'Ook als we het kort geding winnen,
zal de overheid wel niet
'Die beesten wacht
8 NIEUWS
TERUGKEER KORT GEDING
IS-vrouwen die vastzitten in het voormalige kalifaat
proberen vandaag met een kort geding bij de staat hulp bij
hun terugkeer naar Nederland af te dwingen. Het onderwerp
roept veel emoties op. De wanhoop, de woede en de rede.
DE (WAN)HOOP
Om deze kinderen draait het
kort geding vandaag, er staan
55 op de lijst. Ze verblijven alle
maal met hun moeders in de
detentiekampen Al Hol en Al
Roj in Noord-Syrië. Kampen
bewaakt door de Koerden.
Sommige gezinnen verblijven
er al twee jaar.
De omstandigheden in de
kampen zijn erbarmelijk: wei
nig eten, veel ziektes, veel kou
of juist hitte. Er sterven veel
kinderen, melden hulporgani-
saties. Daar leggen de achter
gebleven families in Nederland
al maanden de nadruk op: haal
onze neefjes, nichtjes en klein
kinderen daar weg voordat ze
doodgaan. Zij hebben er nooit
om gevraagd om in oorlogs
gebied te belanden of geboren
te worden. Ze hebben hun hoop
gevestigd op dit kort geding.
,,De tijd is onze grootste vij
and'', stellen de families, nu er
weer een winter aankomt.
Gruwelijke dingen
Maar de vrouwen dan? Die zit
ten niet voor niets in de kam
pen. Ze sloten zich aan bij een
van de gruwelijkste terreur
groepen die de wereld heeft
gekend: Islamitische Staat.
Hun mannen zijn omgekomen
of zitten in gevangenissen in
de regio. Over hen gaat dit kort
geding niet.
Sommigen, zoals Hafida uit
Delft, zeggen dat ze spijt heb-
ben dat ze naar Syrië gingen.
,,Er zijn gruwelijke dingen ge
beurd.'' Ze zei onlangs in deze
krant: ,,Ik draag de consequen
ties van mijn keuzes. Het is
logisch dat ik word berecht en
de gevangenis in ga. Ik zal elke
straf aanvaarden.'' Als zij en
haar drie kinderen maar terug
naar Nederland kunnen. De
vrouwen zullen op Schiphol
worden aangehouden en vast
gezet. Vrouwen die al terug
keerden, kregen celstraffen van
twee tot drie jaar, waarvan een
groot deel voorwaardelijk.
De families in Nederland
vrezen het vervolg van het kort
geding. ,,Ook als we winnen,
zal de overheid wel niet mee
werken'', meldt een familielid.
,,Ze kijken niet naar de kinde
ren en scheren alle vrouwen
over één kam. Laat ze maar
lekker doodgaan, denken ze.
Maar we zullen blijven vechten
voor hun terugkeer.''
DE WOEDE
,,Dit zijn beesten, die in Nederland
een luxe leven wacht. Waarom ma
ken zij daar kans op? Waarom krijgen
zij van een internationale rechtbank
niet de hoogste straffen voor de ge
nocide op de jezidi's, terwijl mijn
volk al jarenlang moet overleven in
vluchtelingenkampen en voor hen
geen plek is in Nederland?''
Met lede ogen ziet Ghanim aan
welke straf Nederlandse vrouwen die
vrijwillig afreisden naar het kalifaat
hier krijgen. Een jaar cel, twee jaar,
alsof ze niets met de misdaden te
maken hebben. Terwijl in 2014 IS
meer dan drieduizend mensen ver
moordde, en zesduizend, grotendeels
vrijdag 1 november 2019
GO
Nederlandse
IS-vrouwen
willen dat
de staat hen
terughaalt
Cyril Rosman en Carla van der Wal
Het is een lange lijst met na
men. Vooral jonge kinderen,
baby's ook, met minimaal één
Nederlandse ouder. Aisha
bijvoorbeeld, geboren in een
kamp in Syrië, begin oktober.
Of Dawud, in 2016 ter wereld
gekomen in Raqqa, de toenma
lige hoofdstad van het kalifaat.
Maar ook Muhammed, geboren
in 2012 in Den Haag en door
zijn ouders meegenomen naar
oorlogsgebied.
Even dacht Dalal Ghanim (23) dat
het een grapje was. IS-vrouwen die
een kort geding aanspannen om
hun terugkeer naar Nederland te
faciliteren. Maar al snel begreep
de zes jaar geleden naar Nederland
gevluchte jezidi dat het waar is.
Terwijl haar familieleden werden
opgejaagd, vermoord, mishandeld
verkocht en verkracht door aanhan
gers van IS, proberen de vrouwen uit
diezelfde terreurbeweging de weg
terug naar Nederland vrij te maken.
Dalal
Ghanim
komt op
voor de
jezidi's.
FOTO MARCO
OKHUIZEN
