De tied za 't lere..!
5
WENS BOSSCHE MARIE
Marie de Bonth
(98) uit Den Bosch
woonde ooit in
Oostburg en had
één grote wens: de
Eenhoornstad nog
een keertje
bezoeken. Die wens
kwam gisteren uit.
Streektaal
ie meisjes van Del-
^^^^^klaert, ken je die
^Bnog?', vraagt Marie
de Bonth aan de
verslaggeefster. Na
men, plaatsen en herinneringen
komen terstond terug als Marie na
jaren weer voet op West-Zeeuws-
Vlaamse grond zet. Martin Diele
man, Marlene Hermans en hun
kinderen Rik (6) en Ellla (3) uit
Den Bosch nemen de 98-jarige een
dag mee op stap door Oostburg.
Martin Dieleman is zelf van ori
gine een Zeeuws-Vlaming, hij is
geboren en getogen in Sluiskil. In
middels woont hij al jaren met
zijn gezin in de Brabantse hoofd
stad. Hij runt er met Marlene een
familievriendelijke horecazaak,
Tof Koekie. ,,We bezoeken regel
matig Boefjes en Barista's, ook een
familievriendelijke horecazaak,
die in woonzorgcentrum Nieuwe-
hagen in Den Bosch zit."
Wensboom
Daar staat een wensboom, waar de
bewoners van Nieuwehagen hun
wensen kunnen ophangen. Die
variëren van een dagje naar zee tot
een kopje koffie met een Bossche
bol. Aan de bezoekers van de hore
cazaak wordt gevraagd om een
wens in vervulling te laten gaan.
Brabantzorg heeft een buurtver-
binder en die brengt bewoners en
wensenvervullers met elkaar in
contact. Toen Martin de wens van
Marie de Bonth zag hangen,
hoefde hij niet lang na te denken.
Op de eerste dag van de herfstva
kantie rijdt het hele gezin mét hun
speciale gast naar Zeeuws-Vlaan-
deren. De 98-jarige is in haar nop
jes met het dagje uit. ,,Bijzonder,
anders was ik hier vast nooit meer
gekomen."
Marie werd geboren in het Bra
bantse Drunen en trouwde een
aannemer, Gijs de Bonth. Hij
werkte door heel Nederland en
woonde tijdelijk op de plek waar
hij werkte. Marie ging mee en zo
streek het echtpaar begin jaren
vijftig neer in Oostburg. ,,We
woonden tegenover de waterto
ren", blikt ze terug. ,,En mijn man
bouwde hier de lts." Oostburg is
sinds die tijd veel veranderd, maar
de watertoren herkent Marie gis
teren meteen. ,,De Markt was
vroeger veel kleiner." Ze is, met
behulp van een rollator, nog prima
ter been en weet vooral veel na
men uit de streek. ,,Dellaert, De
Dobbelaere, De Milliano", somt ze
moeiteloos op.
Marie heeft op veel plekken in
Nederland gewoond, maar vooral
aan Oostburg heeft ze fijne herin-
Als ik 's nachts niet
kan slapen, denk ik
aan Oostburg
neringen. ,,'s Nachts, als ik niet
kan slapen, denk ik aan Oostburg.
Aan hoe ik hier rondliep. Ik heb
hier graag gewoond." Een van
haar kinderen werd ook in Oost
burg geboren. Toen het gezin een
maal drie kinderen had, bleef de
familie De Bonth in Brabant en
werd er niet meer verhuisd. In
Oostburg heeft Marie geen beken
den meer waardoor een reis naar
Zeeuws-Vlaanderen steeds uit
bleef. Marie geniet dan ook met
volle teugen van het dagje uit met
het gezin van Martin en Marlene:
na een bezoek aan Oostburg rijden
ze over de Panoramaweg bij Bres-
kens en daarna richting Terneu-
zen, waar de 98-jarige ook een jaar
woonde.
Ook een echte Zeeuwse bolus
eten staat op het programma. Ma
rie: ,,Want die in Brabant zijn toch
heel anders."
