Stikstof maakt meer kapot dan je lief is
5
ZEEUWEN IN GEMEENTERAAD 'DE ENERGIE IS OP, HET IS GENOEG GEWEEST'
Van de 281 Zeeuwen
die anderhalf jaar
geleden werden
gekozen als
gemeenteraadslid,
hebben er 27 de lokale
politiek alweer
verlaten. In totaal
hadden 11.608 mensen
op hen gestemd.
Onder de 27 zijn er 11
die meteen na de ver
kiezingen van maart
2018 afhaakten.
Sindsdien zijn er nog
eens 16 gekozenen tussentijds ver
trokken. Onder hen zijn vier men
sen die als raadslid werden geïn
stalleerd, na de collegevorming
wethouder werden, maar inmid
dels zijn opgestapt.
Marco Kleppe (SGP) vertrok na
dat de Kapelse coalitie al na enkele
weken struikelde over de koop
zondag. Jaap Melse (SGP/Chris
tenUnie) nam in mei 2018 in Veere
afscheid na een integriteitsonder-
zoek. Francois Babijn (Lijst Babijn)
trok in april van dit jaar zijn con
clusies na brede kritiek op zijn
functioneren in Sluis. Zijn collega
Chris van de Vijver (Nieuw Ge
meentebelang) zegde de politiek
niet veel later vaarwel. ,,De energie
is op, het is genoeg geweest", ver
klaarde zij.
De andere volksvertegenwoor
digers gaven uiteenlopende rede
nen voor hun vertrek, zoals tijdge
brek, gezondheid of verhuizing.
Vaak vinden zij het raadswerk niet
goed te combineren met hun an
dere activiteiten en werkzaamhe
den. In aantal gevallen gaat het om
een principiële keuze. Ze vonden
het raadslidmaatschap niet (goed)
verenigbaar met het werk als
bouwondernemer (Albert Mal-
jaars in Veere), projectontwikke
laar (Willem den Herder in Veere),
adviseur (Henri Vogel op Schou-
wen-Duiveland), ouderling (Peter
Kraamer op Tholen) of Statenlid
(Frank Kuijpers in Hulst en
Maaike Walraven in Veere).
Andere raadsleden, zoals Frank
Gijsel (Sluis) en Gerry Loof (Ter-
neuzen), wilden al eerder stoppen
met de lokale politiek, maar waren
gezien de situatie in hun partij
langer aangebleven. Cees Liefting
was jarenlang wethouder in Ter-
neuzen, maar viel na de verkiezin
gen buiten het college. Omdat hij
zijn draai niet kon vinden in de rol
van raadslid, ging hij voortijdig
weg. Soms blijft de aanleiding
voor vertrek ook mistig, zoals bij
het Thoolse VVD-raadslid Henk
Noteboom, die het hield bij 'per
soonlijke redenen'.
Voorkeursstemmen
Elf mensen gaven er vlak na de
verkiezingen al de brui aan en lie
ten zich vaak niet eens installeren
als raadslid. Het gaat onder ande
ren om mensen die niet direct van
plan waren een gooi te doen naar
een zetel, maar toch met voor
keursstemmen werden gekozen.
Boekverkoper Manda Heddema
zag bijvoorbeeld af van een plek in
De raadsleden
gaven uiteenlopende
redenen voor hun
vertrek
de Goese gemeenteraad namens
GroenLinks, mede omdat haar
partner Carel Bruring daar ook al
zitting in heeft.
Ook een teleurstellende verkie
zingsuitslag was voor diverse
mensen aanleiding om de biezen
te pakken. In Reimerswaal ver
trokken Hans de Kunder en Izak
Vogelaar, toen duidelijk werd dat
ze niet konden terugkeren als wet
houder. Zij wilden geen zitting
nemen in de raad. In Goes hield
SP-lijsttrekker Astrid de Jong het
voor gezien nadat haar partij twee
van de drie zetels had verloren.
Teleurgesteld
Naast de mensen die de lokale po
litiek hebben verlaten, zijn er en
kele bijzondere gevallen. Rian de
Feijter vertrok onlangs als raadslid
in Terneuzen om wethouder in
Sluis te worden. Ineke Rijken
(PvdA/GroenLinks) verliet in ok
tober 2018 teleurgesteld de Veerse
raad, maar keerde afgelopen zomer
terug.
NATUURJOURNAAL
Nederland overtreedt de Eu
ropese regels voor de maxi
maal toegestane stikstof-
uitstoot. De stikstofcrisis is voor
publiek en politiek begonnen met
deze uitspraak van de Raad van
State en sterk verhevigd met de
publicatie van het rapport van de
commissie Remkes met aanbeve-
lingen om de uitstoot te reduce
ren. Maar dat is in feite een misvat
ting. De stikstofcrisis is in de na
tuur al jarenlang aan de gang en
die woedt ook nu nog in alle he
vigheid. Want alle PAS-maatrege
len en de nieuwe inzichten en ge
plande maatregelen ten spijt is er
nog helemaal niets van een keer
ten goede te zien. En geluiden dat
het allemaal best meevalt en dat
het maar om een paar heel tere en
kwetsbare soorten gaat die door
stikstofemissie bedreigd worden,
borrelen alweer op. Dan maar wat
minder planten en dieren lijkt de
onderliggende boodschap.
Maar iedereen die een beetje in
de materie thuis is, weet dat het
niet meevalt. Het is een jaar of tien
geleden dat we in een van onze
grotere natuurgebieden bezig wa
ren met het in kaart brengen van
graslandpaddenstoelen. Daarvoor
werd gedurende een aantal jaren
een deskundige van buiten de re
gio ingevlogen. Die stond perplex
van de situatie die hij na enkele ja
ren afwezigheid aantrof. Zijn oor
deel was heel stellig: hier is illegale
bemesting toegepast en niet zo'n
klein beetje ook. Niet alleen waren
zeldzame paddenstoelen, waaron
der een aantal soorten wasplaten
verdwenen, maar ook de vegetatie
van hogere planten had qua struc
tuur en soortensamenstelling een
enorme verarming ondergaan. De
wetenschapper was zo stellig in
zijn oordeel dat de beheerder naar
de grondgebruiker toe stapte om
de situatie te bespreken. Maar de
grondgebruiker hield bij hoog en
bij laag vol dat hij de afspraak om
niet te bemesten niet overtreden
had. En pas toen viel het kwartje:
het was de emissie van een nabij-
gelegen landbouwbedrijf die de
teloorgang van jarenlang natuur
beheer had veroorzaakt.
Dat mag geen reden zijn om met
de beschuldigende vinger naar de
boer te wijzen. Die doet gewoon
wat de maatschappij van hem
vraagt: veel en goedkoop voedsel
produceren. Maar het is wel reden
om met elkaar te gaan praten.
Bijna de helft van de stikstofdepo
sitie komt van de landbouw en dat
is daarmee verreweg de belang
rijkste bron. Als daar geen rigou
reuze maatregelen genomen wor
den gaat een groot deel van onze
natuur verloren. Saneren kost mis
schien een hoop geld, maar dat be
talen we dan maar met zijn allen
via hogere voedselprijzen.
woensdag 9 oktober 2019
Eén op tien raadsleden alweer weg
Rolf Bosboom
Vlissingen
De gemeenteraad van Terneuzen, in september 2018 bijeen. foto camile schelstraete
Een tweewekelijkse rubriek
over natuur in Zeeland
Chiel Jacobusse
De scharlakenrode wasplaat.
Een soort die niet tegen stik
stofemissies bestand is.
FOTO CHIEL JACOBUSSE
