II
12 ZEELAND
INTERVIEW MASSEUR RUUD ZIJLMANS
De handen van
Ruud Zijlmans uit
Roosendaal kneden
de spieren van
wielertoppers. Toch
is hij bescheiden. ,,Ik
ben maar een klein
radertje in het grote
geheel."
Hij stond aan de finish om
Annemiek van Vleuten
op te vangen, toen ze
een paar weken geleden
de wereldtitel wielren
nen op de weg pakte in Engeland.
Ook andere renners zijn in goede
handen bij masseur Ruud Zijlmans
(53). Megatalent Matthieu van der
Poel is kind aan huis. Om gemasseerd
te worden én om met zoon Dinand
Zijlmans (14) Fortnite te spelen.
De Roosendaler was masseur op
drie Olympische Spelen en gaat vol
gend jaar naar Japan. Als ie maar niet
te veel van huis is.
,,Als kind ging ik altijd met een
vriendje mee als hij ging trainen.
Toen hij een keer langs het secretari
aat van zijn wielervereniging moest,
heb ik me aangemeld als lid van Wie
lervereniging Jong Roosendaal. In
mijn laatste jaar bij de jeugd werd ik
kampioen. Bij de amateurs ging het
best goed. Ik won geregeld mijn wed
strijden. Ik had autorijles en mijn rij-
instructeur zei dat ik een les van 25
gulden kreeg als ik zou winnen. Ik
won veertien keer achter elkaar! Zo
heb ik goedkoop mijn rijbewijs ge
haald. Het was een schitterende tijd.
Ik heb de Draai van de Kaai twee keer
gewonnen. Net als elke jongen
droomde ik ervan om prof te worden,
maar op mijn 22ste was ik al vijf keer
aan mijn knie geopereerd. Ik ben tot
mijn 43ste blijven koersen. Nooit iets
gebroken. Tot mijn laatste koers in
Rilland. Ik won en net voorbij de fi
nish viel ik. Brak ik mijn sleutel
been."
,,Ik had in 2000 mijn diploma NGS
sportmasseur gehaald. Zo kon ik
afstand nemen van het wielrennen
en er toch bij betrokken blijven. Ik
vond zelf het contact met de masseur
het leukste contact in de wielrenne
rij. Een sporter wil toch zijn ei kwijt
en dat doet ie bij de verzorger."
,,Een verzorger doet alles om een
wielrenner te ontlasten. Bij het hotel
regelt hij het eten, de kamers, de was.
Hij brengt de renners naar de koers
en vangt ze bij de finish op. Hij ver
zorgt het vervoer van het materiaal
op de weg. Samen met de mechanie-
ker en de ploegleider vormt hij de
staf."
,,In 2000 bereidden de vrouwen zich
voor op de Olympische Spelen in
Sydney. Jean-Paul van Poppel belde
me. Ik had mijn diploma nog niet,
maar hij vroeg of ik mee wilde. Ik
fietste toen met Tom Cordes. Zijn
vrouw was verzorger bij de nationale
selectie. Ik ben toen niet meegegaan
naar Sydney, maar ben wel als free-
lancer aan de bond verbonden geble
ven. Nee, niet in dienst van de bond.
Dan ben je tweehonderd dagen per
jaar van huis. Ik wil mijn zoon Di-
nand wel zien opgroeien. Ik houd het
daarom op maximaal tachtig dagen
per jaar."
,,Daan was een fietsmaat van me.
'Kom bij me werken', zei hij, maar ik
wilde de bond niet loslaten. Maar
Daan bleef komen. Het was de top
tijd van Vacansoleil met Thomas de
Gendt, Johnny Hoogerland, Lieuwe
Westra en Wout Poels. Nee, nooit
een grote ronde, want dan was ik te
lang van huis. En een maand vrij ne
men was moeilijk bij mijn werkge
ver, de NS. Mijn hoogtepunt bij die
ploeg was de nationale titel van
Johnny Hoogerland in 2013. Jammer
dat Vacansoleil als sponsor is gestopt.
Ik hoop nog steeds dat Daan Luijkx
terugkeert in het profpeloton. Ge
weldige vent. Hij weet precies wat ie
wil.''
,,Mijn eerste Olympische Spelen in
2008 in Peking. Heel apart. Heel over
weldigend. Ik vond het zo geweldig
dat ik mee mocht. De verwachtingen
waren met Marianne Vos hoog. Maar
het werd een gekke wedstrijd. Het
was bloedheet bij de start. De ren
ners droegen koelvesten. Maar
Annemiek van Vleuten
huilde alleen maar
toen ik haar opving
gaande de koers sloeg het weer om.
Een hoop ellende. Veel renners kwa
men onderkoeld over de finish. Mari
anne werd zesde ofzo. Vier jaar later
in Londen pakte ze goud. Voor spor
ters zijn de Olympische Spelen het
hoogtepunt. Voor de verzorger ook."
,,Dat was een rollercoaster vol emo
ties. Annemiek ging voor goud en lag
voorop. Ik stond aan de finish en zag
toen op tv dat er iets gebeurde. Anne
miek viel. Ik vloekte hard, maar ik
kon aan de finish de ernst van de si
tuatie niet inschatten. Daar gaat
goud, wist ik. Maar toen kwam
ineens Anna van der Breggen. Ze
won.''
,,Wat een ongeëvenaarde prestatie
was dat! Annemiek huilde alleen
maar toen ik haar opving. Ik zei al
leen maar: 'Fantastisch, je schrijft ge
schiedenis."
dinsdag 15 oktober 2019
VL
'Contact met masseur was
allerleukste in de wielrennerij'
Henk den Ridder
Roosendaal
U hebt zelf ook gekoerst?
Hoe ging het daarna?
De verzorger masseert alleen of
doet ie meer?
Hoe kwam u bij de KNWU terecht
en bij de Nederlandse vrouwen?
Ruud Zijlmans: ,,Ik
vond het geweldig dat
ik als masseur mee
mocht naar de Olym
pische Spelen in Pe
king.'' FOTO GERARD VAN OFFE-
REN/PIX4PROFS
Toen belde Daan Luijkx van Vacan-
soleil-DCM.
De nationale vrouwenploeg kent
alleen maar toppers tegenwoordig.
Hoe was de wegwedstrijd op de
Olympische Spelen in Rio de Ja
neiro? Met die verschrikkelijke val
van Annemiek van Vleuten?
Wat zei u tegen Van Vleuten toen
ze in september de wereldtitel
pakte en u haar na de finish op
ving?
