Saskia Noort
Genderneutrale
opvoeding
Zo doen zij dat
De fiscus een loer draaien,
dat kan de Pakistaan goed
VEEL GEDEELD
m
40procent van
de bevolking
leeft onder de
armoedegrens
van twee dollar
per dag
14
God zegene de hamster
Saskia Noort schrijft op deze plek
wekelijks over nieuws dat haar raakt.
Waar velen van jullie, in ieder geval op Twitter,
denken dat ik een hysterisch linkse deuger
ben, vinden mijn kinderen me rechts en
soms zelfs een racist. Wanneer ik me per on
geluk verkeerd uitdruk omtrent iemands af
komst. Of vinden ze me een seksist als ik wel tegen mijn
dochter zeg: doe voorzichtig, en niet tegen mijn zoon. Zij
hebben het over people of color, (wat ik steevast corrigeer in
mensen van kleur, in gevecht tegen de verengelsing), van
hen weet ik dat blanken nu wit zijn, en in elke discussie over
milieu is mijn ecologische footprint de dooddoener. Ik
schijn, hoewel ik me er niets van herinner, mijn dochter
vroeger verboden te hebben op voetbal te gaan omdat ik dat
niets voor meisjes vond en heb hiervoor een boetekleed aan
getrokken waarbij dat van Trudeau in het niet valt. En dan is
er nog het feit dat we rond 5 december de cadeaus lieten be
zorgen door niet alleen Sinterklaas, maar ook twee, jawel,
Zwarte Pieten. Jeugdherinneringen die niet meer gedeeld
mogen worden, foto's die in
een gesloten kist gestopt
zijn, verworden tot chanta-
gemateriaal. Wanneer de
discussie echt uit de hand
loopt, attendeer ik mijn zoon
erop dat hij ooit, vanaf de
dag dat de Intertoysgids in
de bus viel, als Zwarte Piet
naar school wilde, dromend
dat hij ooit in de zak meege
nomen zou worden om een
echte Piet te worden.
Hier komt binnenkort nog
meer schaamte bij. Meer
foto's zullen in de kist ver
stopt moeten worden. Want
ik heb hen niet genderneu-
traal opgevoed. Zelf ben ik
wel even onderworpen aan
deze trend, in de jaren 70,
toen mijn ouders mij een
rattenkopje aanmaten en
een corduroybroek, met
daaronder de door mij zo
verafschuwde orthopedisch
verantwoorde Kickers. Ter
wijl ik wilde schrijden op
gouden muiltjes in kanten
jurken, zwierend met mijn
lange haren. Barbies kwa
men er niet in. Ik kreeg een
blokkendoos. Mijn neef
mocht geen speelgoed
pistool, maar wel een keu
kentje. Mede door mijn eigen jeugdtrauma liet ik mijn doch
ter in synthetisch roze tule lopen en mijn zoon in
camouflagebroeken. Kreeg zij een beeldige rieten poppen
wagen en hij de Playmobil piratenboot. Mocht zij op ballet,
compleet met tutu en satijnen spitzen. Zelf mocht ik na lang
huilen op jazzballet, maar wel in een afgeknipte maillot en
een paars T-shirt. Mijn zoon ging op voetbal, waar hij liever
madeliefjes van het veld plukte dan achter de bal aanrende.
Wat heb ik hen allemaal onthouden? De dochter een car
rière als profvoetballer, de zoon eerste solist bij Het Natio
nale Ballet? Waren ze totaal andere mensen geweest als ik
hen genderneutraal had opgevoed? Dat zullen we dus nooit
weten. Uiteindelijk hebben ze zich ontpopt tot zelfstandig
en kritisch denkende mensen, die hun eigen kinderen met
roetveegpiet zullen verrassen, en hen naar ik hoop volledig
zelf laten kiezen of ze een roze feeënjurk aantrekken. Maar
ik zou het wel droevig vinden als genderneutraliteit ertoe
leidt dat alle kinderen met hetzelfde rattenkopje lopen.
Sommigen willen nu eenmaal met glittermake-up op de
ogen zwieren en zwaaien in roze tule, van welk gender ze
ook zijn.
Pakistan zit met
torenhoge schulden van
boven de honderd
miljard euro financieel
aan de grond. De
regering heeft dringend
geld nodig. Van de
belastingbetaler moet
de overheid het niet
hebben. Nog geen
1 procent van de
beroepsbevolking
draagt een deel van
zijn inkomen af.
WILMA VAN DER MATEN
ISLAMABAD
Het zijn vooral de rijken die
de fiscus een loer draaien.
Want wie een dubbele na
tionaliteit bezit - dat zijn er
nogal wat - en een deel van
het jaar buiten Pakistan
woont, wordt als niet belas
tingplichtig beschouwd.
Aan hun internationale
banktegoeden en apparte
menten in Londen en
Dubai kan de belasting
dienst niet komen.
Wie blijven er dan nog over
om te plukken? De armen
en de middenklasse. Die
zien naast de stijgende prij
zen voor het dagelijkse
levensonderhoud ook de
btw over alles wat ze kopen
flink omhoog gaan.
Van de Pakistaanse bevol
king mag dan 40 procent
onder de armoedegrens van
twee dollar per dag leven,
bijna 60 procent van de be-
Hij had het er maar druk mee, kapelaan Guus van der Wegen uit Sittard. De
geestelijke van de Heilig Hartkerk van Overhoven zegende tientallen honden, katten
en ook een hamster, alvast ter gelegenheid van dierendag. Alle dieren hebben op de
zondag voor 4 oktober recht op de zegen, vindt hij, zelfs goudvissen. foto anp
volking heeft wel een pre
paid mobiele telefoon. Met
een beltegoed waarderen ze
hun simkaart op, maar daar
blijft na meer dan 30 pro
cent belasting nog maar
weinig van over. Bij het af
rekenen in een winkel
wordt nog eens 17,5 procent
extra aan accijns op je kassa
bon bijgedrukt.Waarover je
je, als ware patriot in deze
moeilijke tijden, niet be
hoort te klagen. 'Samen ma
ken we Pakistan weer sterk',
staat overal ter bemoedi-
ging geschreven. Over bijna
alle goederen die je uit het
buitenland meeneemt, ook
je nieuwe telefoon, betaal je
bij aankomst op het vlieg
veld 100 procent belasting.
Alleen geregistreerde tele
foons werken.
Pakistanen voelen zich tot
op het bot uitgekleed door
alle accijns. Minister-presi
dent Imran Khan beloofde
bij zijn aantreden de cor
ruptie aan te pakken. Voor
de minderbedeelden be
loofde hij een islamitische
welvaartsstaat.
In Nederland waren we al
lang de straat op gegaan. In
Pakistan - lange tijd een mi
litaire taat - is men
onderdaniger. Consumen
ten houden wel steeds meer
de hand op de knip. De de
tailhandel klaagt over een
dalende omzet.
Khan wordt vanzelf gestraft
voor zijn hebberigheid,
meent het volk.
ZATERDAG 5 OKTOBER 2019 GO
