'Hoe is het om je hele
leven samen te wonen
met mensen die je niet
zelf hebt uitgekozen?'
Wie is Aafke
D0ltiElJ
CoricfpT
Midden in Zwolle staat een imposant
bruin bakstenen gebouw. Met zijn hoge
kerktoren en gevels vol nissen en ornamen
ten doemt het hoog op boven de daken van
de omringende woonwijk.
Als ik op een vroege donderdagochtend
op het scherm van mijn telefoon tuur om
de routeplanner te volgen, moet ik even la
ter hard om mezelf lachen. Natuurlijk heb
ik geen routeplanner nodig: een klooster is
geen rijtjeshuis of een vierkante loods op
een industrieterrein waar je drie keer om
heen moet lopen voordat je de ingang hebt
gevonden; het is een klooster! Een iconisch
gebouw dat niet alleen in metaforische zin
de weg wijst, maar ook in fysieke zin het
middelpunt van de gemeenschap vormt.
Samen met twee andere singer-songwri
ters ben ik uitgenodigd om drie dagen mee
te draaien met de dominicanenbroeders die
hier nog wonen. Zelf was ik nooit op het
idee gekomen. Sterker: ik wist helemaal
niet dat er nog broeders en zusters in Ne
derlandse kloosters wonen. Ik dacht dat
kloostergemeenschappen inmiddels letter
lijk waren uitgestorven. De jongste broeder
die ik heb gekend, was een vriend van mijn
opa, en hij is inmiddels alweer een jaar of
tien dood.
Ik was dan ook verbaasd toen ik werd
gevraagd drie dagen te wonen en werken
tussen de broeders, daar een nummer te
schrijven over Maria en dat te spelen tijdens
een kloosterconcert.
Ik ben nieuwsgierig en zei ja.
komt door de geur. Het ruikt hier naar het
huis van mijn opa en oma in Brabant. Naar
stoffige tafelkleedjes, hoge plafonds, naar
een kan zwarte thee en gekookte aardap
pels. Ik word ontvangen in het kantoor
gedeelte van het enorme klooster, waar
de naambordjes gekalligrafeerd zijn maar
de medewerkers verrassend jong.
Even later word ik voorgesteld aan de vijf
broeders die hier nog wonen: Jan, Wijbe,
Dominicus, Jozef en Ben. Ze zitten in hun
gezamenlijke woonkamer die eigenlijk te
groot is voor vijf mannen op leeftijd. Twee
enorme zithoeken met banken en stoelen
in verschillende tinten bruin, een grote
eikenhouten eettafel, houten lambrisering,
antieke kasten en kruisbeelden aan de
muren. Het ruikt hier niet alleen naar de
woonkamer van mijn grootouders, het ziet
er ook vrijwel exact zo uit.
De vijf mannen zitten aan de eettafel.
Nadat we ons hebben voorgesteld, weet
ik niet goed wat te zeggen, dus begin ik
over de lijst met speeldata van PEC Zwolle
die op tafel ligt.
,,Die lijst is van Jan, die heeft twee sei
zoenskaarten. Je kunt intekenen om mee te
gaan naar een thuiswedstrijd", zegt Wijbe.
Jan is met 79 jaar de jongste van de vijf;
uiterst energiek en met een jongensachtige
blik. Hij rookt sjekkies en neemt ons op
vrijdagavond mee naar de kroeg. Bij een
pilsje mogen we hem het hemd van het lijf
vragen, en hij geeft met veel plezier open
hartig antwoord.
Hoe is het om je hele leven samen te
wonen met mensen die je niet zelf hebt
24
Aafke Romeijn (32)
zingt, schrijft, twit-
tert en blogt over
politiek, feminisme,
haar kat Henk en
slechte tv-program-
ma's.
Vorig jaar kwam
haar debuutroman
Concept M uit,
waaraan ze later
het album M toe
voegde. Op M (haar
vierde plaat) werkte
ze samen met on
der andere muzi
kant Spinvis, haar
ouders, zusje en
haar man Bram.
Daarnaast schrijft
Romeijn regelmatig
voor Vrij Nederland
en is ze columnist
voor LINDA. Op
Twitter is Romeyn
open over haar
depressies. Ook
behartigt ze de
belangen voor mu
zikanten in Europa.
Live kun je haar de
komende weken
zien in 't Paard in
Den Haag op 20
november, 24 no
vember in Hedon
(Zwolle), 26 novem
ber in Paradiso
(Amsterdam) en
27 november in
Vera (Groningen).
Bij binnenkomst word ik meteen overwel
digd door een gevoel van weemoed. Het
