II
Zoutelandse burgerslachtoffers oorlog krijgen een gezicht
7
HOTEL RESTAURANT PICCARD ZESTIG JAAR
In zes decennia
Hotel Restaurant
Piccard is veel
veranderd. Maar de
gastvrijheid en de
verse waren in het
restaurant blijven
de uithangborden
van het Vlissingse
viersterren-
etablissement.
Piccard is een begrip in
Vlissingen. Veel ou
dere inwoners vierden
er hun bruiloft. Voor
een huwelijksjubileum
of bijzonder kroonjaar komen ze
nog steeds graag terug naar de
Badhuisstraat. Hetzelfde geldt
voor buitenlandse (bad)gasten.
De meeste twee, drie weken va
kantie vierende gasten zijn met de
oprichters van het hotel-restau
rant verdwenen, maar ook Piccard
profiteert van de populaire week-
einduitjes en korte vakanties van
de huidige toerist, weet Jet Koke
laar.
Kokelaar is hoofd receptie en
leidt met haar man René van Ol-
denbeek, die het restaurant aan
stuurt, en hoofd van de keuken
brigade Anthon Langeveld het ho
tel-restaurant. Samen met Stijnie
Wieringa, weduwe van André Pe-
kaar, is het trio eigenaar van Hotel
Restaurant Piccard.
De vader van André, Philippus
Leendert Pekaar, nam met zijn
vrouw Elizabeth Neeltje Pekaar-
Lokerse in 1959 pension Beekman
over en herdoopte het logement al
snel tot Hotel Restaurant Piccard.
Piccard was een wat speelse, inter-
nationaal en deftig klinkende ver
sie van Pekaar, vond de van oor
sprong Yersekse familie.
,,De Pekaars waren na de waters
nood hun voormalige mosselhan-
del kwijt en hadden in 1953 het
nachtcafé Victoria, beter bekend
als De Vic, overgenomen", vertelt
kok Anthon Langeveld.
Het echtpaar Pekaar ruilde De
Vic waarschijnlijk voor een hotel
restaurant om zich meer op logies
en eten te richten. Het trio huidige
bedrijfsvoerders dacht dat Philip-
pus de dancing aan de boulevard
verkocht vanwege de dijkverzwa
ring, maar die blijkt pas in 1973 -
twee eigenaren na Pekaar - tot
sluiting van De Vic te hebben ge-
leid, meldt Vlissingen Dronk.
Hoewel ze het begin van Piccard
niet meemaakten, zijn Langeveld,
Van Oldenbeek en Kokelaar ver
groeid met het fameuze hotel-res
taurant. Langeveld staat al 36 jaar
in de keuken en Van Oldenbeek en
De gemeente moet
niet roepen dat de
stad ruimte heeft
voor 2000 extra
bedden
Kokelaar zijn er respectievelijk
ruim 32 en ruim 30 jaar werkzaam.
Ze hebben een groot deel van de
uitbreidingen van het bedrijf mee
gemaakt. Van de jaren zeventig tot
begin jaren negentig had Piccard
een dependance aan de overkant
van de straat. Na de aankoop van
(in diverse fases) drie buurpanden
ontstond het huidige hotel met 45
kamers, waarvan een aantal fami
lievertrekken.
Enkele Duitse families komen al
decennia elke zomer een paar we
ken naar Piccard. Maar ook zake
lijke gasten - die tijdelijk bij bij
voorbeeld Damen, haven- of off
shore-bedrijven moeten zijn - en
mensen die een weekeindje weg
zijn, weten het hotel te vinden. Ze
waarderen de gastvrijheid en de
versheid. Groenteboer Adri
Trimpe ging er tot de sluiting van
zijn zaak prat op dat Piccard alleen
verse waar van een echte groente
man wilde hebben.