Ze haen wi 3 een paer weken ie
dere zaeterdagochen vóbie, op
weg nè 't voetbalveld. De
joengste en allerjoengste 'Meêuw-
tjes', gereêd om d'r partijtje te he
spelen tegen aolerande leeftiedsge-
nóten uut de buurte. De kleinste ore
deu p3 of moe gebrocht, de wat hró-
tere haen alleên de ouwers en
hroótouwers volge een stuitje laeter.
Sommige bin 3 êlemaele in d'r volle
dige groen-witte uutrusting, inclu
sief voetbalschoenen ebbe ze d'r ve
terdiploma 3 haele?) Andere ebbe
een voetbaltasse bie d'r op de fiets.
De toekomstige helden en heldinnen
bin zaeterdag nae zaeterdag bezig om
beter t'oren. Of ze ebbe minder hróte
plannen en vinde voral meedoen be-
langriek. Di bin d'r ook die weinig op
ebbe mee de vordurend oorbaere an-
wiezingen van trainer, vaoder of
oma! Die huus ore laeter supporter.
En dan is er ook een hroep, die een
stuitje 'ruukt' an de voetbalsport en
dan eêl wat anders he doe
Zó iemand was ik z3 mè zeie) Jan.
Een vrolijk, druk en beweeglijk man
netje van naebie zeven jaeren. Ie rot-
sooide hraog in de schure van z'n va-
oder en z'n crossfietsje was z'n eên
en aol! Op een dag kwam 'n tuus mee
de mededêling dat 'n 'in de voetbal'
wou. Z'n ouwers zaehe het eigenlijk
nie zitte, mè nae lang anouwen wier
'n angemeld en kwam er een volle
dige voetbaluutrusting. Ie beloofde
dat 'n 'aoltied' zou bluve voetballe,
net as z'n vrienden uut de klasse,
zelfs meiden!
Het was twi keer trainen in de
weke en op zaeterdag een echte wed
strijd. Het ao de start van een vee be
lovende loopbaene as voetballer
kunne weze. Mè nae een maend
vroeg 'n toch of 'n echt aoltied moest
traine, ze deeë dikkels persies het
zelfde.Ie kon dat 3! Nog een paer
weken laeter mopperde'n dat 'n toch
wè es 'vrie' zou wille weze op zaeter-
dag. Ie wou op z'n crossfietsje..! Vao-
der en moeder, die iedere keer mee
hienge kieke, zaehe toch 3 eêl vlug in,
dat Jan hin talent was. Z'n beste kwa
liteit was het 'vrielopen', weg van
aole drukte rond de bal. Dan kon 'n
hin schop kriehe ook. Het dieptepunt
was op een zaeterdagochen, toen Jan
vroeg bie 't bed van z'n ouwers
stoeng en, naebie juichend, vertelde
dat het zóvee geregend ao, dat ze toch
nie konde voetballe. Ie kon lekker he
spele. Wi twi weken laeter was Jan
lid-af!
Van m'n eihen weet ik, d3'k vee
zitte zeuren ebbe om in de Meêuwen
te mohe spelen (Je moe nè de HBS.
Je moest er twaolve vó weze, joen-
ger kon toen nie. Ontelbaere keren
ebb'ik een bal ohen houwe in de ach-
tertuun, voorzetten heheve op de re
genbak en de poorte, m'n doel, ge
teisterd. Ik kon wè brulle as 't nie deu
hieng, zonder voetbal was 't vó mien
hin zaeterdag.
Wie bin noe de 'Jantjes' en wie de
'Fransjes' die vóbie rie? De tied z3't
lere!
dinsdag 15 oktober 2019
GO
'Bolussen in Brabant zijn anders'
Sophie Stockman
Oostburg
Marie de Bonth (98) werd door Martin Dieleman, Marlene Hermans en hun kinderen Rik (6) en Ella (3) meegenomen naar Oostburg.
FOTO BOAZ TIMMERMANS
-Marie de Bonth (98) doet vanuit
Den Bosch een dagje Oostburg
Frans van der Heijde
In deze rubriek
belichten we
wekelijks een
Zeeuws dialect.
Deze keer een
verhaal van Frans
van der Heijde in
het Walchers.
Beluister de ge
sproken rubriek op
pzc.nl/streektaal.
