9
mrZ
'J-JriV7l
0 v.
Sï
-
msff"'
van zo'n mooi stukje Zeeland van
de baan was. Mensen begonnen te
beseffen wat er gebeurde en wil
den daar paal en perk aan stellen."
Opnieuw komt de zorg over de
druk op de andere wateren naar
boven ,,Langs de Deltawateren zal
het nu niet zo'n vaart lopen als
langs de Noordzeekust. Maar om
zo'n project als die huisjes op de
dijk bij Baarland de juiste kant op
te sturen, moet je wel afspraken
maken en die goed borgen."
Volgestouwd met huisjes
Op plekken waar nog wel gebouwd
mag worden, moet dat met veel
meer aandacht voor het landschap
gebeuren, vindt hij. ,,Neem nu de
Groote Duynen bij Kamperland.
Het ontwerp is niet slecht, maar
het is helaas geheel volgestouwd
met huisjes. Ook is de locatie hier
in mijn ogen niet passend. Dat zie
je vaak gebeuren: ze willen gewoon
zoveel mogelijk opbrengst uit een
zo klein mogelijk oppervlakte ha
len. Hetzelfde geldt voor het
Roompot-park bij Dishoek en de
nieuwbouw op het Zilveren Schor.
Vreselijk, ik fietste er langs en
dacht: wat is Mér gebeurd? Dat zijn
plannen die ik echt onbegrijpelijk
vind."
Het zijn niet alleen grote recrea
tieondernemers die de rust aan de
Zeeuwse kust aantasten. ,,We lo
pen nu op een buitendijks fiets
pad. Daar is veel discussie over ge
weest. Hoe zorg je dat de prachtige
delta goed beleefbaar is en tegelij
kertijd diersoorten voldoende rust
en ruimte krijgen om te leven en
zich voort te planten? Juist op de
stukken die voor (fiets)verkeer af
gesloten zijn, zie je de broedaan-
tallen toenemen. Eigenlijk zou je
die stukjes helemaal moeten slui
ten. Waarom zou je er niet mogen
fietsen, maar wel met een hond
mogen lopen?"
Recent diende zich aan de
noordkust van Noord-Beveland
een nieuwe bedreiging aan. Het
waterschap was van plan om de na
tuurstenen bekleding van oude
nollen te vervangen door breuk
steen en asfalt. Van der Vlugt kreeg
lucht van de plannen en smeedde
in korte tijd een coalitie van orga
nisaties om het waterschap op an
dere gedachten te brengen. Met
succes, het plan is voorlopig in de
ijskast gezet. ,,Het waterschap
komt nu met een visie op nollen."
In plaats van onheil op het laatste
moment af te wenden, zit Van der
Vlugt liever aan tafel voordat aller
lei plannen worden gesmeed. ,,Bij-
voorbeeld bij de ontwikkeling van
windparken kunnen we dan aan
dachtspunten meegeven en kijken
of er natuurwinst te behalen valt."
Die pragmatische aanpak is ook
weer niet heilig. ,,Als we niet tot
een mooi compromis kunnen ko
men, schuwen wij niet om tegen
een ontwikkeling in te gaan."
Het Zeeuwse Landschap streed
samen met andere natuurorganisa
ties en lokale actievoerders lang te
gen de de nieuwe 38okV-lijn tus
sen Borssele en Rilland. Tot woede
van tegenstanders uit Krabben-
dijke, trokken de natuurorganisa
ties vlak voor de rechtszaak hun
bezwaren in. ,,Wat ik erg jammer
vind is dat ze ons nooit opgebeld
hebben. Ons sterkste punt was de
mast in de Oosterschelde. We had
den kunnen eisen dat die binnen
dijks moest komen, waardoor de
lijn dicht tegen Krabbendijke zou
komen."
Na lang wikken en wegen beslo
ten de natuurorganisaties in ruil
voor 'een heel groot pakket voor
natuur en landschap' de bezwaren
in te trekken. ,,Ik vind het jammer
dat toen meteen gezegd werd dat
we voor een zak zilverlingen waren
omgekocht. Dat deed wel zeer. Ja,
we konden er keihard tegenin gaan.
Maar de kans dat je de zaak zou ver
liezen was reëel. We dienen ook
een maatschappelijk belang, dan
kun je maar beter een goed pakket
afspreken."
Verdriet
Persoonlijk vindt Van der Vlugt
het vooral jammer dat de Vlaakse
Moer straks doorsneden wordt
door de 38okV-lijn. ,,Dat is mijn
grootste verdriet. Ik vrees de dag
dat die masten daar staan." De af
gelopen jaren plaatste hij vanuit de
trein tientallen foto's van De
Vlaakse Moer op Twitter. ,,Als
grapje heb ik een keer de hashtag
treinleven erbij gezet. Daarna
kreeg ik allerlei berichtjes van
vrienden dat de Metro mijn foto
Het is nu een running
gag aan het worden:
elke keer als ik in de
trein zit, maak ik een
foto van de Vlaakse
Moer
had overgenomen. Ik ben dat blij
ven doen en heb wel iets van acht
keer in die krant gestaan."
,,Het is nu een running gag aan
het worden: elke keer als ik in de
trein zit, maak ik een foto. Ik let
zelfs op waar ik ga zitten: bovenin
en aan de goede kant van de trein.
Aan de andere kant is het wel leuk
dat hierdoor veel mensen nu de
Vlaakse Moer kennen. Daar merk
je de kracht van sociale media."
,,Op persoonlijke titel heb ik ook
geageerd tegen de bomenkap bij de
Rijnsburgseweg en de Oranjezon-
weg, één van de mooiste wegen op
Walcheren. Veiligheid is daar het
allesoverkoepelende thema waar je
nooit tegenin kan. Daar had ik zo
mijn vraagtekens bij. Er zit wel
verschil tussen de A58 en een be-
stemmingsverkeerweg. Uiteinde
lijk ben ik heel blij dat de ge
meente Veere heeft afgedwongen
dat de bomen niet op twaalf, maar
acht meter van elkaar worden her
plant."
Hollebollige weilanden
De afgelopen jaren zijn er veel
nieuwe natuurgebieden bijgeko
men. Is het landschap er onder de
streep mooier op geworden? Van
der Vlugt twijfelt. ,,De verweven
heid tussen landbouw en natuur is
afgenomen, de scheiding is strak
ker geworden. Neem bijvoorbeeld
de hollebollige weilanden in West-
Zeeuws-Vlaanderen die afgelopen
jaren zijn geëgaliseerd. Dat krijg je
nooit meer terug."
Van der Vlugt gaat nu aan de
slag als beleidsmedewerker bij de
Provincie Zuid-Holland en ver
huist naar Rotterdam. Dat bete
kent niet dat Zeeland een afgeslo
ten hoofdstuk is. ,,Ik ben en blijf
een trotse Zeeuw."
vrijdag 18 oktober 2019
beseffen hoe mooi het hier is'
GO
3L.r*-i j4
-•Jfe -
voormalige haventje De Oesterput bij Wissenkerke. foto marcelle davidse
-Kees van der Vlugt
