De ultieme vernedering van een kok GIPHARTS KOOKEILAND Op een brocanterie in Normandië stuit Ronald Giphart op een kookboek dat hem somber stemt. Twee weken geleden werd bekend dat Jacob Jan Boerma, chef van het met drie Michelin- sterren beloonde restaurant De Leest in Vaassen, zijn deu ren definitief sluit. Na zeven tien jaar keihard knokken vond hij het tijd te kiezen voor gezin en vrijheid. Een moedig en wijs besluit. Een paar keer heb ik bij De Leest mogen eten, de laatste keer in gezelschap van een groep goede vrienden van wie er een zwaar ziek was. Een dag na onze maaltijd ging mijn vriend naar het ziekenhuis voor een chemokuur die hij uiteindelijk niet heeft over leefd. Die lunch bij De Leest was een hoogtepunt in onze vriendschap, hoe zwaar het samenzijn ook was. Zo zal ik me De Leest herinneren. Toen ik het nieuws van Jacob Jan Boerma hoorde, dacht ik terug aan afgelopen zomer, aan een brocanterie in Normandië waar mijn vrouw op zoek ging naar oude meubels en ik naar tweedehandsboeken. Voor 5 euro vond ik een kookboek van de Franse chef Bernard Loiseau. Ik voelde een steek van somberheid in mijn maag. In 2005 publiceerde ik een roman over een kok met twee Michelinsterren. Troost ging over de hardheid van het koks vak en de stress van het almaar op het allerhoogste niveau te moeten presteren. En over de harde oordelen, die steeds maar worden geveld. Schrijvend aan mijn boek gebeurde er iets met Loiseau dat ik ver werkte in mijn manuscript. Loiseau was een van de gouden koks: zijn restaurant La Cöte d'Or had sinds 1991 drie Michelinsterren, en daarnaast gaf de in Frankrijk net zo be langrijke gids GaultMillau hem maar liefst negentien van twin tig 'koksmutsen'. Loiseaus res taurant was 27 jaar lang zonder uitzondering geopend, tot BERNARD LOISEAU wj vreugde van velen. Maar blijk baar niet van iedereen. Zo besloten de scherprechters van GaultMillau plotseling dat Loiseau in hun uitgave van 2003 werd teruggebracht van negen tien naar zeventien mutsen - een voor gastronomie onge kend verlies. Voor Loiseau was dit een ultieme vernedering. Het gerucht ging dat de Miche- lingids, die op het punt stond te verschijnen, hem ook nog eens een van zijn drie sterren zou af pakken. Loiseau, 52 jaar oud, besloot dit vonnis niet af te wachten: op een ochtend stak hij de loop van een jachtgeweer in zijn mond en als laatste in zijn leven proefde hij de smaak van lood en kruit. Op de dag van zijn be grafenis verscheen de Michelin- gids, waaruit bleek dat hij zijn drie sterren had behouden. 36 Eten FOTOSHODYCAREMAN IN UK II! I

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2019 | | pagina 124