Weer even thuis Terug naar de plek van je jeugd
9
Dat rebelse is
altijd een stukje
van mijn karakter
gebleven
Ze werd geboren in een vrijstaande
arbeiderswoning in de Willem
Zelleweg in Goes. Marianne Coumou
(56) was als kind graag tegendraads
en genoot van het leven aan het
treinspoor. ,,De spoorwegovergang
was een belangrijk onderdeel."
Zeeuws meisje
Coumou werd als basisscholier bij
toeval een bekende Zeeuw. Ze
schitterde in een reclamespot van
Zeeuws meisje, het welbekende
margarinemerk. ,,Een reclamebu
reau uit Rotterdam had onze
school, de Prinses Beatrixschool
in Goes-Zuid, uitgekozen om
meisjes te zoeken voor een re
clame. In het speelkwartier wer
den we geobserveerd en daaruit
werden tien meisjes gekozen voor
proefopnames." Uiteindelijk
doorstond Coumou de selectie en
bleef als enige over. ,,De opnames
vonden plaats in Numansdorp en
ik was uitgedost In Zeeuwse kle
derdracht. Als ik het terug zie is
het een vreselijk slecht filmpje,
maar toen was het een grote hap
pening. Mijn opoe, de moeder van
mijn oma, vond het geweldig dat
haar achterkleindochter op televi
sie kwam. In het verzorgingste
huis kwam iedereen kijken naar
het spotje."
De reclame kwam gedurende
drie jaar vrijwel dagelijks op tele
visie. Niet alle reacties waren even
positief. ,,Ik ben er zelfs regelma
tig mee gepest. Het milieu waarin
ik ben opgevoed is 'doe maar ge
woon'. Soms keken mensen me
aan met een neerbuigende blik
van, 'zie haar daar lopen met haar
reclamespot'. Er werd mij sterk af
geraden te koop te lopen met mijn
rolletje op tv."
Eerste zoen
In haar schoolperiode kreeg Cou-
mou 'bescherming' van haar twee
jaar oudere broer. ,,We zaten op
dezelfde school en hij nam het al
tijd voor me op. Onze band was
prima, later zijn we ook samen
uitgegaan." Inmiddels woont
Coumou in Kapelle, maar met re
gelmaat is ze nog te vinden op de
plek waar ze opgroeide. ,,Soms
loop ik in Goes en wordt ik me
lancholisch. Dan denk ik terug
aan het uitgaansleven of mijn eer
ste zoen in het park. Mijn opvoe
ding was conservatief, in het te
ken van de kerk en van wat andere
mensen van ons vonden. Toen ik
zelf moeder werd, begreep ik be
ter waarom mijn ouders zo streng
waren. Het belangrijkste wat ik
van huis heb meegekregen is rein
heid, rust en regelmaat. Verant
woord eten, een financiële buffer,
afspraken na komen en meer van
dat soort zaken. Mijn twee doch
ters hebben een vrijere opvoeding
gehad, al heb ik die ene belang
rijke les wel doorgegeven: Breng
structuur aan in je leven."
Als jongste uit een ge
zin met drie kinde
ren speelde Mari
anne Coumou in
haar basisschooltijd
veel buiten. ,,Een korte samenvat
ting van mijn jeugd: 'zoek het uit,
zoek het op.' Er was weinig ver
keer in die tijd, dus je kon prima
op straat spelen. Het klinkt alle
maal burgerlijk, maar ik was graag
met stoepkrijt in de weer. Spring
touwen en verstoppertje spelen
waren andere favoriete bezighe
den."
Het ouderlijk huis waar Cou-
mou (samen met haar ouders, zus
en broer) opgroeide ,werd ge
bouwd in de jaren 30. ,,We had
den geen centrale verwarming
boven en lange tijd niet eens een
douche. Twee keer in de week, op
woensdag en zaterdag, werd ik ge
wassen in een zinken teil. Pas la
ter kregen we een douche. Ik her
inner me dat het in de
doucheruimte altijd ijskoud was.
Ik werd onder de warme straal ge
zet. Er werd tot drie geteld en dan
was de volgende aan de beurt.
Douchen moest zo efficiënt mo
gelijk en mocht niet te veel kos
ten."
Zoete koek
Coumou was als kind geen type
om alles voor zoete koek aan te
nemen. ,,Als bijvoorbeeld mijn
vader of leraar mij een opdracht
gaf, vroeg ik vaak 'waarom dan?'.
Het antwoord van mijn vader
luidde dan meestal 'Omdat ik het
zeg'. Daarmee nam ik geen genoe
gen. Dat rebelse is altijd een
stukje van mijn karakter geble
ven." Vooral op de middelbare
school uitte Coumou regelmatig
tegendraads gedrag. ,,Mijn ouders
waren niet altijd blij met mijn
keuzes en hebben zich vast veel
zorgen gemaakt. Ik zocht altijd
naar spanning en avontuur. Als
kind van dertien jaar begon ik al
stiekem met roken. Bij het uitgaan
moest ik om twaalf uur thuis zijn,
maar het werd altijd na midder
nacht."
Ook op jongere leeftijd haalde
Coumou al graag kattenkwaad
uit. ,,Belletje lellen en heel hard
weg rennen. Of een portemonnee
aan een touwtje binden en op
straat leggen. Als iemand hem
wilde pakken trokken we snel aan
het touw. In de winter maakte ik
spekgladde glijbanen op het trot
toir. Omdat buurtbewoners uit
gleden kwam mijn moeder met
de zoutbus de boel snel weer be
gaanbaar maken."
Als Coumou vertelt over haar
jeugd krijg je spontaan de klanken
van Guus Meeuwis 'kedeng ke-
deng' in je hoofd. De trein, en met
name het spoor, komen terug in
veel van haar verhalen. ,,Als er
vriendinnen bleven logeren, kon
den ze niet slapen door de 'herrie'
van de trein. Zelf hoorde ik dat al
lang niet meer. Alleen bij nachte
lijke werkzaamheden aan het
spoor bleef ik soms wakker. De
grote schijnwerpers en het kabaal
vond ik spannend. Als kind van
een jaar of tien heb ik wel eens
over het spoor gelopen. Samen
met een buurjongen van een paar
huizen verder genoot ik van die
'sensatie'. Ook als tiener speelde
de spoorwegovergang een grote
rol. Aan de ene kant van het spoor
stond ons huis, aan de andere
kant was van alles te beleven. Ik
danste graag bij Dansschool Jan-
GO ZATERDAG 2 NOVEMBER 2019
vier en ook voor het uitgaansle
ven moest ik eerst het spoor over."
Mijn jeugd
in het kort:
Zoek het uit,
zoek het op
HANS PUIK
Marianne Coumou voor haar ouderlijk huis in de Willem Zelleweg
in Goes. foto johan van der heijden
Marianne Coumou (rechtsboven) op haar elfde verjaardag.
REPRODUCTIE JOHAN VAN DER HEIJDEN
