Ik was denk ik een jaar of acht. Op
zondagochtend, als mijn zussen en vader
nog lagen te slapen, sloop ik de trap af naar
de woonkamer. Ik pakte mijn favoriete
boek waarin ik zou blijven bladeren tot
mijn zussen wakker werden en we aan
onze andere favoriete zondagochtend
activiteit begonnen: deeg maken en dat
rauw opeten terwijl onze vader sliep.
Mijn favoriete boek was De grote geïllus
treerde Bosatlas uit 1983. Uren kon ik weg
dromen bij de landkaarten, personages
verzon ik er zelfbij. Eén kaart verdiende
mijn volle aandacht en fantasie: de kaart
van Siberië, toen nog gelegen in de Sovjet
Unie. Aan de rand van de kaart kon je West
Europa zien liggen, met steden en wegen
die vochten om de beperkte ruimte. In
Siberië was ruimte zat. Alleen langs de
Trans-Siberische spoorlijn lagen wat
steden, de rest van de kaart was bijna leeg.
Slechts hier en daar stond een stipje met
de naam van een dorp, dat nooit zou zijn
afgebeeld in de drukte van West-Europa.
Dorpen met exotische namen als Oergal.
Hoe zouden de huizen daar eruitzien?
Hoe houden de bewoners zich warm in
de winter? Zouden er muggen zijn in de
zomer? En hoe zou het zijn om daar te
wonen? Zouden de Oergallers zich een
zaam voelen, zo ver van alles vandaan?
Spooksteden
In een tekstje op de Siberië-pagina las ik dat
daar verandering in zou komen. De Sovjets
werkten aan een nieuwe spoorlijn, dwars
door Siberië, ruwweg parallel aan de Trans-
Siberische spoorlijn, maar dan 700 kilome
ter noordelijker. Die lijn, de BAM (Bajkal-
Amour Magistrale), zou over een paar jaar
af zijn. Dat betekende, tot mijn opwinding,
dat al die afgelegen dorpen per trein bereik
baar zouden zijn tegen de tijd dat ik van de
middelbare school kwam. Ik nam me voor
er dan beslist heen te gaan.
Het duurde uiteindelijk zeventien jaar
voor de lijn af was (op een tunnel na).
Tragisch, want in die tijd stortte de Sovjet
Unie in elkaar. Niemand kon meer naar
Siberië worden gelokt voor een hoger loon
en een Lada. Er was geen reden meer om
Vleesmes
Jelle Brandt Corstius
(tweede van rechts) en
reisgenoten Aldo van den
Broek en Fabian Hahne
bezoeken een slager op
de markt in Tynda.
ZATERDAG 19 OKTOBER 2019 39
