5
Zeventig jaar achter de tap van cafe De
Vriendschap in Arnemuiden. Leu
Hameling (91) begrijpt dat het bijzonder is,
maar uitgebreid vieren doet ze haar
jubileum niet.
zaterdag 2 november 2019
Leu Hameling achter de bar van haar café De Vriendschap. foto lex de meester
werk en vóór het avondeten even
binnen voor een borrel. Dat is te
genwoordig niet meer."
Een paar biljarters heffen de keu
nog regelmatig en af en toe wordt
een stok kaarten tevoorschijn ge
haald. Maar De Vriendschap is
voor bijvoorbeeld duivenhouders
al lang geen clubhuis meer.
Kees Kusse: ,,De duivenvereni-
ging zorgde vroeger voor veel le
ven. Ze zorgde onder meer voor
het Rad van Fortuin, waarvoor
elke zaterdagmiddag veel mensen
naar De Vriendschap kwamen."
Darttoernooi
Leu beperkt de openingstijden nu
tot dinsdagavond, vrijdagnamid
dag en zaterdag. Het wil per onge
luk nog wel eens lekker druk wor
den, maar De Vriendschap is nog
maar zelden afgeladen vol. Goor-
machtig: „Vrijdag 27 december tij
dens het eindejaars-darttoernooi.
Het maximum aantal deelnemers
is al weer ingeschreven."
Op de vraag of Leu nog wel een
paar darttoernooitjes meegaat,
volgt een wat halfslachtig ant
woord.
,,Het café staat te koop. Maar zo
lang het niet verkocht is en ik er
nog ben, blijft De Vriendschap
open. Heb ik nog wat te doen hè."
René Hoonhorst
Arnemuiden
Onverwacht trakteerde
Leu de aanwezige
klanten vorige week
zaterdag op een paar
rondjes. De meesten
wisten wel dat ze al een eeuwig
heid achter de bar stond. Maar dat
ze zeventig jaar het gezicht van De
Vriendschap is, was voor velen
toch een verrassing. Leu had al
geen plannen om haar platina tap-
jubileum met veel toeters en bel
len op te luisteren. Maar het was
definitief gedaan met haar zin in
een feestje nadat dit jaar binnen
een paar maanden dochter Ina en
kleinzoon Ruud overleden.
Toeverlaat
Helemaal ongemerkt voorbij laten
gaan, vond Leu ook niet gepast. Al
was het maar omdat de trouwe
stamgasten ook fungeren als steun
en toeverlaat tijdens moeilijke tij
den.
Aangevuld door schoonzoon
Kees Kusse (weduwnaar van haar
dochter en vader van de overleden
kleinzoon) en vaste klant Leo
Goormachtig wil ze na enig aan
dringen wel wat herinneringen
ophalen aan haar loopbaan als kas
telein.
Herberg
Het staat Leu ('komt van Leune,
maar dat vind ik ook geen naam')
Sturm nog helder voor de geest dat
ze samen met man Pieter Hame-
ling het café van schoonouders
Hendrik Hameling en Catarina
Maat overnam. In sommige oude
artikelen is te vinden dat Pieter en
Leu het café in 1950 begonnen,
maar Leu verzekert dat het paar al
vanaf najaar 1949 de scepter in De
Vriendschap zwaaide. Het café
staat intussen al bijna een eeuw op
naam van een Hameling, omdat
Hendrik en Catarina de zaak in
1925 kochten.
Voor zij het café dreven, had De
Vriendschap er (onder drie eige
naren) al 65 jaar op zitten als her-
Vroeger zat het hier
alle dagen vol, met
ouderen én jongeren.
De jeugd zie ik een
stuk minder nu
- Leu Hameling
berg annex café. Herbergier Jaco
bus Bliek opent met vrouw Adri-
ana Koets de deuren van De
Vriendschap al in 1860. Of er in de
eerste bijna negentig jaar veel aan
het café is veranderd - behalve dat
het logement werd opgedoekt -
weet Leu niet.
Zelf is ze ook geen toonbeeld
van veranderwoede. Maar na het
overlijden van haar man in 1969
heeft ze de zaak in elk geval niet
op zijn kop gezet. Het meubilair en
het biljart staan er bijvoorbeeld al
meer dan een halve eeuw.
Café en interieur mogen dan de
sfeer van de jaren vijftig ademen,
De Vriendschap heeft wel een heel
andere functie gekregen. Leu Ha-
meling is er de vrouw niet naar om
te beweren dat 'vroeger alles beter
was'. Maar dat het er tot diep in de
vorige eeuw heel anders aan toe
ging in de maatschappij én in haar
café staat wel als een paal boven
water.
„Vroeger zat het hier alle dagen
vol, met ouderen én jongeren. De
jeugd zie ik een stuk minder nu.
Die hebben zoveel keus om hun
vrije tijd in te vullen. Sportclubs,
festivals, er is overal van alles te
doen. Mobieltjes en Netflix had je
ook nog niet natuurlijk."
Ontmoetingspunt
De rol van het café als sociaal ont
moetingspunt in dorp of wijk is
ook sterk veranderd, weten Kees
(74) en Leo (72). „Vroeger gingen
veel oudere mensen 's morgens
tussen tien en elf uur al naar het
café. Even bijkletsen onder een
kop koffie en een borreltje en weer
naar huis. Aan het eind van de
middag kwamen ze dan nog eens.
Werknemers van verschillende
bedrijven stapten vaak na het
GO
Leu staat al 70 jaar achter de tap