Het nieuws dat Vlissingen door
beoordelaars op Zoover tot tweede
aantrekkelijkste stad in den lande
is verkozen, verheugt de huidige
eigenaars. ,,Maar", waarschuwt
Kokelaar ,,dan moet het gemeente
bestuur niet gaan roepen dat de
stad ruimte biedt voor tweedui
zend extra bedden. De mensen
waarderen Vlissingen juist, omdat
de kust niet stampvol is ge
bouwd."
ZOUTELANDE De oorlogsslacht
offers van Zoutelande hebben een
gezicht gekregen. Het lukte Rogier
Koppejan (79) en enkele andere
inwoners van het kustdorp om fo
to's op te sporen van alle dertig
burgerslachtoffers. Daarbij hoorde
hij vaak schrijnende verhalen.
Over David Wijkhuijs (foto) bij
voorbeeld. Deze inwoner van Zou-
telande werkte vanaf 1942 ge
dwongen in het Duitse Dresden.
Zes weken na thuiskomst was de
26-jarige man betrokken bij een
noodlottig munitieongeval. We
gens de inundatie hielp hij met het
leeghalen van schuren. Daarbij
stootte hij met een vaarstok tegen
een mijn, raakte zwaargewond bij
de daaropvolgende explosie en
overleed enkele dagen later in het
ziekenhuis. Koppejan: ,,Zo kort na
terugkeer al."
Het boekje met foto's en verha
len van de burgerslachtof
fers werd gisteren ge
presenteerd bij de
75-jarige herden
king van de be
vrijding van
Zoutelande. Daar
worden elk jaar
de namen van de
slachtoffers voor
gelezen. Maar Kop
pejan vond dat zij
ook een gezicht moes
ten krijgen. „Want er zijn
steeds minder mensen die weten
wie het waren."
Ko Dominicus behoorde ook
bijna tot de burgerslachtoffers,
vertelde hij voorafgaand aan de
presentatie. Hij ging 29 november
1944 van Zoutelande naar Westka-
pelle om de schade op te
nemen aan het familie
bedrijf. Om daar te
komen stak de toen
15-jarige jongen
met een klein
bootje het
stroomgat bij
Westkapelle over.
Na de inspectie, 'al
les was vernield',
bleek dat vijftien
mensen terug wilden
met het bootje. „Te veel, maar
het was het laatste bootje van die
dag dus iedereen mocht mee. Ik
moest roeien en alle passagiers
stonden. Eén vrouw raakte halver-
wege in paniek waardoor het
bootje omsloeg." Hij probeerde sa
men met twee 18-jarige vrou
wen, Pieternella Janse en
Jacoba van Sluis
(foto), zich te red
den. „Maar wij
kwamen in een
draaikolk terecht
en zij werden als
een tol naar be
neden gezogen
waarbij hun mut
sen van het hoofd
schoten. Ik zat meer
aan de buitenkant en
werd net niet omlaag gezogen."
Voor zijn gevoel worstelde hij nog
uren om de kant te bereiken. ,,Ik
was zo moe, ik had het bijna opge
geven. Heb zelfs gebeden tot God
dat Hij mijn ouders zou troosten."
Het lukte uiteindelijk de kant te
bereiken. Daar hoorde hij dat
maar liefst zes mensen wa
ren verdronken.
Tijdens de herden
kingsdienst in Zou
telande werd ook
stilgestaan bij de
militairen van het
48e Royal Marine
Commando die
stierven in de strijd
om de bevrijding van
Walcheren en Zoute
lande. Dat waren er 31 waar
van het merendeel nog geen 24
jaar oud was. Leon DeWitte las
hun namen voor en zei dat tijdens
de strijd niet alle helden overle
ven.
dinsdag 5 november 2019
Piccard klonk deftiger dan Pekaar
René Hoonhorst
Vlissingen
de roem van het Vlissingse Hotel Restaurant Piccard.
Jet Kokelaar, Anthon Langeveld
FOTO DIRK-JAN GJELTEMA
en René van Oldenbeek verlengen
-Jet Kokelaar, Piccard