloot hulp te zoeken bij Wim Kieft, ervaringsdeskundige en voor malig ploegmaat bij PSV. Hij wilde verder met zijn leven. Ze praatten veel en gingen naar bijeenkomsten voor alcoholisten. Kieft drinkt geen druppel meer, Boerebach drinkt soms: van de verslaving is hij af. Alcohol verdooft, zegt Boerebach. Na de dood van Les en Sven wiïde hij verdoofd worden. Maar drank maakt te veel kapot. ,,Drank is de reden waarom ik niet meer bij Angela woon.'' Verdriet is geen vijand, maar een vriend arm genomen. Toen hij nog onbe vangen door het leven ging, vond hij zulke 'zweefneven' iets voor watjes. Mental coach Ben Middelkamp wist hem te raken. Zijn stelling: zie het verdriet niet als een vijand, maar als PC ZATERDAG 16 NOVEMBER 2019 'Het is niet erg om verdrietig te zijn' Michel Boere bach hoopt weer te kunnen samenwonen met zijn vriendin Angela. Zij zette hem het huis uit omdat hij te veel dronk. FOTO VINCENT JANNINK m Hoi papa, de herrijzenis van Michel Boerebach van Eddy van der Ley is verschenen bij Boekengilde (€20) JEROEN KREULE Boerebach, geen allemansvriend, Boerebach heeft een coach in de

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2019 | | pagina 77