gressief Nederland in het Tilburg van die
tijd. Vrije liefde, bh-verbrandingen, Dolle
Mina's, sleutelfeestjes: aan mijn familie was
het allemaal voorbijgegaan.
Toch hadden de jaren 60 in de Graaf
Arnoldstraat wel degelijk hun werk gedaan.
Bij mijn ouders in de slaapkamer hing een
grote ingelijste foto van een naakt gezin.
Man, vrouw, twee kinderen, allen poedel
naakt. Het was niet erotisch, het was een
statement dat bloot niet gek was. Mijn va
der en moeder liepen in hun nakie rond van
slaapkamer naar badkamer. Pa stond in zijn
blote piemel in de badkamer, de badkamer
deur stond altijd open. Ik vond mijn vader
oprecht de knapste man die ik kende en
vond het logisch dat ma verliefd op hem
was geworden. Pa was slank, gebruind, hij
had een cool baardje, bakkebaarden en haar
tot ver over zijn oren. En dan had hij ook
nog eens een piemel om u tegen te zeggen.
Ik kon me niet voorstellen dat die van mij
ook ooit een dergelijk formaat zou aanne
men, net zoals ik me niet kon voorstellen
dat ik ook ooit, net als mijn vader, schaam-
haar en baardgroei zou ontwikkelen. Ik
vond mijn vader lijken op Rutger Hauer,
niet zozeer vanwege diens piemel (die er
ook mag wezen, zoals iedereen weet die
Turks fruit heeft gezien), maar omdat Hauer
als Floris in die ene aflevering dat hij een
stoppelbaard heeft, sprekend op mijn vader
leek. Het enige verschil was wellicht dat
Floris paard reed en mijn vader Mitsubishi
Colt. Mijn vriendjes zagen nog meer ver
schillen, zij vonden mijn vader niet op
Hauer, maar op Catweazle lijken.
Het verhaal achter Turks fruit ging voor
alsnog aan mij voorbij. Het was 1969, ik was
vijf. Maar soms kun je een boek wel degelijk
beoordelen op zijn cover. Dat fenomenale
lettertype! Die hondsbrutale groen-oranje
hoofdletters schreeuwden me tegemoet
vanuit de slaapkamer van mijn ouders.
(Het klootjesvolk heeft geen boekenkast
in de woonkamer, maar slechts een donker
bruine rieten mand waar Het Nieuwblad van
het Zuiden, de Tilburgse Koerier en de lees
map in lagen. De leesmap, mét de Pano
rama, mét de Aktueel en vooral: mét de
Hoho, een - hoe zal ik het omschrijven -
blotetietenblad vol cartoons en moppen
van het genre 'Komt een vrouw bij de dok
ter' en 'Dat zei mijn vrouw vannacht ook'.)
Mijn ouders waren niet te flauw. Seks
en bloot waren niet afschrikwekkend. Ik
mocht opblijven om De stille kracht te zien
en daarmee de borsten van Pleuni Touw
onder de douche. Ik zag de boezem van ac
trice Michelle Mercier in de speelfim-serie
Angélique en ik mocht met pa en ma mee
naar de bioscoop om de tieten van Willeke
van Ammelrooy te bewonderen in de verfil
ming van Help! De dokter verzuipt. Allemaal
zo halverwege jaren 70. Ik was tien, twaalf
jaar oud.
Ik las Turks fruit enkele jaren later, rond
mijn veertiende. D e literaire kracht van het
boek zou me worst wezen, het was de be
lofte van kolkende, geile seks die me deed
besluiten voor Turks fruit van Wolkers te
gaan als een van de eerste boeken op mijn
literatuurlijst, en niet voor Het bittere kruid
van Marga Minco, Oorlogswinter van Jan
Kassucces
Voor de Amsterdamse bioscoop Tuschinski wachten
bezoekers in de regen tot ze naar binnen kunnen.
In totaal zagen ruim 3 miljoen mensen de film.
Doorbraak
Op 7 juli 1972 maakte Jan Wolkers bekend dat zijn
boek zou worden verfilmd door Paul Verhoeven.
De nog onbekende Monique van de Ven speelde
Olga Stapels, Rutger Hauer Erik Vonk.
ZATERDAG 2 NOVEMBER 2019 19
