f/ïanc1!!
bSiENCE s
Columnschrijvende juf schrikt van kritiek: mijn jongens zijn geen tuig
wek
10 NIEUWS
Zowel in Chili als in Libanon betoogt de jonge generatie tegen de oude garde
If *3 nicn
Ze zijn gelijktijdig de
straat opgegaan, de
jongeren in Libanon en
die in Chili. Ze zijn hun
regeringen beu, eisen
dat het economisch
wanbeleid stopt en dat
er eindelijk eens wat
wordt gedaan aan de
chronische corruptie.
Beide landen worden gescheiden
door een aantal oceanen en zeeën,
maar de boosheid is dezelfde. In zo
wel Libanon als Chili zijn jongeren
op de barricaden geklommen. Niet,
zoals elders, omdat hun toekomst
op korte termijn wordt bedreigd
door het klimaat (waar ze trouwens
ook voor de straat opgaan), maar
vanwege economische malaise en
lamlendige politici die vooral be
zorgd lijken om hun eigen baantje.
Het ongenoegen sluimerde al
heel lang. Eén vonkje bleek genoeg.
In Beiroet was het de woede om een
impopulaire belasting op het ge
bruik van WhatsApp die de protes
ten in gang zette. In Santiago was
het een verhoging van de prijs van
openbaar vervoer die scholieren tot
woede bracht.
Twee regeringsbesluiten die de
jongeren rechtstreeks raakten.
Twee protesten die werden opge
pakt door andere groepen van de
bevolking. Protesten ook die - net
als in Hongkong - worden bedreigd
door relschoppers en provocateurs.
Ze mogen dan ver uit elkaar lig
gen, toch zijn er overeenkomsten
tussen de gebeurtenissen in Liba-
non en in Chili. Beide landen ston
den de laatste jaren bekend als rela
tief stabiel in een regio vol turbu
lentie. Met buren als Syrië (oorlog)
en Argentinië (zo goed als failliet)
doe je het al snel goed. Vandaar dat
menigeen toch werd verrast door
die explosie van onvrede.
Conferenties afgelast
In Chili is de onrust en de spanning
op straat nu zo groot - er rijden,
voor het eerst sinds de militaire dic
tatuur van Augusto Pinochet, weer
tanks door de hoofdstad - dat de
Chileense president Sebastian Pi-
nera twee prestigieuze internatio
nale topconferenties moest afgelas
ten. De VN-klimaatconferentie van
begin december wordt nu in Ma-
drid gehouden. Waar de belang
rijke Apec-handelstop, onder ande
ren bijgewoond door de Ameri
kaanse president Donald Trump en
de Chinese president Xi Jinping, zal
worden gehouden, is nog de vraag.
In Libanon hebben overwegend
hoogopgeleide en politiek actieve
jongeren het helemaal gehad met
de archaïsche houtenklazenpolitiek
van soennitische, sjiitische of ma
ronitische (christelijke) clanleiders,
die met baantjes voor de eigen kliek
macht kopen. De minder dogmati
sche jonge generatie begrijpt dat
niet. Net zo min als de jongeren
snappen dat er bijna dertig jaar na
het einde van de burgeroorlog
(1982-1990) in de hoofdstad het wa
ter- en elektriciteitsbedrijf nog
steeds niet fatsoenlijk functioneert
en afval vaker niet dan wel wordt
opgehaald.
Premier Saad Hariri trad dinsdag
af na een stortvloed aan kritiek. De
betogers eisen nu het vertrek van
president Michel Aoun. De schrik
zit er goed in bij de oude politieke
garde. 'Binnen 72 uur hebben de
politieke partijen een mirakel ver-
Wij blijven de straat
op gaan tot jullie
vertrekken
richt: een begroting aangenomen
binnen de grondwettelijke termijn.
Niet vertoond in tenminste 20 jaar.
Dus als men maar wil, dan kan het',
schrijft commentator Sahar al-At-
tar in de Franstalige economische
krant Le Commerce du Levant.
De banken gingen gisteren weer
open, na twee weken dicht te zijn
geweest tijdens de protesten. Rania,
een jonge demonstrant waar
schuwt de regering: ,,Wij blijven op
straat tot jullie vertrekken.''
Anders dan in Libanon hebben
de protesten in Chili slachtoffers
geëist: negentien doden en honder
den gewonden. Het leger trad kei
hard op nadat jongeren voor tien
tallen miljoenen schade hadden
aangericht aan stations en het
openbaar vervoer. Zo uitten de jon
geren hun boosheid over niet alleen
trein- en buskaartjes die 4 procent
duurder werden, maar nog meer
over beroerd onderwijs als gevolg
van chronisch geldgebrek.
Ook in Santiago roept de straat
helemaal klaar te zijn met corruptie
en wordt het vertrek geëist van alle
parlementariërs. President Pinera
bood op tv excuses aan voor het
niet reageren op 'langdurige frus
traties', maar hij wilde niet verder
gaan dan wat sociale hervormingen
als een verhoging van het mini
mumloon om de demonstranten
tegemoet te komen. Ondertussen is
de woede aangewakkerd door men
senrechtenschendingen door orde
diensten. Demonstranten zouden
zijn beschoten en gemarteld, stu
dentes aangerand.
De vrouw die veel boosheid op
roept, is first lady Cecilia Morel
Montes, die de betogingen een 'bui
tenlandse invasie' noemde. In een
gelekt appje aan een vriendin
schrijft ze: 'We zullen moeten snij
den in onze privileges en ze moeten
delen met de rest van hen.' Ze bood
daarvoor later haar excuses aan.
Stoelen die door het lokaal vliegen,
klasgenootjes die elkaar aanvallen
en tienerjongens die haar een
langzame, pijnlijke dood toewen
sen. Geregeld krijgt Bianca van der
Meer (35) uit Vlaardingen te horen
dat ze 'een kankerjuf' is. Ze gaat
gebukt onder intimidatie en ge
weld en roept in haar column, ge-
publiceerd in een lokale krant, de
overheid op tot verandering. 'Ik
voorkom dat er stoelen door de
klas gaan. Ik los scheldpartijen op.
Ik voorkom dat Alfred en Moha-
med elkaar het ziekenhuis in trap
pen', schrijft ze onder meer.
Haar column werd opgepikt
door diverse media en werd op de-
site van AD en de regionale zuster-
kranten al een half miljoen keer
gelezen. Haar verhaal raakte dui
zenden mensen en de reacties lie
gen er niet om. ,,Mijn school staat
er niet goed op en mijn leerlingen
krijgen veel kritiek op sociale me
dia. Het zou komen door de ou
ders, hun afkomst of door de wijk
waar ze opgroeien. Dat is niet mijn
boodschap'', zegt Van der Meer.
Als ze het over de leerlingen
heeft, spreekt ze liefdevol over
'mijn jongens'. ,,Dit zijn kinderen
van 12 of 13 jaar met een grote rug
zak en veel problemen. Daarom
zitten ze op het speciaal onder
wijs. Wij docenten staan daar van
wege het gedrag van deze leerlin
gen en wij zijn er om hen te hel
pen. Om dat goed te doen, hebben
we meer handen nodig in de klas.
Dat wilde ik duidelijk maken.''
Dit zijn kinderen
van 12 of 13 jaar met
een grote rugzak en
veel problemen
Geschrokken van de massale aan
dacht besloot Van der Meer even
nergens op te reageren. Ook haar
werkgever schrok van alle aan
dacht. ,,Natuurlijk heb ik een ge
sprek gehad met de directeur van
de school. Maar dat houd ik tussen
ons. Ik wil mijn werk goed kun
nen doen en alle ouders onder
ogen kunnen komen. Ik geef mijn
vak met plezier en werk met colle
ga's die heel bekwaam zijn.'' Hoe
ze met alle aandacht om moet
gaan, weet ze niet goed. ,,Mijn blog
ging van dertig views naar 25.000
views per dag. Maar ik realiseer
mij dat dit een tijdelijke hype is.''
Dat ze veel lezers wist te raken
met haar inkijkje in haar dage
lijkse strijd met het speciaal on
derwijs, was een grote verrassing.
Van der Meer schreef de column
naar eigen zeggen in een kwartier
tijd tijdens een schrijfcursus. ,,Het
is ongefilterd en ongepolijst. Het is
een statement vanuit emotie ge
schreven en ik heb mij niet gerea
liseerd dat de column zo veel aan
dacht zou krijgen.''
De Rotterdamse juf krijgt veel
bijval van collega's die haar erva
ringen herkennen en stellen dat
het goed is dat zij haar noodkreet
naar buiten bracht.
Eén reactie was voor Van der
Meer het meest waardevol: ,,Een
leerling zei mijn verhaal te her
kennen. 'Ik deed het ook, maar ik
heb er van geleerd', zei deze leer
ling. En 'ik hoop dat je nog lang juf
blijft'. Dat raakte mij, want ik doe
het voor mijn leerlingen.''
zaterdag 2 november 2019
GO
Boze jongeren zijn
hun regeringen beu
Bob van Huët
Rotterdam/Beiroet/Santiago
V* bef°re
iv; you en"
OUR FUTURE
Boven: jonge demonstranten in Chili. Onder: jonge betogers in Libanon. fotos afp
-Betoger Rania tegen
de Libanese regering
De lerares die in een openhar
tige column deelde over het
speciaal onderwijs op haar
school in Rotterdam-Zuid,
vreest dat haar leerlingen de
dupe zijn van alle aandacht. ,,De
reacties zijn zo verdrietig. Deze
kinderen zijn géén tuig.''
Bram Verbrugge
Vlaardingen
-Bianca van der Meer, lerares
